Garajowe Kopy
Garajowe Kopy (słow. Garajove kopy) – grupa szczytów w północnej części Liptowskich Kop w słowackich Tatrach. Przez polskich geografów zaliczane są do Tatr Wysokich, przez większość słowackich do Tatr Zachodnich. Garajowe Kopy znajdują się w głównej grani Liptowskich Kop pomiędzy Wierchcichą Przełączką (ok. 1900 m) a Garajową Przełęczą Wyżnią (1916 m) i w kolejności od północy na południe należą do nich:
- Zadnia Garajowa Kopa (Zadná Garajova kopa), 1947 m,
- Garajowa Przełęcz Niżnia (Nižné Garajovo sedlo), ok. 1900 m,
- Mała Garajowa Kopa (Malá Garajova kopa), 1929 m,
- Garajowa Przełęcz Pośrednia (Prostredné Garajovo sedlo), ok. 1920,
- Wielka Garajowa Kopa (Veľká Garajova kopa), 1973 m – zwornik dla bocznej grani Zadniej Rycerowej Kopy[1].
Południowo-zachodnie stoki Garajowych Kop opadają do dna Doliny Hlińskiej i wcina się w nie Dolinka Garajowa. Stoki północne i północno-zachodnie opadają do dna Doliny Wierchcichej. Wielka Garajowa Kopa jest zwornikiem; na północ odbiega od niej krótki, boczny grzbiet Rycerowych Kop oddzielający Wielkie Rycerowe od Zadniego Rycerowego[2].
Od 1948 r. Garajowe Kopy wraz z niemal całym obszarem Kop Liptowskich są rezerwatem ścisłym z zakazem wstępu[3], w 1949 r. włączone zostały do Tatrzańskiego Parku Narodowego[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
- ↑ Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6.