Eugeniusz (Żdan)
| Jewgienij Żdan | |
| Biskup niżnonowogrodzki i arzamaski | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
30 sierpnia 1942 |
| Data i miejsce śmierci |
11 października 2002 |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup niżnonowogrodzki | |
| Okres sprawowania |
2002 |
| Arcybiskup tambowski i miczuriński | |
| Okres sprawowania |
1991–2002 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1985 |
| Diakonat |
24 kwietnia 1976 |
| Prezbiterat |
12 września 1977 |
| Chirotonia biskupia |
31 maja 1987 |
| Data konsekracji |
31 maja 1987 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Miejsce | |||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Mikołaj (Kutiepow), Gedeon (Dokukin), Antoni (Zawgorodny), Chryzant (Czepil), Szymon (Iszunin) | ||||||||||
| |||||||||||
Eugeniusz, imię świeckie Jewgienij Borisowicz Żdan (ur. 30 sierpnia 1942 w Nowogródku, zm. 11 października 2002 w Niżnym Nowogrodzie) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie urzędnika. W 1959 ukończył szkołę średnią, zaś dwa lata później – szkołę dentystyczną w Mińsku. Do 1963 pracował w szpitalu rejonowym w Turowie jako dentysta. Następnie przez trzy lata odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po jej zakończeniu wrócił do zawodu dentysty, który wykonywał do 1970, gdy zdecydował się na podjęcie kształcenia w seminarium duchownym w Leningradzie. Został przyjęty od razu na drugi rok nauki. Po uzyskaniu dyplomu seminarium kontynuował naukę w Leningradzkiej Akademii Duchownej, którą ukończył w 1976. Przez trzy lata uczył się w aspiranturze przy Akademii.
24 kwietnia 1976 metropolita leningradzki i nowogrodzki Nikodem (Rotow) wyświęcił go na diakona, zaś 12 września 1977 – na kapłana. Od 1979 ks. Żdan pracował w cerkwi św. Aleksandra Newskiego w Leningradzie, zaś od 1981 – w soborze Przemienienia Pańskiego w tym samym mieście. Był również dziekanem II dekanatu oraz osobistym sekretarzem metropolity leningradzkiego Antoniego (Mielnikowa). Od 1985 wykładał liturgikę w seminarium duchownym w Leningradzie. W tym samym roku złożył przed metropolitą Antonim wieczyste śluby mnisze i otrzymał godność archimandryty.
Był uczestnikiem ruchu ekumenicznego oraz ruchu na rzecz pokoju na świecie; wielokrotnie reprezentował Patriarchat Moskiewski na konferencjach poświęconych tym problemom.
12 maja 1987 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa tambowskiego i miczurińskiego. Uroczysta chirotonia biskupia miała miejsce 31 maja 1987 w cerkwi św. Jana Teologa w Leningradzie, z udziałem metropolity leningradzkiego i nowogrodzkiego Aleksego, arcybiskupów gorkowskiego i arzamaskiego Mikołaja, nowosybirskiego i barnaułskiego Gedeona, biskupów stawropolskiego i bakijskiego Antoniego, kirowskiego i słobodzkiego Chryzanta oraz brukselskiego i belgijskiego Szymona. 25 lutego 1991 biskup Eugeniusz został podniesiony do godności arcybiskupiej.
Od 2001 do 2002 pełnił funkcję locum tenens eparchii niżnonowogrodzkiej, której ordynariuszem został w 2002, zachowując analogiczną funkcję w eparchii tambowskiej.
Zmarł w 2002 na atak serca w czasie ćwiczeń sportowych. Został pochowany w monasterze Kazańskiej Ikony Matki Bożej[1] w Tambowie, w mieście, którego był honorowym obywatelem.