Feliks Gadomski (żołnierz)
 kapitan uzbrojenia
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 sierpnia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
przed 1918–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
1 pułk artylerii ciężkiej, |
| Stanowiska |
kierownik grupy odbiorczej |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Feliks Gadomski (ur. 26 sierpnia 1896 w Makowie Mazowieckim, zm. 13 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan uzbrojenia Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Jana i Weroniki z Kobylińskich. Żołnierz Legionów Polskich. Od 1918 w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Walczył na Wołyniu w jednostkach artylerii. W 1920 służył w 1 pułku artylerii ciężkiej.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku. W 1924 służył w stopniu porucznika (starszeństwo z dniem 1 czerwca 1919 i 253 lokatą w korpusie oficerów artylerii) w 2 pułku artylerii ciężkiej[1]. W 1928 był porucznikiem w 5 Samodzielnym dywizjonie artylerii przeciwlotniczej[2]. 18 lutego 1930 został awansowany na stopień kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 2. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[3][4]. Od 1931 rzeczoznawca broni małokalibrowej w Kierownictwie Wojskowych Zakładów Zaopatrzenia Uzbrojenia[5]. W marcu 1939 pełnił służbę w Kierownictwie Zaopatrzenia Uzbrojenia w Warszawie na stanowisku kierownika grupy odbiorczej Centrum Odbioru Materiałów Uzbrojenia[6].
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, 27 września został osadzony w kozielszczańskim obozie jenieckim w obwodzie połtawskim (obecnie Ukraina). Nazwisko Gadomskiego znajduje się na listach jeńców obozu kozielszczańskiego z 30 września, 07, 11, 15–19, 20 i 21 października 1939. W związku z likwidacją obozów przejściowych, 2 listopada został wysłany do obozu w Kozielsku. Przybył tam 4 listopada 1939. 11 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[7] – lista wywózkowa 022/3, poz. 47, nr akt 3083 z 9.04.1940[8]. Został zamordowany 13 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 30.04.1943. Figuruje na liście AM-185-747 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 0747. Podczas ekshumacji znaleziono legitymację odznaczenia, kartę wędkarską, zdjęcia i kalendarzyk kieszonkowy[9]. W Archiwum Robla znajduje się pakiet nr 0747, zawierający opis przedmiotów i kopia zapisek znalezionych przy szczątkach Feliksa Gadomskiego. Krewni do 1946 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Mieszkał w Warszawie. Żonaty z Anną z Wiechowskich, miał syna.
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
- Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (16 września 1931)[10]
- Krzyż Walecznych[1]
- Srebrny Krzyż Zasługi (22 maja 1939)[11]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rocznik Oficerski, MSWojsk., 1924, s. 700, 750.
- ↑ Rocznik Oficerski, MSWojsk., 1928, s. 417.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 lutego 1930 roku, s. 67.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 356.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 301, 846.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 508.
- ↑ УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 250.
- ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 645.
- ↑ Amtliches Material zum Massenmord von Katyn, 1943, s. 185.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Amtliches Material zum Massenmord von Katyn, Berlin 1943.
- Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989. ISBN 83-85028-81-1.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- Katyń, Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, pod red. Marka Tarczyńskiego, Warszawa 2000, ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (kampania wrześniowa)
- Kapitanowie uzbrojenia II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Makowie Mazowieckim
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu
- Porucznicy artylerii II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1940
- Żołnierze Legionów Polskich 1914–1918