Håvard Flo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Håvard Flo
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1970
Stryn

Wzrost

188 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Sogndal Fotball

Numer w klubie

8

Kariera juniorska
Lata Klub
1980–1990 Stryn T&IF
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990–1994 Sogndal Fotball 81 (20)
1994–1996 Aarhus GF 53 (27)
1996–1999 Werder Brema 55 (5)
1999–2001 Wolverhampton Wanderers 43 (10)
2001–2008 Sogndal Fotball 157 (78)
2010– Sogndal Fotball 12 (3)
W sumie: 401 (143)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–2004  Norwegia 26 (7)
  1. Aktualne na: 23 sierpnia 2010. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 23 sierpnia 2010.

Håvard Flo (ur. 4 kwietnia 1970 w Strynie) – piłkarz norweski grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Håvard urodził się w mieście Stryn. Piłkarską karierę rozpoczął w miejscowym klubie Stryn T&IF. W 1991 roku przeszedł do pierwszoligowego wówczas Sogndal IL, a rok później przeżył z nim spadek do drugiej ligi. Pobyt na zapleczu ekstraklasy trwał rok i w 1994 roku Flo znów grał w pierwszej lidze, a latem trafił do duńskiego Aarhus GF. W sezonie 1995/1996 strzelił 12 goli i został wicemistrzem Danii, a także zdobył z Aarhus Puchar Danii. W AGF grał do jesieni tamtego roku.

Na początku października 1996 roku Flo został piłkarzem niemieckiego Werderu Brema po tym, jak w rundzie jesiennej zdobył 12 bramek dla Aarhus. W Bundeslidze zadebiutował 19 października w wygranym 3:1 wyjazdowym meczu z Karlsruher SC. W Werderze Norweg był rezerwowym dla pary napastników Bruno Labbadia - Marco Bode i przez 2,5 roku strzelił 5 goli w 55 ligowych meczach. W sezonie 1998/1999 roku zdobył z Werderem Puchar Niemiec.

13 stycznia 1999 roku Flo podpisał kontrakt z angielskim Wolverhampton Wanderers grającego w Division One. „Wilki” zapłaciły za niego 700 tysięcy funtów. W nowej drużynie Håvard swój pierwszy mecz rozegrał 16 stycznia, a Wolverhampton zremisował 0:0 z Watfordem. W Wolves Flo grał do końca sezonu 1999/2000. W 2001 roku wrócił do Sogndal, z którym do 2004 roku grał w pierwszej lidze. Od 2005 roku gra na drugim szczeblu rozgrywek w Norwegii.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1991 Sogndal IL Norwegia  Tippeligaen 19 3
1992 Sogndal IL Norwegia  Tippeligaen 22 7
1993 Sogndal IL Norwegia  Adeccoligaen 21 8
1994 Sogndal IL Norwegia  Tippeligaen 19 2
1994/95 Aarhus GF Dania  Superligaen 19 5
1995/96 Aarhus GF Dania  Superligaen 23 10
1996/97 Aarhus GF Dania  Superligaen 11 12
1996/97 Werder Brema Niemcy  Bundesliga 14 0
1997/98 Werder Brema Niemcy  Bundesliga 25 5
1998/99 Werder Brema Niemcy  Bundesliga 16 0
1998/99 Wolverhampton Wanderers Anglia  Division One 19 5
1999/00 Wolverhampton Wanderers Anglia  Division One 19 4
2001 Sogndal IL Norwegia  Tippeligaen 11 8
2002 Sogndal IL Norwegia  Tippeligaen 25 8
2003 Sogndal IL Norwegia  Tippeligaen 26 13
2004 Sogndal IL Norwegia  Tippeligaen 21 5
2005 Sogndal IL Norwegia  Adeccoligaen 20 2
2006 Sogndal IL Norwegia  Adeccoligaen 28 10
2007 Sogndal IL Norwegia  Adeccoligaen 26 15
2008 Sogndal IL Norwegia  Adeccoligaen 26 8
2010 Sogndal IL Norwegia  Adeccoligaen

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Norwegii Flo zadebiutował 9 października 1996 roku w wygranym 3:0 meczu z Węgrami. W 1998 roku został powołany przez selekcjonera Egila Olsena na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam wystąpił we wszystkich czterech spotkaniach: z Marokiem (2:2), ze Szkocją (1:1), w którym zdobył gola, z Brazylią (2:1) oraz 1/8 finału z Włochami (0:1). Ostatni mecz w kadrze rozegrał w 2004 roku przeciwko Irlandią Północną (4:1). Ogółem w kadrze narodowej zagrał 26 razy i zdobył 7 goli.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Kuzyni Håvarda Tore André, Jostein i Jerle także mają za sobą karierę piłkarską. Pierwszy z nich występował m.in. w Chelsea F.C. i Rangers F.C., a także w reprezentacji Norwegii, drugi m.in. w Molde FK, Sheffield United i Strømsgodset IF i także w kadrze narodowej. Natomiast trzeci z nich grał wyłącznie w drużynach Stryn i Sogndal.

Jego siostrzeńcem jest Per-Egil Flo.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]