Grigorij Szostacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grigorij Szostacki
Григорий Шостацкий
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

27 października 1908
Zahajce Wielkie, obwód tarnopolski

Data i miejsce śmierci

29 stycznia 1945
okolice Kostrzyna

Przebieg służby
Lata służby

1930–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Stanowiska

dowódca 94 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Bohdana Chmielnickiego II klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za obronę Stalingradu” Medal „Za wyzwolenie Warszawy”

Grigorij Nikołajewicz Szostacki, Hryhorij Mykołajowycz Szostacki (ros. Григорий Николаевич Шостацкий, ukr. Григорій Миколайович Шостацький, ur. 27 października 1908 w Zahajcach Wielkich obecnie w obwodzie tarnopolskim, zm. 29 stycznia 1945 w okolicach Kostrzyna nad Odrą) – radziecki wojskowy, pułkownik, odznaczony pośmiertnie Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Mając 6 lat został sierotą (matka zmarła, ojciec zginął na froncie I wojny światowej), do 1924 wychowywał się w domu dziecka w Nowogrodzie Wołyńskim, uczył się wieczorowo i pracował w fabryce. Od 1929 należał do WKP(b), od 1930 służył w Armii Czerwonej, w 1934 ukończył szkołę piechoty w Odessie, a w 1942 wyższą wojskową szkołę specjalną. Od września 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami jako szef sztabu pułku piechoty, był ciężko ranny w walce, od października 1942 do lutego 1943 jako szef sztabu 143 Samodzielnej Brygady brał udział w bitwie pod Stalingradem. 28 kwietnia 1943 został szefem sztabu, a 17 listopada 1943 dowódcą 94 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty, uczestniczył w operacji korsuń-szewczenkowskiej, jassko-kiszyniowskiej i warszawsko-poznańskiej w składzie 5 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Białoruskiego. 14 stycznia 1945 brał udział w forsowaniu Pilicy. Zginął w walce na Odrze na północ od Kostrzyna. 6 kwietnia 1945 został pośmiertnie odznaczony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego i Orderem Lenina.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]