Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2017

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2017
2016 2018
Data

14 sierpnia 2017

Miejscowość

Gdańsk

Stadion

Stadion im. Zbigniewa Podleckiego w Gdańsku

Liczba zawodników

16+2

Zwycięzcy
1. miejsce

Dania Leon Madsen (1. tytuł)

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2017 – (PGE Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi) czwarta edycja corocznego żużlowego turnieju indywidualnego mającego na celu wyłonienie najlepszego zawodnika Speedway Ekstraligi w sezonie. Zawody zostały rozegrane 14 sierpnia 2017 na stadionie im. Zbigniewa Podleckiego w Gdańsku[1].

Obrońcą tytułu był Krystian Pieszczek[2]. W tegorocznej edycji zajął 15. miejsce z trzema punktami. W zawodach triumfował Leon Madsen, dla którego był to pierwszy tytuł mistrzowski[3].

Nominowani zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

Do udziału w turnieju nominowano 15. żużlowców z najwyższymi średnimi biegowymi po 10. kolejkach Speedway Ekstraligi. W tym gronie znalazł się Grigorij Łaguta, który ze względu na zawieszenie, nie mógł wziąć udziału w zawodach. Jego miejsce zajął Patryk Dudek. Stawkę uzupełnił Krystian Pieszczek, który otrzymał dziką kartę od organizatorów[4].

Lista zawodników w kolejności średniej biegowej[5]:

  1. Polska Bartosz Zmarzlik (2,453)
  2. Australia Jason Doyle (2,256)
  3. Stany Zjednoczone Greg Hancock (2,240)
  4. Polska Maciej Janowski (2,143)
  5. Rosja Emil Sajfutdinow (2,102)
  6. Polska Piotr Protasiewicz (2,085)
  7. Rosja Artiom Łaguta (2,083)
  8. Dania Niels Kristian Iversen (2,077)
  9. Dania Leon Madsen (2,075)
  10. Polska Jarosław Hampel (2,047)
  11. Polska Janusz Kołodziej (2,044)
  12. Wielka Brytania Tai Woffinden (2,020)
  13. Polska Rune Holta (2,000)
  14. Polska Kacper Woryna (2,000)
  15. Polska Patryk Dudek (2,000)
  16. Polska Krystian Pieszczek – Dzika Karta

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Z powodu kontuzji w turnieju nie mógł wystąpić Greg Hancock. Amerykanina zastąpił Grzegorz Zengota[6].

Lista startowa[7]:

  1. Rune Holta (CZE)
  2. Maciej Janowski (WRO)
  3. Emil Sajfutdinow (LES)
  4. Niels Kristian Iversen (GOR)

  5. Leon Madsen (CZE)

  6. Artiom Łaguta (GRU)
  7. Krystian Pieszczek (GRU)
  8. Jason Doyle (ZIE)
  9. Greg Hancock (TOR) → Grzegorz Zengota (LES)
  10. Tai Woffinden (WRO)

  11. Bartosz Zmarzlik (GOR)
  12. Kacper Woryna (RYB)
  13. Patryk Dudek (ZIE)
  14. Piotr Protasiewicz (ZIE)
  15. Janusz Kołodziej (LES)
  16. Jarosław Hampel (ZIE)
  17. Maksym Drabik (WRO) – zawodnik rezerwowy

  18. Bartosz Smektała (LES) – zawodnik rezerwowy

Finał[edytuj | edytuj kod]

Rundę zasadniczą wygrał Patryk Dudek, który zdobył 13 punktów, czterokrotnie wygrywając swoje wyścigi. Drugie miejsce premiowane awansem do finału zdobył Leon Madsen. O dwa pozostałe miejsca rozegrano biegi półfinałowe. W pierwszym z nich zmierzyli się: Bartosz Zmarzlik, Emil Sajfutdinow, Grzegorz Zengota oraz Maciej Janowski. Bieg zakończył się triumfem Zmarzlika. W drugim półfinale pod taśmą startową stanęli: Artiom Łaguta, Jason Doyle, Kacper Woryna oraz Rune Holta. Pierwszy linię mety przekroczył Woryna i uzupełnił stawkę finału. Najważniejszy wyścig dnia wygrał Leon Madsen, drugie miejsce przypadło Worynie, a na najniższym stopniu podium znalazł się Zmarzlik[3].

