Grand Prix Legends

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Legends
Producent

Papyrus Design Group

Wydawca

Sierra Sports

Dystrybutor

PL: Optimus[1]

Projektant

Dave Kaemmer

Wersja

1.2.0.2
(Brak daty wydania) [±]

Data wydania

1998

Gatunek

symulator wyścigów

Tryby gry

gra jednoosobowa, gra wieloosobowa

Wymagania sprzętowe
Platforma

PC (Microsoft Windows)

Wymagania

Pentium 166 MHz, 32 MB RAM

Kontrolery

klawiatura, mysz, dżojstik, kierownica

Grand Prix Legendssymulator o tematyce Formuły 1, stworzony przez Papyrus Design Group i wydany w 1998 roku przez Sierra Sports. Gra jest symulacją sezonu 1967.

Gra była chwalona za wysoki realizm. Wokół gry powstała społeczność, która istnieje do dziś, tworząc różnego rodzaju modyfikacje[2].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Gra jest symulacją sezonu 1967 Formuły 1, co oznacza, że zawiera wszystkie 11 torów tamtego sezonu (jednakże w grze Grand Prix Francji ma miejsce na torze Rouen-Les-Essarts, podczas gdy w rzeczywistości odbywało się na torze Bugatti). Gracz ma do wyboru takie samochody, jak Lotus 49, Ferrari 312, Eagle T1G, Brabham BT24 oraz fikcyjne Murasama MA-310 i Coventry 19R, bazujące odpowiednio na Hondzie RA300 i Cooperze T81B. Każdy samochód różni się osiągami i sposobem prowadzenia. Skład kierowców jest stały i zawiera również kierowców, którzy w sezonie 1967 Formuły 1 jeździli tylko okazyjnie, jak Ludovico Scarfiotti, Mike Parkes czy Jacky Ickx. Ze względów licencyjnych pominięty został Jackie Stewart.

W grze położono nacisk na realizm, detale i takie czynniki, jak siła grawitacji czy przyspieszenia. Samochody prowadzą się ciężko, a ważnym elementem jest odpowiednie ich ustawienie.

Gra oferowała rozgrywkę jedno- oraz wieloosobową (przez internet lub sieć lokalną).

Kierowcy[edytuj | edytuj kod]

Zespół Nr 1 Kierowca 1 Nr 2 Kierowca 2 Nr 3 Kierowca 3 Nr 4 Kierowca 4 Nr 5 Kierowca 5
Wielka Brytania Brabham Racing Organisation 1 Australia Jack Brabham 2 Nowa Zelandia Denis Hulme
Wielka Brytania British Racing Motors 13 Wielka Brytania Chris Irwin 8 Francja Jean-Pierre Beltoise
Stany Zjednoczone Coventry Car Company 14 Austria Jochen Rindt 15 Meksyk Pedro Rodriguez 12 Belgia Jacky Ickx 17 Szwajcaria Jo Siffert 11 Szwecja Joakim Bonnier
Stany Zjednoczone Anglo-American Racers 9 Stany Zjednoczone Dan Gurney 19 Nowa Zelandia Bruce McLaren 10 Stany Zjednoczone Richie Ginther
Włochy Scuderia Ferrari 18 Włochy Lorenzo Bandini 3 Nowa Zelandia Chris Amon 20 Wielka Brytania Mike Parkes 16 Włochy Ludovico Scarfiotti
Wielka Brytania Team Lotus 5 Wielka Brytania Jim Clark 6 Wielka Brytania Graham Hill
Japonia Murasama Motors 7 Wielka Brytania John Surtees

Odbiór gry[edytuj | edytuj kod]

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Game Revolution A[3]
Gry-Online 7,5/10[4]
GameSpot 8,9/10[5]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
GameRankings

83,53% (z 19 recenzji)[6]

Gra została bardzo pozytywnie odebrana. Chwalono ją za jej realizm, wskazując, że samochody prowadzą się jak rzeczywiste samochody lat 60., a także za ładną grafikę, w tym takie szczegóły, jak kibice, trójwymiarowy kokpit czy dokładne lusterka. Krytykowano natomiast ograniczoną liczbę kamer (dwie) dostępną podczas jazdy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grand Prix Legends. „Gry Komputerowe”. 01/1999, s. 49. CGS Computer Studio. 
  2. GPLLinks. gpllinks.org. [dostęp 2012-09-05]. (ang.).
  3. Mark_Cooke: Grand Prix Legends Review. gamerevolution.com, 1998-01-12. [dostęp 2012-09-08]. (ang.).
  4. Marcin „Levardos” Bojko: Grand Prix Legends – recenzja gry. gry-online.pl, 2001-03-27. [dostęp 2012-09-08]. (pol.).
  5. Stephen Poole: Grand Prix Legends Review. gamespot.com, 1998-12-17. [dostęp 2012-09-08]. (ang.).
  6. Grand Prix Legends. gamerankings.com. [dostęp 2012-09-08]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]