Franciszek Remón Játiva
| męczennik | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 września 1890 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 lipca 1936 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
11 marca 2001 |
| Wspomnienie |
31 lipca i 22 września (w grupie 233 męczenników) |
Franciszek Remón Játiva OFMConv., (hiszp.) Francisco Remón Játiva (ur. 22 września 1890 w Caudé na terenie diecezji Teruel, zm. 31 lipca 1936 w Granollers) – hiszpański błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, brat zakonny z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, ofiara prześladowań antykatolickich okresu hiszpańskiej wojny domowej[1][2][3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Za powołaniem 22 lutego 1906 r. wstąpił do zakonu franciszkańskiego w Granollers[1][4]. Dla odbycia nowicjatu skierowany został do Asyżu[1], gdzie udał się w towarzystwie ojca Alfonsa Lópeza[4]. W latach 1909–1911 przebywał w klasztorze w Costacciaro[4]. Po odbyciu rocznego nowicjatu w Asyżu w 1912 r. złożył śluby czasowe, a śluby wieczyste w 1916 r. jako brat świecki[4] i podjął się pełnienia służby jako zakrystian w bazylice św. Franciszka w Asyżu[1]. Z artyzmem kultywował tradycję budowy szopek bożonarodzeniowych[4]. W 1935 r. powrócił do klasztoru w Granollers, gdzie został furtianem i zakrystianem i tam z przykładną franciszkańską życzliwością[1] i starannością[4] spełniał nałożone obowiązki[1]. Gdy po wybuchu wojny domowej w Hiszpanii rozpoczęły się prześladowania katolików, 20 lipca 1936 r. bojownicy Iberyjskiej Federacji Anarchistycznej spalili klasztor w Granollers[5]. Ukrywał się do aresztowania, a po krwotoku wywołanym torturami[4] znalazł się w szpitalu wraz z o. Dionizym Wincentym Ramosem[1]. Dowodem jego głębokiej wiary była odmowa apostazji za cenę życia[4]. Franciszka Remóna Játivę rozstrzelano i pochowano w zbiorowej mogile na cmentarzu w La Roca del Valles[4].
Proces informacyjny odbył się w Barcelonie w latach 1953–1961[6]. Został beatyfikowany w grupie Józefa Aparicio Sanza i 232 towarzyszy, pierwszych wyniesionych na ołtarze Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu, przez papieża Jana Pawła II w Watykanie 11 marca 2001 roku[2].
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest przez katolików w dies natalis (31 lipca), a także w grupie męczenników 22 września[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- cnoty kardynalne
- wolność religijna
- beatyfikowani i kanonizowani w 2001 roku
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 401. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c Fabio Arduino: Beati Dionigi Vicente Ramos e Francesco Remon Jativa Francescani, martiri. 2006-10-27. [dostęp 2013-06-07]. (wł.).
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 385. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ a b c d e f g h i Beato Francisco Remón Játiva (1890-1936), Martirio de los Beatos Dionisio y Francisco, Mártires de Granollers († 1936); Beato Miguel Remón Salvador (1907-1936). [w:] DIRECTORIO FRANCISCANO SANTORAL FRANCISCANO [on-line]. [dostęp 2013-06-07]. (hiszp.).
- ↑ JOSÉ APARICIO SANZ PRESBÍTERO Y 232 COMPAÑEROS PRESBÍTEROS, RELIGIOSOS, RELIGIOSAS Y LAICOS MÁRTIRES. [dostęp 2013-06-06]. (hiszp.).
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 402. ISBN 978-83-7318-736-8.