Przejdź do zawartości

Georges Darboy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Darboy
Georges Darboy
Ilustracja
Herb duchownego Labore Fideque
Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1813
Fayl-Billot

Data i miejsce śmierci

24 maja 1871
Paryż

Miejsce pochówku

Katedra Notre-Dame w Paryżu

Arcybiskup Paryża
Okres sprawowania

1863–1871

Biskup Nancy
Okres sprawowania

1859–1863

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Prezbiterat

17 grudnia 1836

Nominacja biskupia

16 sierpnia 1859

Sakra biskupia

30 listopada 1859

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 listopada 1859

Konsekrator

François-Nicholas-Madeleine Morlot

Współkonsekratorzy

Vital-Honoré Tirmarche
Henri-Marie Amanton

Georges Darboy (ur. 16 stycznia 1813 w Fayl-Billot – zm. 24 maja 1871 w Paryżu) – francuski duchowny katolicki, biskup Nancy w latach 18591863, arcybiskup Paryża od 1863. W 1871 znalazł się w grupie prominentnych zakładników Komuny Paryskiej, zamordowanych przez komunardów w momencie jej upadku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Darboy urodził się 16 stycznia 1813 w miejscowości Fayl-Billot w departamencie Haute-Marne w północno-wschodniej Francji. Był synem ubogiego mieszczanina. Pierwsze nauki pobierał w rodzinnym miasteczku. Od 1831 roku studiował w seminarium w Langres, wyświęcony został w dniu 17 grudnia 1836. Po święceniach pracował jako wikariusz w St. Dizier. W 1840 roku został powołany na profesora filozofii do seminarium w Langres. W następnym roku otrzymał katedrę Pisma Świętego, a następnie katedrę teologii dogmatycznej. W 1845 roku przetłumaczył z oryginału dzieło św. Dionizego Areopagity, co otworzyło mu drogę do przyszłych godności. Przeniesiony w 1846 roku do Paryża, objął między innymi urząd honorowego kanonika katedry Notre Dame. Stał się bliskim przyjacielem arcybiskupa Denisa Auguste'a Affre oraz jego następcy, Marie Dominique'a Auguste'a Siboura. Mianowany biskupem Nancy w 1859, zaś w styczniu 1863 wyniesiony do godności arcybiskupa Paryża. Arcybiskup Darboy znany był ze swoich kontrowersyjnych w środowiskach kościelnych poglądów. Pozostawał on pod wpływem filozofii gallikanizmu i liberalizmu, sprzeciwiał się ogłoszeniu dogmatu o nieomylności papieża. Było to przyczyną niechęci wobec jego osoby ze strony papieża i pozbawiło go szans na uzyskanie tradycyjnie nadawanej arcybiskupom Paryża godności kardynalskiej. Brał udział w obradach Soboru watykańskiego I.

Działalność naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Napisał kilka prac naukowych:

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 3 kwietnia 1871 roku znalazł się w grupie prominentnych zakładników Komuny Paryskiej, zamordowanych przez komunardów w momencie jej upadku, w dniu 24 maja 1871 roku. Ciało złożono w masowej mogile na cmentarzu Père la Chaise. Już po upadku Komuny, dnia 7 czerwca 1871 roku odbył się godny arcybiskupa pogrzeb w paryskiej katedrze Notre-Dame.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kronika kościelna, z: "Przegląd Katolicki", nr 47, Warszawa 23.XI.1871, s. 747-751

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]