Maurice Feltin

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	11 marca 1928
Konsekrator	Charles-Henri-Joseph Binet
Współkonsekratorzy	Paul Rémond; Jean-Marcel Rodié
Konsekrowani biskupi
Odilon Fages	30 września 1928
Joseph-Marie-Eugène Martin	2 kwietnia 1940
Louis-Jean Guyot	4 maja 1949
Marc-Armand Lallier	1949
Henri-Alexandre Chappoulie	1950
René-Louis-Marie Stour	1951
Pierre Brot	1952
Jean-Marie Villot	1954
Jean-Édouard-Lucien Rupp	1955
Pierre-Marie Gustave Lacointe	1955
Jacques Le Cordier	1956
Camille-Antoine Chilouet	1958
Henri Mazerat	1958
Charles-Marie-Jacques Guilhem	1959
Pierre Veuillot	1959
Jean-Marie-Clément Badré	1964
Współkonsekrowani biskupi
Achille Liénart	8 grudnia 1928
Maurice-Louis Dubourg	25 lutego 1929
Joseph-Jean Heintz	25 stycznia 1934
Louis Liagre	1938
Lucien-Sidroine Lebrun	1940
Albert-Paul Droulers	1947

Maurice Feltin
	Kardynał prezbiter
	Ovibus animam pro; Dusza dla Owiec
Kraj działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	15 maja 1883 ; Delle
Data i miejsce śmierci	27 września 1975 ; Paryż
Miejsce pochówku	Katedra Notre-Dame w Paryżu
	Arcybiskup Paryża
Okres sprawowania	1949–1966
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	3 lipca 1909
Nominacja biskupia	19 grudnia 1927
Sakra biskupia	11 marca 1928
Kreacja kardynalska	12 stycznia 1953; Pius XII
Kościół tytularny	Santa Maria della Pace
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Maurice Feltin (ur. 15 maja 1883 w Delle, zm. 27 września 1975 w Paryżu) – francuski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Paryża.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie przyjął 3 lipca 1909. Podczas I wojny światowej służył jako oficer w armii francuskiej. Został odznaczony Krzyżem Wojennym, Medalem Wojskowym (Médaille Militaire) i Legią Honorową V klasy. 19 grudnia 1927 Pius XI mianował go biskupem Troyes. Został tytularnym biskupem Emesy oraz biskupem koadiutorem Reims. 16 sierpnia 1932 przeszedł na Arcybiskupstwo Sens, a 16 grudnia 1935 Arcybiskupstwo Bordeaux. 15 sierpnia 1949 został dwudziestym trzecim arcybiskupem Paryża. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. W latach 1964–1969 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Francji. 12 stycznia 1953 Pius XII wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santa Maria della Pace. Wziął udział w konklawe wybierających Jana XXIII i Pawła VI. 21 grudnia 1966 z powodu podeszłego wieku zrezygnował z kierowania archidiecezją. Został pochowany w Katedrze Notre-Dame w Paryżu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wczesne średniowiecze	Delfin z Bordeaux (380–404) Amand z Bordeaux (404–410) Seweryn z Cologne (410–420) Amand z Bordeaux (420–431/432) Gallicien (od 451) Emile (od 475) Cyprien (485–511) Leon I Stary (od 520) Leon II Młody (542–564) Bertrand (566 – po 585) Gondégisile (589) Nicaise (VII – VIII wiek) Arnegisile (VII – VIII wiek) Antoni (VII – VIII wiek) Fronton (VII – VIII wiek) Verevulph (VII – VIII wiek) Sicaire (816 – po 825) Adelelme (829 – po 848) Frotaire (860–876) Adelbert (od 940) Gotfryd I (od 982)
Późne średniowiecze	Gombaud (od 989) Séguin (od 1000) Arnaud (1022) Islon z Saintes (1022–1026) Gotfryd II (1027–1043) Archambaud z Parthenay (1047–1059) Andron (1059) Joscelin z Parthenay (1060–1086) Amat d’Oloron (1088–1102) Arnaud Géraud z Cabnac (1103–1130) Gérard d’Angoulême (de Blaye) (1131–1135) Gotfryd III (1135–1158) Raimond z Mareuil (1158–1160) Hardouin (1160–1162) Bertrand z Montault (1162–1173) Guillaume Le Templier (1174–1187) Hélie z Malemort (1188–1207) Guillaume Amanieu Genewski (1207–1227) Géraud z Malemort (1227–1261) Pierre z Roncevault (1262–1270) Simon z Rochechouart (1275–1280) Guillaume III (1285–1287?) Henryk Genewski (1289–1296) Boson de Salignac (1296–1300) Bertrand de Got (1300–1305) Arnaud z Canteloup (1305) Arnaud z Canteloup (1306–1332) Pierre de Luc (1332–1345) Amanieu z Cazes (1344–1348) Bernard z Cazes (1348–1351) Amanieu de La Mothe (1351–1360) Filip z Chambarlhac (1360–1361) Hélie z Salignac (1361–1378) Guillaume IV (1378 0 1379) Raimond Bernard z Roqueis (1380–1384) François z Benévent (1384–1389) François Hugotion z Aguzzoni (1389–1412) David z Montferrand (1414–1430) Pey Berland (1430–1456) Blaise Régnier z Gréelle (1456–1467) Arthur z Montauban (1467–1478) André d’Espinay (1478–1500)
Czasy nowożytne	Jean z Foix (1501–1529) Gabriel de Gramont (1529–1530) Charles z Gramont (1530–1544) Jean du Bellay (1544–1553) Jean z Montluc (1550) François z Mauny (1553–1558) Jean du Bellay (1558–1560) Antoine Prévost z Sansac (1560–1591) Jean Le Breton (1592–1599) François d’Escoubleau de Sourdis (1599–1628) Henri d’Escoubleau de Sourdis (1629–1645) Henri z Béthune (1646–1680) Louis d’Anglure z Bourlémont (1680–1697) Armand Bazin de Bezons (1698–1719) François Élie de Voyer de Paulmy d’Argenson (1719–1728) François Honoré de Casaubon de Maniban (1729–1743) L.-Jacques d’Audibert de Lussan (1743–1769) Ferdinand-Maximillien Mériadec de Rohan-Guéméné (1769–1781) Jérôme Champion de Cicé (1781–1802)
Francja Rewolucyjna	Pierre Pacareau administrator (1791–1797) Dominique Lacombe administrator (1797–1801)
Arcybiskupi	Charles François d’Aviau du Bois de Sansay (1802–1826) Jean-Louis Lefebvre de Cheverus (1826–1836) François Auguste Ferdinand Donnet (1837–1882) François de La Bouillerie (1872–1882) Aimé-Victor-François Guilbert (1883–1889) Victor-Lucien-Sulpice Leçot (1890–1908) Pierre-Paulin Andrieu (1909–1935) Maurice Feltin (1935–1949) Paul Richaud (1950–1968) Marius Maziers (1968–1989) Pierre Eyt (1989–2001) Jean-Pierre Ricard (2001–2019) Jean-Paul James (od 2020)