Grzegorz Miecugow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Pleonazm9084 (dyskusja | edycje) o 20:49, 26 sie 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Grzegorz Miecugow
{{{alt grafiki}}}
Grzegorz Miecugow (2011)
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1955
Kraków

Data i miejsce śmierci

26 sierpnia 2017
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta, prezenter telewizyjny

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Jerzy Bralczyk, Grzegorz Miecugow i Dorota Simonides podczas panelu dyskusyjnego Język polskiej polityki po 1989 roku w Senacie RP (2009)

Grzegorz Miecugow (ur. 22 listopada 1955 w Krakowie[1], zm. 26 sierpnia 2017[2] w Warszawie) – polski dziennikarz, redaktor radiowej Trójki, wydawca i prezenter Wiadomości w TVP1, współtwórca i prezenter Faktów w TVN, prowadzący program Szkło kontaktowe w TVN24. Syn Brunona Miecugowa.

Życiorys

Miał pochodzenie ormiańsko-gruzińskie[3]. Ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie[4] oraz studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego[5].

Pracował w Teatrze na Rozdrożu. Od 1980 do stanu wojennego był dziennikarzem redakcji informacyjnej lokalnego warszawskiego radia. Po trzyletniej przerwie z radiem został redaktorem programów dla dzieci. W 1987 dołączył do zespołu Zapraszamy do Trójki, którego w końcu został szefem. W latach 1989–2001 jako „druh zastępowy” poprowadził dziewięć wydań Listy Przebojów Programu Trzeciego[6][7].

W 1989 przeszedł do TVP[8]. W TVP1 był prezenterem i wydawcą Wiadomości. W 1997 razem z Tomaszem Lisem współtworzył Fakty w TVN, których był także prezenterem. Po wyniknięciu konfliktu z Tomaszem Lisem odszedł z redakcji i został doradcą marszałka Sejmu Macieja Płażyńskiego ds. medialnych. Do TVN wrócił w 2001. Prowadził pierwszą polską edycję reality show Big Brother, a także współtworzył kanał informacyjny TVN24[9].

Został następnie szefem wydawców TVN24[9]. Od stycznia 2005 współprowadził Szkło kontaktowe[10]. Został również prowadzącym program Inny punkt widzenia[9]. Prowadził też program Gość poranny[5] oraz Cały ten świat. W 2007 po sukcesie, jaki odniósł program Szkło kontaktowe, wraz z Tomaszem Sianeckim napisał książkę Kontaktowi, czyli szklarze bez kitu.

Był autorem felietonów z serii „Swoje wiem” w „Dzienniku Polskim”[11]. Został również współpracownikiem „Przekroju”[12]. Od 1992 prowadził zajęcia dla studentów dziennikarstwa[5]. Był również pracownikiem Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas[13].

Wystąpił w filmach: Pułapka (1997) jako dziennikarz Wiadomości i Ryś (2007) jako policjant[14].

Życie prywatne

Był synem krakowskiego dziennikarza i publicysty Brunona Miecugowa[15]. Żonaty z Joanną, z którą miał syna Krzysztofa[16]. Od grudnia 2011 zmagał się z rakiem płuc[17][18].

Publikacje książkowe

Nagrody

  1. ↑ Urszula Komsta: Rozmowa z Grzegorzem Miecugowem, gwiazdą „Szkła kontaktowego” w TVN. gk24.pl, 2008-10-31. [dostęp 2011-02-02].
  2. ↑ Nie żyje Grzegorz Miecugow. tvn24.pl, 26 sierpnia 2017. [dostęp 2017-08-26].
  3. ↑ Grzegorz Miecugow – Nie pójdę do raju. gala.pl, 2010-02-19. [dostęp 2010-06-26].
  4. ↑ Danuta Kuleszyńska: Grzegorz Miecugow ma szpanerskie buty. gazetalubuska.pl, 2008-12-05. [dostęp 2010-06-26].
  5. ↑ a b c Grzegorz Miecugow odwiedził Łódź. dziennikarzpress.pl, 2009-10-24. [dostęp 2011-02-01].
  6. ↑ Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego: Prowadzący. lp3.pl. [dostęp 2012-07-18].
  7. ↑ Jacek Marcinkowski, Jakub Jarosz: Lista Przebojów Programu Trzeciego – ABC druhów zastępowych i kaziów. Agencja Wydawniczo-Artystyczna jotem3.pl, 2011, s. 117. ISBN 978-83-932814-0-4.
  8. ↑ Grzegorz Miecugow (TVN24). dziennikarzpress.pl, 2009-10-27. [dostęp 2011-02-01].
  9. ↑ a b c Grzegorz Miecugow. dziennikarze.info). [dostęp 2012-07-14].
  10. ↑ Nowy program w tvn24. wirtualnemedia.pl, 2005-01-26. [dostęp 2011-02-01].
  11. ↑ Grzegorz Miecugow ze „Złotą Gruszką”. dziennikpolski24.pl, 2009-11-10. [dostęp 2011-02-01].
  12. ↑ Nowi autorzy w „Przekroju”. wirtualnemedia.pl, 2010-07-12. [dostęp 2011-02-01].
  13. ↑ Katedra Dziennikarstwa Collegium Civitas. civitas.edu.pl. [dostęp 2011-02-01].
  14. ↑ Grzegorz Miecugow w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2016-10-28].
  15. ↑ Zmarł ojciec Grzegorza Miecugowa. tvn24.pl, 2009-07-18. [dostęp 2011-02-01].
  16. ↑ Lubię gadać z synem jak kumpel z kumplem. wp.pl, 2005-06-20. [dostęp 2011-02-01].
  17. ↑ „Szkło kontaktowe”: Grzegorz Miecugow chory na raka płuc. wp.pl, 22 grudnia 2011. [dostęp 2017-08-26].
  18. ↑ Grzegorz Miecugow nie żyje. Dziennikarz telewizji TVN miał 61 lat. rmf24.pl, 26 sierpnia 2017. [dostęp 2017-08-26].
  19. ↑ „Ostre pióra” dla dziennikarzy ekonomicznych. wirtualnemedia.pl, 2005-03-01. [dostęp 2011-02-01].
  20. ↑ Łukasz Szewczyk: Wiktory 2006: Tomasz Lis najlepszym publicystą TV. media2.pl, 2007-06-03. [dostęp 2011-02-01].
  21. ↑ Złota Gruszka. szklokontaktowe.tvn24.pl, 2009-11-09. [dostęp 2011-02-01].
  22. ↑ ArtPrezydent. miastogwiazd.pl, 2015-05-05. [dostęp 2017-06-16].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grzegorz_Miecugow&oldid=50202301”