Ftalocyjanina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ftalocyjanina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C32H18N8

Masa molowa

514,54 g/mol

Wygląd

ciemnofioletowe krystaliczne ciało stałe[1]

Identyfikacja
Numer CAS

574-93-6

PubChem

5282330

DrugBank

DB12983

Podobne związki
Podobne związki

porfiryna

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Ftalocyjaninaorganiczny związek chemiczny o budowie zbliżonej do występującej w przyrodzie porfiryny. Jej pochodne, szczególnie jej kompleksy z kobaltem, niklem i miedzią, są stosowane jako barwniki o barwach od czerwonej po granatową. Szacuje się, że ok. 25% przemysłowo stosowanych barwników to różne pochodne ftalocyjaniny[3].

Pochodne ftalocyjaniny znajdują zastosowanie w przemyśle poligraficznym, włókienniczym, do barwienia tworzyw sztucznych, farb, lakierów, wyrobów gumowych. Pierwsze płyty CD-R zawierały barwniki oparte na ftalocyjaninach, które posiadały zdolność trwałej zmiany swojej barwy pod wpływem światła lasera nagrywarki, co umożliwiało nieodwracalną, jednorazową archiwizację danych[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e 29H,31H-Phthalocyanine (nr 253103) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-11-27]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  2. Ftalocyjanina (nr 253103) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-11-27]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. a b Gerd Löbbert: Phthalocyanines. W: Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH, 2002. DOI: 10.1002/14356007.a20_213.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]