Gronik (Kościelisko)
| ||
| Rodzaj miejscowości | część wsi | |
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | małopolskie | |
| Powiat | tatrzański | |
| Gmina | Kościelisko | |
| Część miejscowości | Kościelisko | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 18 | |
| Kod pocztowy | 34-511 Kościelisko[1] | |
| Tablice rejestracyjne | KTT | |
| SIMC | 0468499 | |
Położenie na mapie gminy Kościelisko   Gronik | ||
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego  Gronik | ||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  Gronik | ||
Położenie na mapie Polski  Gronik | ||
 49°16′48,935″N 19°54′06,196″E/49,280260 19,901721
| ||
Gronik – część wsi Kościelisko w Polsce w województwie małopolskim, w powiecie tatrzańskim, w gminie Kościelisko[2][3].
Znajduje się nieco na północny zachód od wylotu Doliny Małej Łąki, poniżej szosy Zakopane – Kiry, a po zachodniej stronie Małołąckiego Potoku[4]. Przed II wojną światową na Groniku znajdował się ośrodek dla młodzieży polonijnej, w którym wpajano młodzieży wychowanej za granicą miłość do Polski[5]. Po wojnie zlokalizowano tutaj Wojskowy Ośrodek Sportów Górskich, w którym m.in. szkolono pilotów[5]. Później jednak ośrodek został rozwiązany.
Dawniej używano nazwy Nędzów Gronik[6]. Nazwa ta była w użyciu jeszcze w roku 1930[5]. To tutaj według Kazimierza Przerwy-Tetmajera mieszkał legendarny zbójnik Janosik Nędza Litmanowski[5]. Jest to jednak tylko legenda, faktycznie Janosik był Słowakiem i na Groniku nie mieszkał.
Przy szosie jest przystanek komunikacyjny (Gronik). Po południowej stronie szosy, na obrzeżu Tatrzańskiego Parku Narodowego znajduje się niewielki, należący do parku parking i punkt pobierania opłat za wstęp do parku, nieco dalej, już w obrębie parku gajówka Mała Łąka[4]. Dla turystów miejsce to stanowi jeden z punktów startowych do zwiedzania Tatr.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– Droga pod Reglami (szlak turystyki pieszej, rowerowej i nartostrada)
– żółty pieszy z Gronika przez Szatrę, Wielką Polanę Małołącką i Kondracką Przełęcz na Kopę Kondracką. Czas przejścia 3.30 h, ↓ 2:35 h
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ a b c d Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
| ||||||||||||||||
