Ermitaż

Państwowe Muzeum Ermitażu
Государственный Эрмитаж
	; Nowy Ermitaż, Wielki Świetlik (2005)
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Petersburg
Miejscowość	Petersburg
Data założenia	1764
	Położenie na mapie Petersburga Państwowe Muzeum Ermitażu
	Położenie na mapie Rosji Państwowe Muzeum Ermitażu
	59°56′26″N 30°18′49″E/59,940556 30,313611
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Ermitaż (ros. Эрмита́ж), Ermitaż Państwowy (ros. Госуда́рственный Эрмита́ж) – wielkie muzeum sztuki i rzemiosła artystycznego w Petersburgu, na Nabrzeżu Pałacowym, założone w 1764 przez Katarzynę II Wielką w Małym Ermitażu (stąd nazwa); państwowa instytucja kultury, największe muzeum w Rosji i jedno z największych na świecie.

Mały Ermitaż w galerię sztuki przemieniła cesarzowa Katarzyna II. Głównym budynkiem Ermitażu jest barokowy Pałac Zimowy, wzniesiony dla carycy Elżbiety w latach 1754–1762 według projektu Bartolomea Rastrellego. W 1766 caryca Katarzyna II poprosiła francuskiego filozofa Denisa Diderota, by w jej imieniu kupował obrazy z kolekcji francuskich. W ten sposób do Sankt Petersburga trafiły płótna Poussina, Watteau, Rembrandta, Rubensa, Rafaela, Tycjana i wielu innych znakomitych malarzy.

5 lutego^?/17 lutego 1852 Mikołaj I udostępnił zbiory publiczności i w tym celu zbudował ostatni pałac zespołu zwany Nowym Ermitażem, który zaprojektował Leo von Klenze. Po rewolucji październikowej na własność państwa przeszły i znalazły się w Ermitażu największe kolekcje prywatne: hrabiego Aleksandra Strogonowa, księcia Grigorija Potiomkina, księcia Mikołaja Jusupowa i braci Morozowów. W 1930 władze sowieckie sprzedały amerykańskiemu milionerowi Andrew Mellonowi 31 obrazów z kolekcji Ermitażu, które trafiły do Galerii Narodowej w Waszyngtonie. Dzisiaj w kolekcji znajduje się m.in. 26 obrazów Rembrandta, 25 – van Dycka, 40 – Rubensa, 12 – Poussina, 12 – Lorraina, 12 – Watteau, 9 – Tiepolo, 11 – Tycjana 15 – Gauguina, 31 – Picassa, 37 – Matissa, 8 – Moneta, 12 rzeźb Canovy i pokazywane od 1995 wywiezione z Niemiec 74 płótna impresjonistów (większość z nich została wcześniej zrabowana przez Wehrmacht, a następnie zdobyta w 1945 przez Armię Czerwoną). Obecnie Ermitaż to jedno z największych muzeów sztuki i malarstwa na świecie.

W czasie II wojny światowej Ermitaż został bezpośrednio trafiony tylko dwukrotnie, pomimo tego że na miasto spadło w tym czasie ponad 150 tysięcy ciężkich pocisków artyleryjskich oraz ponad 10 tysięcy bomb burzących i zapalających^[1].

Z tym tematem związana jest kategoria: Obrazy w Muzeum Ermitażu.

Zobacz też

Służba Wolontariuszy Ermitażu

Przypisy

↑ AnnaA. Reid AnnaA., Leningrad. Tragedia oblężonego miasta 1941–1944, WojciechW. Tyszka (tłum.), Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2012, ISBN 978-83-08-04729-3, OCLC 804733001 .

Linki zewnętrzne

[1] AnnaA. Reid AnnaA., Leningrad. Tragedia oblężonego miasta 1941–1944, WojciechW. Tyszka (tłum.), Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2012, ISBN 978-83-08-04729-3, OCLC 804733001 .

[1]