Helen Watts

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała w Royal Academy of Music w Londynie, gdzie jej nauczycielami byli Caroline Hatchard i Frederick Jackson^[1]^[4]. Początkowo występowała w Glyndebourne Festival Chorus i BBC Chorus, jako solistka debiutowała w 1953 roku^[1] w koncertowej wersji Orfeusza i Eurydyki Ch.W. Glucka^[4]. W 1955 roku wystąpiła na festiwalu The Proms, wykonując arie J.S. Bacha pod batutą Malcolma Sargenta^[1]. Na scenie operowej zadebiutowała w 1958 roku rolą Didymusa w Theodorze G.F. Händla na Camden Festival^[1]^[2]. W 1964 roku wystąpiła po raz pierwszy na festiwalu w Salzburgu, wykonując partię jednej z pięciu dziewcząt w Elektrze Richarda Straussa^[1]. W tym samym roku wraz z English Opera Group występowała w ZSRR, wykonując partię tytułową w operze Benjamina Brittena The Rape of Lucretia^[1]^[2]. W latach 1965–1971 występowała na scenie londyńskiego Covent Garden Theatre^[1]^[2], gdzie kreowała role m.in. Pierwszej Norny w Zmierzchu bogów i Erdy w Złocie Renu^[2]^[4]. W 1966 roku po raz pierwszy wystąpiła w Stanach Zjednoczonych^[1]. Od 1969 do 1981 roku była solistką Welsh National Opera w Cardiff^[1]^[2].

W jej dorobku operowym znajdowały się role m.in. Urszuli w Beatrycze i Benedykcie Hectora Berlioza, Ino i Junony w Semele oraz Melo w Sosarme G.F. Händla, Czarownicy w Dydonie i Eneaszu Henry’ego Purcella, Ciotki Jane w Hugh the Drover Ralpha Vaughana Williamsa, Pani Quickly w Falstaffie Giuseppe Verdiego^[2]^[4]. Wykonywała także repertuar oratoryjny i pieśniarski^[2]. Dokonała licznych nagrań płytowych, m.in. partii Anioła w The Dream of Gerontius Edwarda Elgara pod batutą Adriana Boulta^[2].

W 1978 roku została odznaczona krzyżem komandorskim Orderu Imperium Brytyjskiego^[1]^[2].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3864. ISBN 0-02-865571-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 532. ISBN 978-0-19-533765-5.
↑ Patrick O’Connor: Helen Watts obituary. theguardian.com, 2009-10-15. [dostęp 2024-06-27]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Giorgio Bagnoli: The La Scala Encyclopedia of the Opera. New York: Simon & Schuster, 1993, s. 370. ISBN 0-671-87042-4.