Henryk Skolimowski
![]() | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
6 kwietnia 2018 |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Odznaczenia | |
![]() |

Henryk Dominik Skolimowski (ur. 4 maja 1930 w Warszawie, zm. 6 kwietnia 2018 tamże[1][2])[3] – polski filozof.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował geodezję na Politechnice Warszawskiej i równolegle na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie był uczniem Tadeusza Kotarbińskiego i Kazimierza Ajdukiewicza, jako specjalizację wybrał logikę i filozofię języka. Prace magisterskie na obu uczelniach obronił w 1959, a następnie pracował jako docent na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej i logiki na Uniwersytecie Warszawskim. W 1964 obronił na Uniwersytecie Oksfordzkim pracę doktorską poświęconą polskiej filozofii analitycznej, a następnie wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Objął tam stanowisko profesora filozofii na University of Southern California w Los Angeles, a następnie na University of Michigan w Ann Arbor, gdzie wykładał filozofię do 1993 r. Jest twórcą eko-filozofii – jednego z nurtów filozofii ekologicznej.
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 18D-6-11).
Stopnie i tytuły naukowe[edytuj | edytuj kod]
- inż. (geodezja) 1956 – Politechnika Warszawska, Warszawa, Polska,
- mgr (geodezja) 1959 – Politechnika Warszawska, Warszawa, Polska,
- mgr (filozofia) 1959 – Uniwersytet Warszawski, Warszawa, Polska,
- Ph.D. 1964 – Uniwersytet Oksfordzki, Oksford, Wielka Brytania.
Przebieg pracy zawodowej[edytuj | edytuj kod]
- Uniwersytet Oksfordzki, Oksford, Wielka Brytania – stypendysta 1959-60, 1962-64, 1968-69
- Uniwersytet Cambridge, Cambridge, Wielka Brytania – stypendysta 1969-70
- University of Southern California, Los Angeles, CA, USA – assistant professor, associate professor 1964-70
- University of Michigan, Ann Arbor, MI, USA – profesor 1971-1993
- Politechnika Łódzka, Katedra Filozofii Ekologicznej, Łódź, Polska – profesor, kierownik Katedry 1992-97
Członkostwo[edytuj | edytuj kod]
- Członek czynny Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[4]
- Teilhard Society in London – wiceprezes 1980-90
- International Union for the Conservation of Nature 1981-86
- Komitet „Człowiek i Środowisko” PAN
- przewodniczący Centrum Ekofilozofii, USA 1981-
- członek Rady Ekologicznej przy Prezydencie RP 1994-97
Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi, 1999;
- Medal Miasta Wrocławia 1997 (za działalność w dziedzinie ochrony środowiska w Polsce)
- Medal Optime Meritis de Philosphia przyznany na X Polskim Zjeździe Filozoficznym, 2015
Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]
Henryk Skolimowski jest autorem 30 książek i kilkuset artykułów. W latach 1992-1997 kierował katedrą ekofilozofii na Politechnice Łódzkiej, pierwszą tego typu na świecie. W Polsce ukazały się następujące pozycje Skolimowskiego:
- Metodyka geodezji w świetle analizy historycznej, logicznej, psychologicznej i prakseologicznej, Politechnika Warszawska, Warszawa 1961;
- Polski marksizm, Niezależna Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1981;
- Ocalić Ziemię – Świt filozofii ekologicznej, Wydawnictwo Krzysztofa Staszewskiego, Warszawa 1991, ISBN 83-900403-0-1;
- Medytacje o prawdziwych wartościach człowieka który poszukuje sensu życia, Wrocławska Oficyna Wydawnicza Astrum, Wrocław 1991, ISBN 83-85242-20-1;
- Nadzieja matką mądrych, Biblioteka Ery Ekologicznej Towarzystwo Przyjaciół Filozofii Ekologicznej, Akapit Press, Łódź 1993, ISBN 83-900302-4-1;
- Filozofia żyjąca. Eko-filozofia jako Drzewo Życia, Wydawnictwo Pusty Obłok, Warszawa 1993, ISBN 83-85041-42-7;
- Technika a przeznaczenie człowieka, Wydawnictwo ETHOS, Warszawa 1995;
- Święte Siedlisko Człowieka, Centrum Uniwersalizmu przy Uniwersytecie Warszawskim, Polska Federacja Życia, Warszawa 1999;
- Wizje Nowego Millenium, Wydawnictwo EJB, Kraków 1999, ISBN 83-909476-4-1;
- Zielone Oko Kosmosu. Wokół ekofilozofii w rozmowie i esejach, Wydawnictwo Atla 2, Wrocław 2003, ISBN 83-88555-57-X;
- Pozytywne ekologiczne modele życia, Komisja Ochrony Środowiska Senatu RP, Warszawa 2003;
- Geniusz światła a świętość życia, Biblioteka Filozoficzna, Oficyna Wydawnicza Vega, Warszawa 2007.
Archiwum Henryka Skolimowskiego znajduje się w Archiwum Emigracji[5] w Bibliotece Uniwersyteckiej w Toruniu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Profesor Henryk Skolimowski nie żyje. pracownia.org.pl. [dostęp 2018-05-01].
- ↑ Henryk Skolimowski – Obituary. Legacy.com. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ Skolimowski Henryk, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-11-29] .
- ↑ Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 95. docplayer.pl. [dostęp 2016-10-13].
- ↑ Archiwum Emigracji
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Skolimowski i doktryna ekofilozofii – sylwetka postaci
- Leszek Gawor "Historiozoficzny aspekt ekofilozofii Henryka Skolimowskiego" Problemy ekorozwoju 2012, vol. 7, no 1, 95-103. ekorozwoj.pol.lublin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-15)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dr Henryk Skolimowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-12-19] .
- Polscy filozofowie XXI wieku
- Absolwenci Politechniki Warszawskiej
- Absolwenci Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Wykładowcy Politechniki Łódzkiej
- Wykładowcy uczelni w Stanach Zjednoczonych
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Urodzeni w 1930
- Zmarli w 2018
- Pochowani na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie