Przejdź do zawartości

Henryk Skolimowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Skolimowski
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

4 maja 1930
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 2018
Warszawa

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1964
Uniwersytet Oksfordzki

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
grób prof. Henryka Skolimowskiego na cmentarzu Bródnowskim

Henryk Dominik Skolimowski (ur. 4 maja 1930 w Warszawie, zm. 6 kwietnia 2018 tamże[1][2])[3] – polski filozof.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował geodezję na Politechnice Warszawskiej i równolegle na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie był uczniem Tadeusza Kotarbińskiego i Kazimierza Ajdukiewicza, jako specjalizację wybrał logikę i filozofię języka. Prace magisterskie na obu uczelniach obronił w 1959, a następnie pracował jako docent na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej i logiki na Uniwersytecie Warszawskim. W 1964 na Uniwersytecie Oksfordzkim obronił pracę doktorską poświęconą polskiej filozofii analitycznej, a następnie wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Objął tam stanowisko profesora filozofii na University of Southern California w Los Angeles, a następnie na University of Michigan w Ann Arbor, gdzie wykładał filozofię do 1993. Jest twórcą eko-filozofii – jednego z nurtów filozofii ekologicznej.

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 18D-6-11)[4].

Stopnie i tytuły naukowe

[edytuj | edytuj kod]

Przebieg pracy zawodowej

[edytuj | edytuj kod]
  • Uniwersytet Oksfordzki, Oksford, Wielka Brytania – stypendysta 1959–1960, 1962–1964, 1968–1969
  • Uniwersytet Cambridge, Cambridge, Wielka Brytania – stypendysta 1969–1970
  • University of Southern California, Los Angeles, CA, USA – assistant professor, associate professor 1964–1970
  • University of Michigan, Ann Arbor, MI, USA – profesor 1971–1993
  • Politechnika Łódzka, Katedra Filozofii Ekologicznej, Łódź, Polska – profesor, kierownik Katedry 1992–1997

Członkostwo

[edytuj | edytuj kod]
  • Członek czynny Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[5]
  • Teilhard Society in London – wiceprezes 1980–1990
  • International Union for the Conservation of Nature 1981–1986
  • Komitet „Człowiek i Środowisko” PAN
  • przewodniczący The Eco-Philosophy Center, USA 1981
  • członek Rady Ekologicznej przy Prezydencie RP 1994–1997

Dorobek naukowy

[edytuj | edytuj kod]

Henryk Skolimowski jest autorem 30 książek i kilkuset artykułów. W latach 1992–1997 kierował katedrą ekofilozofii na Politechnice Łódzkiej, pierwszą tego typu na świecie. W Polsce ukazały się następujące pozycje Skolimowskiego:

  1. Metodyka geodezji w świetle analizy historycznej, logicznej, psychologicznej i prakseologicznej, Politechnika Warszawska, Warszawa 1961;
  2. Polski marksizm, Niezależna Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1981;
  3. Ocalić Ziemię – Świt filozofii ekologicznej, Wydawnictwo Krzysztofa Staszewskiego, Warszawa 1991, ISBN 83-900403-0-1;
  4. Medytacje o prawdziwych wartościach człowieka który poszukuje sensu życia, Wrocławska Oficyna Wydawnicza Astrum, Wrocław 1991, ISBN 83-85242-20-1;
  5. Nadzieja matką mądrych, Biblioteka Ery Ekologicznej Towarzystwo Przyjaciół Filozofii Ekologicznej, Akapit Press, Łódź 1993, ISBN 83-900302-4-1;
  6. Filozofia żyjąca. Eko-filozofia jako Drzewo Życia, Wydawnictwo Pusty Obłok, Warszawa 1993, ISBN 83-85041-42-7;
  7. Technika a przeznaczenie człowieka, Wydawnictwo ETHOS, Warszawa 1995;
  8. Święte Siedlisko Człowieka, Centrum Uniwersalizmu przy Uniwersytecie Warszawskim, Polska Federacja Życia, Warszawa 1999;
  9. Wizje Nowego Millenium, Wydawnictwo EJB, Kraków 1999, ISBN 83-909476-4-1;
  10. Zielone Oko Kosmosu. Wokół ekofilozofii w rozmowie i esejach, Wydawnictwo Atla 2, Wrocław 2003, ISBN 83-88555-57-X;
  11. Pozytywne ekologiczne modele życia, Komisja Ochrony Środowiska Senatu RP, Warszawa 2003;
  12. Geniusz światła a świętość życia, Biblioteka Filozoficzna, Oficyna Wydawnicza Vega, Warszawa 2007.

Archiwum Henryka Skolimowskiego znajduje się w Archiwum Emigracji[6] w Bibliotece Uniwersyteckiej w Toruniu.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Złoty Krzyż Zasługi (1999)
  • Medal Miasta Wrocławia za działalność w dziedzinie ochrony środowiska w Polsce (1997)
  • Medal Optime Meritis de Philosphia przyznany na X Polskim Zjeździe Filozoficznym (2015)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Profesor Henryk Skolimowski nie żyje. pracownia.org.pl. [dostęp 2018-05-01].
  2. Henryk Skolimowski – Obituary. Legacy.com. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
  3. Skolimowski Henryk, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-11-29].
  4. Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-09-19].
  5. Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 95. docplayer.pl. [dostęp 2016-10-13].
  6. Archiwum Emigracji

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]