Hotel Centralny w Gdyni
 nr rej. A-1077 z 29.04.1996[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku | |
| Architekt |
Jan Stefanowicz |
| Inwestor | |
| Kondygnacje |
5 |
| Powierzchnia użytkowa |
1800 m² |
| Ukończenie budowy |
ok. 1928 |
| Ważniejsze przebudowy |
2011-2014 (elewacja) |
| Pierwszy właściciel |
Augustyn Józef Skwiercz (1937) |
| Kolejni właściciele |
Engen Katt, zarządca komisaryczny (1939-1945)[2] |
| Obecny właściciel |
rodzina Skwierczów (1989-2017) |
Położenie na mapie Gdyni  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
 54°31′17,004″N 18°32′32,928″E/54,521390 18,542480
| |
Hotel Centralny – hotel zlokalizowany w Gdyni przy ul. Starowiejskiej 1. Obecnie nie spełnia funkcji hotelowych.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Hotel wybudowała rodzina Skwierczów, najstarsza w Gdyni[3], w miejscu starej gospody[4]. Obiekt był elegancki, pierwszej kategorii. Był reklamowany jako „pierwszorzędny dom, pokoje zaopatrzone stale w ciepłą wodę i centralne ogrzewanie. Na dole była restauracja i winiarnia, duża sala pełniąca funkcję balowej lub teatralnej oraz ogródek ze stolikami dla gości, ukrytymi pod parasolami lub drewnianym daszkiem”. W dużej sali odbywały się spektakle teatralne, różnego rodzaju imprezy, spotkania samorządowe, jak i prowadzono lekcje nauki tańca.
Również w okresie po drugiej wojnie światowej hotel nosił nazwę Centralnego. W 1946 w hotelu mieściły się 2 konsulaty – Belgii i Szwecji. W 1949 wprowadzono przymusowy zarząd państwowy obiektu, zaś w 1960 go upaństwowiono, zmieniając jednocześnie nazwę na Hotel Bristol i nadano mu II kategorię; w 1967 IV kat. Po 1989 został odzyskany przez rodzinę Skwierczów, która nadała mu kolejną nazwę – Hotel Lark[5]. Do rejestru zabytków został wpisany 29 kwietnia 1996.
W latach 2011–2014 wykonano renowację elewacji[6]. W ostatnim okresie obiekt pełnił funkcję obiektu biurowego. W 2017 został sprzedany firmie Arkana Investments, która planowała uruchomić w nim w 2018 hotel La Guitarra[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-02-24].
- ↑ Arkadiusz Brzęczek: Sekrety gdyńskich kamienic, Polska Press Oddział w Gdańsku 2018
- ↑ z miejscowymi korzeniami od około 600 lat
- ↑ w której m.in. w 1923 goszczono prezydenta Stanisława Wojciechowskiego
- ↑ Encyklopedia Gdyni, Verbi Causa Gdynia 2006-2009
- ↑ Gdyński hotel Bristol odzyska dawny blask. trojmiasto.pl, 4 października 2012.
- ↑ Patryk Szczerba: Gdynia: hotel w zabytkowym budynku przy ul. Starowiejskiej, trojmiasto.pl 29 listopada 2017
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beata Jajkowska: Saga rodu Skwierczów – Papierowa suknia panny młodej, [w:] [1]
- Kazimierz Małkowski: Bedeker Gdyński, Polnord Wydawnictwo Oskar Gdańsk 2001, 394 s., ISBN 83-86181-73-7
- Encyklopedia Gdyni, Verbi Causa Gdynia 2006-2009
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Budynek biurowy ZUS
- Dom Bieszków
- Dom Konopków
- Dom kuracyjny w Orłowie
- Dom Marynarza Szwedzkiego
- Dom Opolanka
- Dom podoficerski Funduszu Kwaterunku Wojskowego
- Dom Schroedera
- Dom wójta Radtkego
- Dom Żeglarza Polskiego
- Domek Abrahama
- Dworzec Morski
- Elewator zbożowy
- Dworzec kolejowy Gdynia Główna
- Gmach Biura Budowy Portu
- Gmach główny Uniwersytetu Morskiego
- Gmach Sądu Rejonowego
- Miejska Hala Targowa
- Zajazd Adlera
- Zespół mieszkaniowy BGK
| Kościoły | |
|---|---|
| Kamienice | |
| Wille |
