Fasola azuki
| |||
| |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | rośliny zielone | ||
| Nadgromada | rośliny telomowe | ||
| Gromada | rośliny naczyniowe | ||
| Podgromada | rośliny nasienne | ||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | różopodobne | ||
| Rząd | bobowce | ||
| Rodzina | bobowate | ||
| Rodzaj | garbipłat | ||
| Gatunek | fasola azuki | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Vigna angularis (Willd.) Ohwi & H. Ohashi | |||
| Synonimy | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
Fasola azuki, czerwona soja (Vigna angularis) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny bobowatych. Dawniej zaliczany był do rodzaju fasola (Phaseolus). Uprawiana w krajach Dalekiego Wschodu: Japonii, Chinach, Korei. Aklimatyzowana i wprowadzona do uprawy w USA.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Roślina do 30 cm wysokości.
- Owoc
- Strąk mały i cylindryczny, z nasionami drobnymi, wydłużonymi lub okrągławymi, w różnych kolorach.
- Gatunki podobne
- Fasola mungo
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Roślina szeroko uprawiana w krajach azjatyckich dla jadalnych nasion i kiełków. Zawiera ok. 25% białka i wszystkie aminokwasy (w tym duże ilości lizyny). Nasiona są wyjątkowo bogate w żelazo, wapń, kobalt. Fasola składa się na dietę Genmai-Saishoku.
Małe czerwone fasolki pochodzą z kuchni wschodniej, znane są przede wszystkim z kuchni japońskiej. W kuchni Zachodu w ciągu ostatnich dekad rozpowszechniły się przede wszystkim wśród wegetarian, jako zastępnik mięsa. W kuchniach Wschodu są natomiast często składnikiem słodyczy: głównie oblewane słodkim syropem (przypominają wtedy drażetki), lub też przetwarzane na słodką pastę[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-12].
- ↑ Vigna angularis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ John Ayton, An A-Z of Food and Drink, Oxford University Press, 2002.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Podbielkowski, Słownik roślin użytkowych, wyd. 6, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1989, ISBN 83-09-00256-4.