Helictidinae

	Helictidinae
	J.E. Gray, 1865
	; Przedstawiciel rodzaju – ryjonos piżmowy (M. moschata)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Podrząd	psokształtne
Infrarząd	Arctoidea
Parvordo	łasicokształtne
Rodzina	łasicowate
Podrodzina	Helictidinae
	Typ nomenklatoryczny
	Podrodziny: Helictis J.E. Gray, 1831 (= Melogale I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831); Rodzaju: Melogale personata I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831
Synonimy
	Podrodziny: Helictidina J.E. Gray, 1865; Helictidinae: Gill, 1872; Helictidini: Petter, 1971; Rodzaju: Helictis J.E. Gray, 1831; Rhinogale Gloger, 1841; Helictes J.E. Gray, 1847; Nesictis O. Thomas, 1922;
	Podrodziny: Helictidina J.E. Gray, 1865; Helictidinae: Gill, 1872; Helictidini: Petter, 1971; Rodzaju: Helictis J.E. Gray, 1831; Rhinogale Gloger, 1841; Helictes J.E. Gray, 1847; Nesictis O. Thomas, 1922;
Rodzaje i gatunki
	Melogale I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831 – ryjonos; 6 gatunków – zobacz opis w tekście
	Melogale I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831 – ryjonos; 6 gatunków – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Helictidinae – monotypowa podrodzina drapieżnych ssaków z rodziny łasicowatych (Mustelidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Azji^[10]^[11]^[12].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 30–40 cm, ogona 10–21 cm; masa ciała 0,8–3 kg^[11].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Melogale: łac. meles „borsuk”; gr. γαλεη galeē lub γαλη galē „łasica”^[13].
Helictis (Helictes): gr. ελη helē, ειλη heilē „ciepło słoneczne”; ικτις iktis, ικτιδις iktidis „łasica” (być może również ελος helos „bagno”; ικτις iktis, ικτιδις iktidis „łasica”)^[14]. Gatunek typowy: Helictis moschata J.E. Gray, 1831.
Rhinogale: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos „nos”; γαλεη galeē lub γαλη galē „łasica”^[15].
Nesictis: gr. νησος nēsos „wyspa” (tj. Borneo)^[16]; ικτις iktis, ικτιδις iktidis „łasica”^[17]. Gatunek typowy: Helictis everetti O. Thomas, 1895.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należy jeden rodzaj ryjonos^[18] (Melogale) z następującymi gatunkami^[10]^[18]:

Melogale cucphuongensis Nadler, Streicher, Stefen, Schwierz & Roos, 2011 – ryjonos wietnamski
Melogale personata I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831 – ryjonos birmański
Melogale moschata (J.E. Gray, 1831) – ryjonos piżmowy
Melogale subaurantiaca (Swinhoe, 1862)
Melogale everetti (O. Thomas, 1895) – ryjonos borneański
Melogale orientalis (Horsfield, 1821) – ryjonos jawajski

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Nowa nazwa dla Melogale I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831.
↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Helictis J.E. Gray, 1831.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Helictidinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ ^a ^b J.E. Gray. Revision of the genera and species of Mustelidae contained in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1864, s. 103, 1864. (ang.).
↑ T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 6, 64, 1872. (ang.).
↑ G. Petter. Origine, phylogénie et systématique des blaireaux. „Mammalia”. 35 (4), s. 596, 1971. DOI: 10.1515/mamm.1971.35.4.567. (ang.).
↑ J.E. Gray. Three new genera. „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”. 1 (8), s. 94, 1831. (ang.).
↑ C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. xxix, 75. (niem.).
↑ J.E. Gray: List of the osteological specimens in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1847, s. 20. (ang.).
↑ O. Thomas. Some Notes on Ferret-Badgers. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 9, s. 194, 1922. (ang.).
↑ I. Geoffroy Saint-Hilaire: Memmifères. W: C. Bélenger: Voyage aux Indes-orientales, par le nord de L’Europe, les provinces du Caucase, la Géorgie, L’Arménie at la Perse, suivi de détails topographiques, statiscques et autres sur le Pégou, les Iles e Java, de Maurice et de Bourbon, sur le Cap-de-Bonne-Espérance et Sainte-Hélène, pendant les années 1825, 1826, 1827, 1828. Cz. 3: Zoologie. Paris: Arthur Betrand, 1831, s. 129. (fr.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 454. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ ^a ^b S. Larivière, A.P. Jennings: Family Mustelidae (Weasels and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 635–636. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Melogale. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-23].
↑ Palmer 1904 ↓, s. 408.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 314.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 606.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 146.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 109.
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 158-159. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).

[6] Nowa nazwa dla Melogale I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1831.

[8] Niepoprawna późniejsza pisownia Helictis J.E. Gray, 1831.

[itis-1] Helictidinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Gray1865-2] J.E. Gray. Revision of the genera and species of Mustelidae contained in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1864, s. 103, 1864. (ang.).

[gill-3] T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 6, 64, 1872. (ang.).

[pet-4] G. Petter. Origine, phylogénie et systématique des blaireaux. „Mammalia”. 35 (4), s. 596, 1971. DOI: 10.1515/mamm.1971.35.4.567. (ang.).

[Gray1831-5] J.E. Gray. Three new genera. „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”. 1 (8), s. 94, 1831. (ang.).

[Gloger-7] C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. xxix, 75. (niem.).

[gray-9] J.E. Gray: List of the osteological specimens in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1847, s. 20. (ang.).

[Thomas-10] O. Thomas. Some Notes on Ferret-Badgers. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 9, s. 194, 1922. (ang.).

[Geoffroy-11] I. Geoffroy Saint-Hilaire: Memmifères. W: C. Bélenger: Voyage aux Indes-orientales, par le nord de L’Europe, les provinces du Caucase, la Géorgie, L’Arménie at la Perse, suivi de détails topographiques, statiscques et autres sur le Pégou, les Iles e Java, de Maurice et de Bourbon, sur le Cap-de-Bonne-Espérance et Sainte-Hélène, pendant les années 1825, 1826, 1827, 1828. Cz. 3: Zoologie. Paris: Arthur Betrand, 1831, s. 129. (fr.).

[Burgin&inni-12] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 454. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Larivière&Jennings-13] S. Larivière, A.P. Jennings: Family Mustelidae (Weasels and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 635–636. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).

[Wilson&Reeder-14] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Melogale. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-23].

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/page/27792155_408]-15] Palmer 1904 ↓, s. 408.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/page/27792061_314]-16] Palmer 1904 ↓, s. 314.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/page/27792353_606]-17] Palmer 1904 ↓, s. 606.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=276_146]-18] Jaeger 1944 ↓, s. 146.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=139_109]-19] Jaeger 1944 ↓, s. 109.

[Cichocki&inni-20] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 158-159. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]

[6]

[b]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]