Europe Écologie-Les Verts
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data założenia |
13 listopada 2010 |
| Ideologia polityczna | |
| Członkostwo międzynarodowe |
|
| Barwy | |
| Strona internetowa | |
Europa Ekologia – Zieloni (fr. Europe Écologie-Les Verts, EÉLV) – francuskie ugrupowanie polityczne nurtu zielonej polityki i alterglobalizmu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Powstanie nowego ugrupowania wiąże się z istnieniem koalicji wyborczej Europa-Ekologia, startującej w wyborach europejskich w 2009 i regionalnych w 2010. Zorganizowali ją Zieloni, ugrupowania regionalne, działacze organizacji zielonych, pacyfistycznych i alterglobalistycznych (Daniel Cohn-Bendit, José Bové, Yannick Jadot, Eva Joly i inni).
13 listopada 2010 w Lyonie ogłoszono powołanie nowej partii o nazwie Europa Ekologia – Zieloni, doprowadzając do zjednoczenia dotychczasowej koalicji w jednolite ugrupowanie. Liderką tej formacji została przewodnicząca Zielonych Cécile Duflot[1]. W wyborach prezydenckich we Francji przewidzianych na 22 kwietnia 2012 kandydatką EÉLV została Eva Joly. W głosowaniu z 22 kwietnia 2012 otrzymała około 830 tys. głosów (2,3%), zajmując wśród 10 kandydatów 6. miejsce i przegrywając w pierwszej turze[2]. W drugiej turze Zieloni udzielili poparcia François Hollande’owi z Partii Socjalistycznej, po jego zwycięstwie ich przedstawiciele weszli w skład nowego rządu (Cécile Duflot jako minister równości terytorialnej i mieszkalnictwa oraz Pascal Canfin jako minister delegowany ds. rozwoju). W wyborach parlamentarnych w 2012 partia zdobyła 17 miejsc w Zgromadzeniu Narodowym XIV kadencji[3]. W 2014 ugrupowanie nie wprowadziło swoich ministrów do gabinetu Manuela Vallsa. W tym samym roku z wynikiem 8,9% uzyskało 6 miejsc w Europarlamencie VIII kadencji[4].
W 2015 doszło do rozłamu w partii, opuściła ją grupa działaczy, na czele której stanął François de Rugy[5]. Wkrótce ekolodzy utracili frakcję poselską, w 2017 do Zgromadzenia Narodowego z ramienia EÉLV weszła tylko jedna osoba. W wyborach europejskich w 2019 na czele listy wyborczej ekologów stanął Yannick Jadot. Ugrupowanie zajęło trzecie miejsce, otrzymując 13,5% głosów i 12 mandatów (a także dodatkowy 1 po zakończeniu procedury brexitu)[6].
W 2022 przedstawiciel partii Yannick Jadot wystartował w wyborach prezydenckich, otrzymując 4,6% głosów (6. miejsce wśród 12 kandydatów)[7]. Do wyborów parlamentarnych w tym samym roku ugrupowanie wraz ze swoimi sojusznikami z sojusz Pôle écologiste przystąpiło w ramach koalicji NUPES skupiającej formacje lewicowe, komunistyczne i ekologiczne. Koalicja ta zajęła drugie miejsce za blokiem prezydenckim, w jej ramach środowisko zielonych uzyskało ponad 20 mandatów poselskich[8][9]..
Sekretarze krajowi[edytuj | edytuj kod]
- 2010–2012: Cécile Duflot
- 2012–2013: Pascal Durand
- 2013–2016: Emmanuelle Cosse
- 2016–2019: David Cormand
- od 2020: Julien Bayou[10]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Les Verts et Europe Écologie ont célébré leur union (fr.). lefigaro.fr, 15 listopada 2010. [dostęp 2011-03-25].
- ↑ Résultats de l'élection présidentielle 2012: Résultats 1er tour (fr.). interieur.gouv.fr. [dostęp 2012-06-19].
- ↑ Parties and Elections in Europe – Francja (fr.). [dostęp 2012-06-19].
- ↑ Élections européennes 2014 (fr.). france-politique.fr. [dostęp 2014-06-01].
- ↑ François de Rugy annonce le lancement du parti «écologistes!» (fr.). lemonde.fr, 9 września 2015. [dostęp 2017-01-22].
- ↑ Élections européennes 2019 (fr.). france-politique.fr. [dostęp 2019-06-02].
- ↑ Michaël Bloch: Voici les résultats officiels et définitifs du premier tour de la présidentielle (fr.). lejdd.fr, 11 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-11].
- ↑ Résultats des législatives 2022: LFI, EELV, PS… Comment s'en sortent les différents partis de la Nupes à l'issue du second tour? (fr.). francetvinfo.fr, 20 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-20].
- ↑ Jason Wiels, Raphaël Marchala: Les principales forces politiques en présence à l'Assemblée nationale en chiffres (fr.). lcp.fr, 20 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-21].
- ↑ Julien Bayou succède à David Cormand comme secrétaire national d’EELV (fr.). lavoixdunord.fr, 30 listopada 2019. [dostęp 2020-05-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Europe Écologie-Les Verts na stronie france-politique.fr (fr.). [dostęp 2020-05-10].
| Partie reprezentowane w parlamencie krajowym lub europejskim |
|---|