Msc. Zawodnik Klub Pkt
1 Leon Madsen Częstochowa 12+3 (2,1,3,3,3)
2 Kacper Woryna Rybnik 7+3+2 (2,1,1,3,d)
3 Bartosz Zmarzlik Gorzów Wlkp. 12+3+1 (3,3,2,2,2)
4 Patryk Dudek Zielona Góra 13+0 (3,3,3,3,1)
5 Artiom Łaguta Grudziądz 11+1 (0,3,3,3,2)
6 Rune Holta Częstochowa 9+0 (3,0,1,2,3)
7 Emil Sajfutdinow Leszno 9+1 (1,2,2,1,3)
8 Jason Doyle Zielona Góra 9+2 (3,2,1,1,2)
9 Maciej Janowski Wrocław 7+2 (2,t,2,0,3)
10 Grzegorz Zengota Leszno 7+0 (1,2,3,0,1)
11 Tai Woffinden Wrocław 7 (0,2,2,2,1)
12 Niels K. Iversen Gorzów Wlkp. 6 (0,3,1,1,1)
13 Janusz Kołodziej Leszno 4 (1,1,0,2,0)
14 Piotr Protasiewicz Zielona Góra 4 (2,1,w,1,d)
15 Krystian Pieszczek Grudziądz 3 (1,0,0,d,2)
16 Jarosław Hampel Zielona Góra 0 (0,0,0,0,0)
17 rez. Maksym Drabik Wrocław 0 (0)
18 rez. Bartosz Smektała Leszno ns
Bieg po biegu:
  1. Holta, Janowski, Sajfutdinow, Iversen
  2. Doyle, Madsen, Pieszczek, Łaguta
  3. Zmarzlik, Woryna, Zengota, Woffinden
  4. Dudek, Protasiewicz, Kołodziej, Hampel
  5. Dudek, Zengota, Madsen, Holta
  6. Łaguta, Woffinden, Protasiewicz, Drabik (Janowski – t)
  7. Zmarzlik, Sajfutdinow, Kołodziej, Pieszczek
  8. Iversen, Doyle, Woryna, Hampel
  9. Łaguta, Zmarzlik, Holta, Hampel
  10. Madsen, Janowski, Woryna, Kołodziej
  11. Zengota, Sajfutdinow, Doyle, Protasiewicz (w/u)
  12. Dudek, Woffinden, Iversen, Pieszczek
  13. Woryna, Holta, Protasiewicz, Pieszczek (d)
  14. Dudek, Zmarzlik, Doyle, Janowski
  15. Madsen, Woffinden, Sajfutdinow, Hampel
  16. Łaguta, Kołodziej, Iversen, Zengota
  17. Holta, Doyle, Woffinden, Kołodziej
  18. Janowski, Pieszczek, Zengota, Hampel
  19. Sajfutdinow, Łaguta, Dudek, Woryna (d)
  20. Madsen, Zmarzlik, Iversen, Protasiewicz (d)
  21. 1. półfinał: Zmarzlik, Janowski, Sajfutdinow, Zengota
  22. 2. półfinał: Woryna, Doyle, Łaguta, Holta
  23. Finał: Madsen, Woryna, Zmarzlik, Dudek

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Ogonowski, PGE IMME - to trzeba wiedzieć przed zawodami [online], WP SportoweFakty, 14 sierpnia 2017 [dostęp 2022-04-30] (pol.).
  2. Dawid Borek, IMME: młodzieżowiec lepszy od seniorów. Krystian Pieszczek wygrał w Gdańsku! [online], WP SportoweFakty, 28 sierpnia 2016 [dostęp 2022-05-01] (pol.).
  3. a b Krzysztof Wesoły, PGE IMME: Madsen i Woryna pogodzili faworytów, Dudek i Zmarzlik jak największe legendy (relacja) [online], WP SportoweFakty, 14 sierpnia 2017 [dostęp 2022-05-01] (pol.).
  4. Krystian Pieszczek z dziką kartą w PGE IMME [online], Głos24, 3 sierpnia 2017 [dostęp 2022-05-03] (pol.).
  5. Lista zawodników nominowanych do PGE IMME 2017 [online], PGE Ekstraliga, 17 lipca 2017 [dostęp 2022-05-03] (pol.).
  6. Wojciech Ogonowski, PGE IMME: Wiadomo już kto zastąpi Grega Hancocka [online], WP SportoweFakty, 10 sierpnia 2017 [dostęp 2022-05-05] (pol.).
  7. Wojciech Ogonowski, Już w poniedziałek PGE Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi [online], WP SportoweFakty, 13 sierpnia 2017 [dostęp 2022-05-05] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]