Huta Milowice

Huta Milowice

Państwo	Polska
Data założenia	1882-1883
brak współrzędnych

Huta Milowice – huta żelaza w Milowicach (obecnie dzielnica Sosnowca).

Historia

Początki późniejszej huty to Walcownia Odlewów Żelaznych w Milowicach założona w latach 1882–1883 przez górnośląski koncern hutniczy Oberschlesische Eisenbahn-Bedarfs-Aktien-Gesellschaft, Gleiwitz, w imieniu którego działała spółka Milowicer Eisenwerk. Walcownia powstała na terenie Imperium Rosyjskiego, aby uniknąć płacenia wysokiego cła na wyroby żelazne eksportowane z terenu Cesarstwa Niemieckiego. W skład zakładu, występującego później pod nazwą huta „Aleksander”, wchodziły stalownia, młotownia i walcownia. Wyrabiano w nim stal martenowską, a także takie produkty jak sortowane żelazo, drut czy wiązania dla kolei. W końcu XIX wieku w hucie pracowało 562 pracowników, około 1910 r. było ich już 1480. Na początku XX wieku zakład posiadał już 8 wydziałów (pudlingarnia, stalownia, walcownia, druciarnia, gwoździarnia, kuźnia, oddział wyrobów kowalsko-wytłaczanych oraz oddział wyrobów podjazdowych). Od 1918 roku huta występuje już pod firmą Huta „Milowice”. Wśród wyrobów produkowanych w tym okresie znajdowały się między innymi bloki i rygle żelazne, stal na pociski, szyny, śruby, nakrętki, podkładki, młoty, oskardy i inne. W 1920 r. huta „Milowice” weszła w skład Zjednoczonych Zakładów Górniczo-Hutniczych Modrzejów-B. Hantke Spółka Akcyjna, razem z hutą „Staszic” i z hutą „Katarzyna” (od 1923). Firmowym produktem zakładów były butle stalowe dla gazów sprężonych, produkowane w jedynej wówczas w Polsce prasowni. Oprócz nich zakłady wytwarzały wyroby walcowane, kute i tłoczone oraz szeroki asortyment wyrobów stalowych (rury, blachy, druty i inne). W kolejnych latach powstały dwie nowe walcownie (1921) i cztery piece martenowskie (dwa 25-tonowe w 1921 oraz dwa 45-tonowe w 1927). W 1935 do koncernu „Modrzejów-Hantke” oprócz huty „Milowice” wchodziły huta „Katarzyna”, huta „Staszic”, Fabryka „Światowid”, Fabryka Warszawska (w Warszawie), huta „Częstochowa”, huta „Blachownia” i kopalnia „Konopiska”. W czasie II wojny światowej zakład został przejęty przez niemiecki koncern Berghütte, który zlikwidował wszystkie walcownie, a pozostałą część hal produkcyjnych przestawił na produkcję wojenną.

Po II wojnie światowej

Po II wojnie światowej huta kontynuowała produkcję początkowo jako huta „Milowice", później jako Zakład Wyrobów Kutych. Od lat 70 XX wieku przekształcona w Zakłady Przemysłu Precyzyjnego „Prema-Milmet" (produkującego m.in. butle do gazów technicznych, butle turystyczne i części maszyn włókienniczych), a następnie w Fabrykę Łożysk Tłocznych „Prema-Milmet", Fabrykę Butli Technicznych „Milmet" SA. i ostatecznie w Vitkovice Milmet S.A.. W 1996 r. „część łożyskowa” Fabryki Łożysk Tocznych „Prema – Milmet” została wykupiona przez amerykański „Timken Co.”.