Grochowiska (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grochowiska
wieś
Ilustracja
Krzyż na mogile z powstania styczniowego
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

pińczowski

Gmina

Pińczów

Liczba ludności (2019)

39[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-400[3]

Tablice rejestracyjne

TPI

SIMC

0262912[4]

Położenie na mapie gminy Pińczów
Mapa konturowa gminy Pińczów, po prawej znajduje się punkt z opisem „Grochowiska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Grochowiska”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Grochowiska”
Położenie na mapie powiatu pińczowskiego
Mapa konturowa powiatu pińczowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Grochowiska”
Ziemia50°29′50″N 20°38′15″E/50,497222 20,637500[1]

Grochowiskawieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Pińczów[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Grochowiska są punktem początkowym szlak turystyczny zielony zielonego szlaku turystycznego prowadzącego do Wiślicy. Przez wieś przechodzi szlak turystyczny niebieski niebieski szlak turystyczny z Pińczowa do Wiślicy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rekonstrukcja bitwy pod Grochowiskami z 18 marca 1863 r. (marzec 2008)

18 marca 1863 r. rozegrała się jedna z najkrwawszych bitew powstania styczniowego, w której trzytysięczny oddział powstańczy dowodzony przez dyktatora powstania, generała Mariana Langiewicza starł się z pięciotysięcznym, dysponującym 6 działami, korpusem regularnej rosyjskiej piechoty. W trakcie walk, kierowany przez François Rochebruna oddział „Żuawów Śmierci” przeprowadził brawurowy atak na artylerię rosyjską i zdobył ich armaty. W walce brał też udział młody powstaniec Adam Chmielowski, przyszły święty Brat Albert.

Całodzienny, ciężki bój, który pochłonął po ok. 300 ofiar po obu walczących stronach, zakończył się zwycięstwem Polaków i zapisał się na trwałe w historii polskiej wojskowości jako bitwa pod Grochowiskami[6].

Na pamiątkę tych wydarzeń, na polach Grochowisk, corocznie odgrywana jest inscenizacja walk, w której bierze udział m.in. wiernie zrekonstruowany i wyposażony przez Roberta Osińskiego oddział „Żuawów Śmierci” z pobliskiego Buska-Zdroju[7][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 38680
  2. Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 13-14 [dostęp 2022-05-08]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 335 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Przechadzka po powiecie – Grochowiska. pinczow.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-15)]..
  7. Busko rozpoczęło obchody 150. rocznicy wybuchu powstania styczniowego. Echo Dnia – Busko Zdrój, 2013-01-20. [dostęp 2013-01-23].
  8. Powstanie styczniowe 1863–1864: Busko Zdrój. [dostęp 2013-01-23].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kowalczyk (1938-2015). Powstanie styczniowe 1863–1864. Grochowiska