Ignacy Franciszek Ossoliński

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	13 października 1765
Miejscowość	Lwów
Konsekrator	Wacław Hieronim Sierakowski
Współkonsekratorzy	Jakub Stefan Augustynowicz; Samuel Głowiński
Współkonsekrowani biskupi
Antonin Kornel Przedwojewski	1768
Jan Karski	1772
Jan Szyjkowski	1776

Ignacy Franciszek Ossoliński
Data urodzenia	1730
Data i miejsce śmierci	7 sierpnia 1784 ; Lublin
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	13 października 1765
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ignacy Franciszek (Franciszek Salezy Kandyd) Ossoliński herbu Topór (ur. 1730 – zm. 7 sierpnia 1784 w Lublinie) – biskup kijowski od 1774, biskup koadiutor bakowski.

Życiorys

Jego ojcem był Józef Ossoliński (chorąży), (zm. 1757) - chorąży podlaski, liwski, podczaszy mielnicki, a matką Teresa Sienicka (1717 - 1786).

W 1749 wstąpił do kapucynów. W 1765 przyjął sakrę biskupa koadiutora bakowskiego, jednak już wkrótce został koadiutorem z prawem następstwa po biskupie kijowskim Józefie Andrzeju Załuskim.

W 1775 roku otrzymał od Stanisława Augusta Poniatowskiego Order Świętego Stanisława, był też kawalerem Orderu Orła Białego. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku^[2]

Rządy w diecezji kijowskiej w 1774 roku rozpoczął od odbudowy spalonej w 1768 roku katedry w Żytomierzu, stolicy biskupstwa kijowskiego. Jej rekonstrukcję zakończył dopiero biskup Kacper Kazimierz Cieciszowski w 1801. Przeprowadził wizytację swojej diecezji, osobiście wizytując jednak tylko katedrę i kapitułę, powiększył liczbę parafii z 27 do 33, w latach 1774–1776 ogłaszał listy pasterskie i inne rozporządzenia.

Pochowany w Kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Lublinie.

Bibliografia

Ignacy Franciszek Ossoliński, w: Polski Słownik Biograficzny, t. XXIV, 1979
Krzysztof Rafał Prokop, Biskupi kijowscy obrządku łacińskiego XIV-XVIII w. Szkice biograficzne, Biały Dunajec - Ostróg 2003, ISBN 83-911918-09-6

Przypisy

↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 313.
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.

[1] Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 313.

[2] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.

[1]

[2]