Estádio Universitário de Lisboa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Estádio de Honra
Ilustracja
Estádio de Honra Engenheiro Vasco Pinto de Magalhães
Państwo

 Portugalia

Miejscowość

Lizbona

Adres

Av. Professor Egas Moniz, 1600-190 Lizbona

Architekt

João Simões, Norberto Correia

Data otwarcia

27 maja 1956

Właściciel

Uniwersytet Lizboński

Klub

reprezentacji Portugalii w rugby

Pojemność stadionu

3 677[1]

Oświetlenie

400 lx[1]

Wymiary boiska

116 × 68 m[1]

Nawierzchnia boiska

trawa

Dodatkowe wyposażenie

bieżnia, rzutnia, skocznia

Położenie na mapie Lizbony
Mapa konturowa Lizbony, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Estádio de Honra”
Położenie na mapie Portugalii
Mapa konturowa Portugalii, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Estádio de Honra”
Ziemia38°45′07,11″N 9°09′42,65″W/38,751975 -9,161847
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Boiska treningowe w kompleksie Estádio Universitário de Lisboa

Estádio Universitário de Lisboa (wym. [(ɨ)ˈʃtadi̯u univɨɾsiˈtaɾi̯u dɨ liʒˈβoɐ], EUL) – wielofunkcyjny kompleks sportowy o powierzchni ok. 40 ha[2] położony w miasteczku uniwersyteckim Uniwersytetu Lizbońskiego. Jego centralny punkt stanowi Estádio de Honra, stadion typu olimpijskiego, z trawiastym boiskiem i bieżnią lekkoatletyczną.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Powstanie uniwersyteckiego ośrodka sportowego wiąże się ściśle z rozbudową miasteczka akademickiego Uniwersytetu Lizbońskiego. Autorem wstępnego projektu stadionu wielofunkcyjnego był João Simões, jednak data jego stworzenia nie jest znana. W grudniu 1955 roku przedstawiono plan budowy akademickiego kompleksu sportowego autorstwa João Simõesa i Norberta Correi. Uroczyste otwarcie EUL nastąpiło 27 maja 1956 r. w obecności ministra edukacji narodowej[3]. Sam stadion, Estádio de Honra powstał jako mały „stadion olimpijski” przeznaczony do uprawiania szerokiego wachlarza dyscyplin[2].

Niedługo później rozpoczęto rozbudowę kompleksu – pierwsza wielofunkcyjna hala sportowa powstała w roku 1966, kolejna 15 lat później[2]. Następne obiekty wzniesiono w latach 90., kiedy to powstał kompleks tenisowy, pawilon do sportów walki oraz baseny sportowe, a także przebudowano Estádio de Honra[2].

Na obiektach EUL od samego początku rozgrywano liczne zawody sportowe. Już w 1956 zorganizowano mistrzostwa pod egidą Międzynarodowej Federacji Sportowej Edukacji Katolickiej[2]. W roku 1968 rozegrano II Akademickie Mistrzostwa Świata w Judo, w 1994 roku Mistrzostwa Świata Juniorów w Lekkoatletyce[2], cztery lata później Mistrzostwa Ibero-Amerykańskie w Lekkoatletyce[4], zaś w roku 2009 dyscypliny lekkoatletyczne Igrzysk Luzofonii[5]. Na terenie kompleksu organizowane są też liczne zawody akademickie[2]. Co więcej, Estádio de Honra jest regularnie wykorzystywany podczas domowych meczów reprezentacji Portugalii w rugby.

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

W skład akademickiego centrum sportowego wchodzi obecnie kilkadziesiąt obiektów służących do uprawniania różnych dyscyplin – drużynowych i indywidualnych. Są to:

  • centralny stadion Estádio de Honra Engenheiro Vasco Pinto de Magalhães z pełnowymiarowym boiskiem (116 × 68 m), ośmiotorową bieżnią lekkoatletyczną, rzutnią, skocznią i sztucznym oświetleniem[1]. Stadion ma kształt elipsy z trybuną główną usytuowaną po stronie zachodniej. Na trybunie znajduje się 1,5 tys. miejsc (nie licząc 77 w lożach), zaś dalsze 2100 osób może się pomieścić na stopniach na całej długości pozostałych trybun[1][3]. Stadion otaczają brązowe rzeźby o tematyce nawiązującej do sportu akademickiego, których autorami są Hélder Coelho Baptista, Manuel Marques Borges i Stella de Albuquerque[3].
  • stadion lekkoatletyczny z sześciotorową bieżnią, rzutnią, skocznią i siłownią[6],
  • sześć boisk przeznaczonych do gry w piłkę nożną lub rugby (trzy z nawierzchnią naturalną, trzy z syntetyczną)[7]
  • trzy pawilony:
    • pawilon nr 1 (wymiary 66 × 25 m) z boiskiem wielofunkcyjnym (42 × 25 m) do futsalu, koszykówki, piłki ręcznej, piłki siatkowej, mniejszymi boiskami treningowymi o syntetycznej nawierzchni przeznaczonymi do badmintona, koszykówki i piłki siatkowej, salami do tenisa stołowego oraz siłownią[8],
    • pawilon nr 2 (wymiary 45 × 23 m) z boiskiem wielofunkcyjnym do futsalu, piłki ręcznej i piłki siatkowej, które można podzielić w taki sposób, że zostanie wydzielone boisko do badmintona[9],
    • pawilon nr 3 (wymiary 44,40 × 19,90 m) z salą (wymiary 24 × 14 m) przeznaczoną do sportów walki oraz salą z siedmioma planszami szermierczymi[10]
  • trzy otwarte boiska sportowe przeznaczone do piłki nożnej lub tenisa (dwa z cementową, jedno z syntetyczną nawierzchnią)[11],
  • kompleks basenów (sportowe: 50 × 25 m, 25 × 12,5 m oraz basen rekreacyjny 11 × 5,5 m)[12],
  • siedem kortów tenisowych[13],
  • treningowe pole golfowe[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Estádio de Honra. Uniwersytet Lizboński. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
  2. ↑ a b c d e f g História do EUL. Uniwersytet Lizboński. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
  3. ↑ a b c Estádio Universitário de Lisboa. Monumentos.pt. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
  4. ↑ El Atletismo Iberoamericano. San Fernando 2010. Organizacja Państw Iberoamerykańskich. s. 151. [dostęp 2014-10-11]. (hiszp.).
  5. ↑ Atletismo. Igrzyska Luzofonii 2009. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-22)]. (port.).
  6. ↑ Pista de Atletismo. Uniwersytet Lizboński. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
  7. ↑ Campos de Grandes Jogos. Uniwersytet Lizboński. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
  8. ↑ Pavilhão nº 1. Uniwersytet Lizboński. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
  9. ↑ Pavilhão nº 2. Uniwersytet Lizboński. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
  10. ↑ Pavilhão nº 3. Uniwersytet Lizboński. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
  11. ↑ Polidesportivos Descobertos. Uniwersytet Lizboński. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
  12. ↑ Complexo de Piscinas. Uniwersytet Lizboński. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
  13. ↑ a b Mapa das Instalações. Uniwersytet Lizboński. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (port.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Estádio_Universitário_de_Lisboa&oldid=63526936”