André Vingt-Trois
| |||
| kardynał prezbiter | |||
| |||
| |||
| Kraj działania |  Francja
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 7 listopada 1942 Paryż | ||
| Arcybiskup Paryża | |||
| Okres sprawowania | 2005-2017 | ||
| Arcybiskup Tours | |||
| Okres sprawowania | 1999-2005 | ||
| Wyznanie | katolickie | ||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||
| Diakonat | 27 października 1968 | ||
| Prezbiterat | 28 czerwca 1969 | ||
| Nominacja biskupia | 25 czerwca 1988 | ||
| Sakra biskupia | 14 października 1988 | ||
| Kreacja kardynalska | 24 listopada 2007 Benedykt XVI | ||
| Kościół tytularny | San Luigi dei Francesi | ||
| |||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Data konsekracji | 14 października 1988 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | Paryż | ||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | Katedra Notre-Dame | ||||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | Jean-Marie Lustiger | ||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Gabriel Vanel Daniel Pézeril | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
André Armand Vingt-Trois (ur. 7 listopada 1942 w Paryżu) – francuski duchowny katolicki, arcybiskup Paryża w latach 2005-2017, kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1962 wstąpił do seminarium de Saint-Sulpice w Issy-les-Moulineaux. Ukończył studia w zakresie teologii moralnej w Institut Catholique w Paryżu. 28 czerwca 1969 przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Paryża, kardynała François Marty i został inkardynowany do archidiecezji paryskiej.
W latach 1969-1974 był wikarym w parafii św. Joanny Chantal, gdzie proboszczem był ks. Jean-Marie Lustiger. Zajmował się głównie katechizacją i formacją świeckich. W latach 1974-1981 był kierownikiem duchowym oraz wykładowcą teologii moralnej i sakramentalnej w seminarium de Saint-Sulpice w Issy-les-Moulineaux. Brał udział w pracach różnych ruchów zajmujących się duszpasterstwem rodzin i przygotowaniem do sakramentu małżeństwa. Prowadził również kursy w ramach stałej formacji kapłanów.
W latach 1981-1999 był wikariuszem generalnym archidiecezji paryskiej i bliskim współpracownikiem kard. Jean-Marie Lustigera, którego jest następcą. W Paryżu zajmował się przede wszystkim szkolnictwem, duszpasterstwem w katedrze, seminarium diecezjalnym, środkami społecznego przekazu, duszpasterstwem rodzin, działalnością charytatywną i katechizacją.
25 czerwca 1988 został mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem pomocniczym w Paryżu z biskupią stolicą tytularną Tibili. Święcenia biskupie przyjął 14 października z rąk arcybiskupa paryskiego, kardynała Jeana-Marie Lustigera. 21 kwietnia 1999 został mianowany metropolitą Tours. Jego ingres odbył się 16 maja.
11 lutego 2005 został mianowany arcybiskupem Paryża i ordynariuszem katolików obrządku wschodniego mieszkających we Francji i nie posiadających własnego ordynariusza, w miejsce odchodzącego w stan spoczynku kardynała Lustigera[1]. Objęcie archidiecezji przez nowego metropolitę nastąpiło 5 marca 2005.
Jest członkiem Kongregacji ds. Biskupów i Papieskiej Rady ds. Rodziny. W latach 2007-2013 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Francji[2].
Na konsystorzu z dnia 24 listopada 2007 został kreowany przez papieża Benedykta XVI kardynałem prezbiterem San Luigi dei Francesi[3].
7 grudnia 2017 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu, a jego następcą mianował biskupa Michela Aupetit[4].
Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO DI PARIS (FRANCIA) E NOMINA DEL SUCCESSORE (wł.). vatican.va, 2005-02-11. [dostęp 2020-03-01].
- ↑ Konferencja Episkopatu Francji w bazie gcatholic.org (ang.) [dostęp 2020-03-01]
- ↑ Abp Ryłko nowym kardynałem. tvn24.pl, 2007-11-24. [dostęp 2020-03-01].
- ↑ Rinuncia dell’Arcivescovo Metropolita di Paris (Francia) e nomina del successore (wł.). vatican.va, 2017-12-07. [dostęp 2020-03-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie Konferencji Episkopatu Francji
- internetowy słownik biograficzny kardynałów S. Mirandy
- André Vingt-Trois w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2005-02-12]
|