Shūsaku Endō

Shūsaku Endō
	; Shūsaku Endō (1954)
Data i miejsce urodzenia	27 marca 1923 ; Tokio
Data śmierci	29 września 1996
Narodowość	japońska
Język	japoński
Alma Mater	Études supérieures à Lyon
Dziedzina sztuki	powieść
Muzeum artysty	Endō Shūsaku; Bungaku-kan; w Nagasaki
	Ważne dzieła
	Milczenie
	Odznaczenia

Shūsaku Endō (jap. 遠藤周作 Endō Shūsaku; ur. 27 marca 1923 w Tokio, zm. 29 września 1996) – japoński pisarz, tworzący swoje utwory z perspektywy katolika żyjącego w społeczeństwie buddyjskim.

Życiorys

Shūsaku Endō urodził się w Tokio jako drugi syn urzędnika bankowego i nauczycielki gry na skrzypcach. W 1926 roku jego rodzina przeniosła się do Mandżurii, gdzie jego ojciec został wysłany służbowo. Siedem lat później, po rozwodzie rodziców, wrócił z matką i bratem do Japonii. W Kobe jego matka zainteresowała się katolicyzmem i w wieku jedenastu lat Endō został ochrzczony.

W czasie II wojny światowej Endō studiował i pracował w fabryce. Po wojnie rozpoczął studia romanistyczne, a w latach 1950–1953 przebywał na stypendium we Francji. To wówczas podjął pierwsze próby literackie – jego relacje z pobytu w Europie były publikowane w Japonii.

We Francji zachorował na gruźlicę płuc. Także w późniejszych latach wiele czasu przebywał w szpitalach. Mimo to nie przerwał pracy literackiej i przez wiele lat regularnie publikował powieści oraz humoreski.

Powieści Endō są często skonstruowane wokół historyczno-przygodowego szkieletu, jak Samuraj, oparty na autentycznych wydarzeniach z XVII wieku (poselstwo Tsunenagi Hasekury). Jednak najważniejszą warstwę twórczości pisarza stanowi próba ukazania duchowych rozterek Japończyka-chrześcijanina w tradycyjnie buddyjskim środowisku.

Twórczość (wybór)^[1]

Aden made (Do Adenu, 1954)
Shiroi hito (Biały człowiek, 1955)
Umi to dokuyaku (Morze i trucizna, 1958)
Obakasan (Szaleniec? 1959, wyd. pol. PAX, Warszawa 1976)
Kazan (Wulkan, 1960)
Watakushi ga suteta onna (Kobieta, którą porzuciłem, 1964, wyd. pol. PAX, Warszawa 1978)
Chimmoku (Milczenie, 1966, tłum. Izabela Denysenko, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1971, wyd. drugie 1986, ISBN 83-211-0684-6)
Iesu no shōgai (Życie Jezusa, 1973)
Samurai (Samuraj, 1980, wyd. pol. ISBN 83-211-0793-1, Warszawa 1987)
Fukai kawa (Głęboka rzeka, 1993, wyd. pol. ISBN 83-7079-509-9, Warszawa 1996)

Nagrody

1955 Nagroda im. Akutagawy za Shiroi Hito
1966 Nagroda Tanizaki za Milczenie
1992 Nagroda Ba Ka za całokształt twórczości

Odznaczenia

Order Kultury – 1995
Oficer Orderu Infanta Henryka – 1968, Portugalia^[2]

Przypisy

↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2012, s. 423–427. ISBN 978-83-01-17214-5.
↑ Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2011-03-27]. (port.). – jako Endo Shusaku.

Bibliografia

Endo Shusaku: Samuraj. Mikołaj Melanowicz (tłum. i posłowie). Warszawa: PAX, 1987. ISBN 83-211-0793-1.

[1] Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2012, s. 423–427. ISBN 978-83-01-17214-5.

[2] Cidadãos Estrangeiros Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2011-03-27]. (port.). – jako Endo Shusaku.

[1]

[2]