Herb obwodu sachalińskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb obwodu sachalińskiego.

Herb obwodu sachalińskiego (ros: Герб Сахалинской области) – jest oficjalnym symbolem obwodu sachalińskiego, przyjętym w obecnej formie 25 kwietnia 1997 roku przez obwodową dumę.

Opis i symbolika[edytuj | edytuj kod]

Francuska Tarcza herbowa podzielona na trzy równe pionowe pola. Środkowe barwy błękitnej, pozostałe dwa barwy srebrnej (białej). W środkowe pole wpisany złoty, ożaglowany okręt, zwrócony w heraldyczną lewą stronę (prawą z perspektywy obserwatora), pod nim srebrna wstęga w formie fali. Zarówno w prawym jak i w lewym polu znajdują się dwa czarne wulkany z czerwonymi językami ognia wychodzącymi z ich szczytów[1].

Znajdujący się na tarczy okręt jest typem kozackiego jednomasztowego statku wiosłowo-żaglowego, znanego jako kocz[2]. Ten typ statku był rozpowszechniony na ziemiach rosyjskich w XVI i XVII wieku[3]. Umiejscowienie go w herbie ma symbolizować epokę odkrywania przez rosyjskich podróżników i eksploratorów tego regionu i włączanie go w obręb państwa rosyjskiego[3]. W 1640 r. Kozacy, korzystając właśnie z tego rodzaju jednostek, pojawili się na Sachalinie i tym samym rozpoczęli rosyjską obecność nad Pacyfikiem[3]. Obecność wulkanów jest nawiązaniem do dawnego herbu imperialnego obwodu nadmorskiego[4]. Ich użycie jest także odzwierciedleniem geograficznego położenia obwodu sachalińskiego, na którego obszarze występują czynne wulkany[3]. Herb jako całość ma symbolizować nieprzerwaną historię Sachalinu i Wysp Kurylskich jako obszaru rosyjskiego[5]. Ma także oddawać położenie geograficzne oraz bogactwa naturalne, a także kulturalne tradycje regionu[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obwód sachaliński utworzony został w 1947 r. i w czasach sowieckich nie posiadał własnego herbu. Dopiero rozpad Związku Radzieckiego i przemiany jakie po nim nastąpiły umożliwiły rozpoczęcie prac nad wprowadzeniem heraldycznego symbolu dla obwodu. 18 lipca 1995 r. władze obwodowe ogłosiły konkurs na herb i flagę dla obwodu[6]. Zwycięzca miał otrzymać 3 miliony rubli nagrody[6]. Ostatecznie został on przyjęty 25 kwietnia 1997, stając się tym samym pierwszym w historii herbem obwodu sachalińskiego[5]. Herb ten otrzymał numer 157 w Państwowym heraldycznym rejestrze Federacji Rosyjskiej[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Geraldika.ru: Герб Сахалинской области. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
  2. Simvolika.rsl.ru: Герб Сахалинской области. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
  3. a b c d Statesymbol.ru: Сахалинская область. Южно-Сахалинск. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
  4. Heraldik.ru: Старые гербы Приморской области. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).
  5. a b c Encsakhalin.ru: Герб Сахалинской области. [dostęp 2012-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-19)]. (ros.).
  6. a b Geraldika.ru: Правовые акты Сахалинской области по проведению конкурса на разработку герба и флага Сахалинской области. [dostęp 2012-07-07]. (ros.).