Emil Ochyra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 31.175.202.229 (dyskusja) o 03:53, 29 lis 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Grób szermierza i szpadzisty Emila Ochyry na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie
Grób szermierza i szpadzisty Emila Ochyry na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Emil Ochyra (ur. 12 lipca 1936 w Rozborzu koło Przeworska, zm. 26 maja 1980 w Warszawie) – polski szermierz, szablista, mistrz świata i medalista olimpijski.

Trzykrotny olimpijczyk: podczas igrzysk w Rzymie zdobył srebrny medal drużynowo (wraz z M. Kuszewskim, J. Pawłowskim, A. Piątkowskim, W. Zabłockim i R. Zubem); na olimpiadzie w Tokio zajął 5. miejsce indywidualnie, a wraz z drużyną w składzie: J. Pawłowski, A. Piątkowski, W. Zabłocki i R. Zub trzecie drużynowo (brązowy medal). W Meksyku w 1968 drużyna szablistów z Ochyrą zajęła 5. miejsce.

Czterokrotny drużynowy mistrz świata w szabli: 1959, 1961, 1962 i 1963. Indywidualnie był wicemistrzem świata w 1961.

Trzykrotnie był mistrzem Polski, w 1959, 1960 i 1964.

Występował w barwach KS Warszawianka.

Linki zewnętrzne