ZKŻ Zielona Góra – polski klub żużlowy z Zielonej Góry. 7-krotny mistrz Polski.
Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
Sekcja motocyklowa powstała w 1946 roku i przez pierwsze kilka miesięcy należała do Milicyjnego Klubu Sportowego. Pierwsze zawody żużlowe odbyły się 20 października 1946 roku i rywalizowano w zawodach z podziałem na klasy od 100cm³ do ponad 350 cm³. Zawody rozgrywano na bieżni stadionu przy ulicy Wrocławskiej, a długość okrążenia wynosiła 450 m. Na początku 1947 roku żużlowcy i motocykliści przeszli pod skrzydła Motoklubu Unii Poznań, tworząc w Zielonej Górze filię tego klubu. W latach 1946-1954 w Zielonej Górze istniała sekcja motocyklowa, której zawodnicy startowali w wyścigach żużlowych lub motocyklowych, drużyna Unii, a później Stali Zielona Góra, rywalizowała w Poznańskiej Lidze Okręgowej. Najsłynniejszym zawodnikiem zielonogórskiej drużyny był wówczas Jerzy Błoch. Niestety problemy sprzętowe, jak i brak prawdziwego stadionu żużlowego sprawiły, iż na kilka lat sport żużlowy zniknął z mapy miasta.
Budowa stadionu się przeciągała, jednak w LPŻ-cie znaleźli się ludzie, którzy nie tylko postanowili utworzyć sekcję żużlową, ale również dokończyć budowę stadionu. Tym sposobem na wiosnę 1957 roku ukończono budowę toru żużlowego, a drużyna pod nazwą LPŻ Zielona Góra zainaugurowała występy w rozgrywkach III ligi. W 1960 roku LPŻ walczy już w II lidze.
W 1961 roku klub zmienia nazwę na Zgrzeblarki i od tego czasu patronat nad drużyną żużlową przejmuje Lubuska Fabryka Zgrzeblarek Bawełnianych. Pierwszy awans do I ligi drużyna uzyskuje w sezonie 1964, lecz przygoda z najwyższą klasą rozgrywkową trwała zaledwie dwa lata. Na początku lat 70. drużyną Zgrzeblarek Zielona Góra odnosi pierwsze sukcesy – jest to czas kolejnej zmiany nazwy, w sezonie 1973 zespół występuje pod nazwą Falubaz. W sezonie tym drużyna zdobywa brązowy medal drużynowych mistrzostw Polski, jednak przez kolejne cztery lata drużyna balansuje między I ligą, a II ligą. Początkowo nazwa Falubaz nie przypadła do gustu kibicom, jednak w dniu dzisiejszym jest to najpopularniejsze określenie klubu żużlowego z Zielonej Góry. Zespół Falubazu największe sukcesy odniósł w latach 80., zdobywając 3 tytuły DMP w sezonach 1981, 1982 i 1985, a zawodnicy Falubazu zdobyli liczne trofea w zawodach par i indywidualnie.
W 1991 roku klub przejmuje zielonogórski biznesmen Zbigniew Morawski. Klub pod nową nazwą pochodzącą od nazwiska właściciela „Morawski Speedway Team” już w pierwszym sezonie zdobywa mistrzostwo Polski, a na stadionie w Zielonej Górze odbywają się niezwykle ciekawe imprezy, m.in. rewanż za finał mistrzostwa świata par na żużlu oraz mecz drużynowych mistrzów swoich krajów – Morawskiego i brytyjskiego Wolverhampton.
Czasy świetności nie trwały jednak długo, główny sponsor nie był w stanie udźwignąć kosztów prowadzenia klubu żużlowego i w 1994 spadł z I ligi. W następnym roku klub przystąpił do rozgrywek II ligi z zupełnie innym zarządem oraz z nową nazwą – Zielonogórski Klub Żużlowy. Do skrótu „ZKŻ” w przeciągu następnych 15 lat dodawano nazwy sponsorów, m.in. Polmos-Beram, Polmos, Quick-Mix, Kronopol. W latach 1995-2007 klub z Zielonej Góry balansował pomiędzy pierwszą a drugą ligą, spadając i awansując. Dopiero w 2008 roku ZKŻ powrócił do ligowej czołówki zdobywając brązowy medal drużynowych mistrzostw Polski.
W 2009 roku do nazwy drużyny powrócił historyczny człon – Falubaz. W tym samym sezonie żużlowcy z Zielonej Góry wywalczyli tytuł mistrzów Polski w drużynie i w parach.
W 2010 roku klub pomimo słabego początku sezonu (cztery porażki w pierwszych czterech meczach sezonu), awansował do finału drużynowych mistrzostw Polski, gdzie przegrał z Unią Leszno.
W roku 2011 sponsorem ZKŻ została firma Stelmet, a klub zgłosił do rozgrywek drużynę pod nazwą Stelmet Falubaz Zielona Góra. Sezon 2011 sportowo dla drużyny był znakomity, gdyż zawodnicy pod wodzą trenera Marka Cieślaka wywalczyli po raz szósty w historii klubu tytuł drużynowego mistrza Polski, rewanżując się tym samym Unii Leszno za porażkę w finale z poprzedniego roku.
W 2012 roku klub zajął w rozgrywkach ligowych czwarte miejsce, ulegając w dwumeczu o brązowe medale Unibaksowi Toruń.
Sezon 2013 był 36. sezonem startów Falubazu w najwyższej klasie rozgrywkowej, który okazał się udanym w końcowym rozrachunku, gdyż ekipa trenera Rafała Dobruckiego zdobyła siódme w historii klubu drużynowe mistrzostwo Polski pokonując w niespotykany sposób toruński Unibax (w dwumeczu 83:46 - ekipa Unibaksu zrezygnowała z rywalizacji w rewanżowym meczu finału i sędzia przyznał walkower 40:0 dla Falubazu, w pierwszym meczu na Motoarenie w Toruniu padł wynik 46:43 dla Unibaksu).
W roku 2014 sponsorem tytularnym ZKŻ została firma SPAR, a klub zgłosił do rozgrywek drużynę pod nazwą SPAR Falubaz Zielona Góra[2].
W dniu 25 września 2016 Ekantor.pl Falubaz Zielona Góra zdobył brązowy medal drużynowych mistrzostw Polski pokonując w dwumeczu Betard Spartę Wrocław[3].
Wyniki ze wszystkich sezonów Falubazu Zielona Góra
|
- 1957: 5. miejsce w III lidze.
- 1958: 8. miejsce w III lidze.
- 1959: 6. miejsce w III lidze. Awans do II ligi.
- 1960: 5. miejsce w II lidze w grupie „zachód”.
- 1961: 10. miejsce w II lidze.
- 1962: 2. miejsce w II lidze.
- 1963: 2. miejsce w II lidze.
- 1964: 3. miejsce w II lidze. Awans do I ligi.
- 1965: 8. miejsce w I lidze.
- 1966: 8. miejsce w I lidze. Spadek do II ligi.
- 1967: 4. miejsce w II lidze.
- 1968: 9. miejsce w II lidze.
- 1969: 4. miejsce w II lidze.
- 1970: 3. miejsce w II lidze.
- 1971: 1. miejsce w II lidze. Awans do I ligi.
- 1972: 7. miejsce w I lidze.
- 1973: 3. miejsce w I lidze.
- 1974: 7. miejsce w I lidze. Spadek do II ligi.
- 1975: 1. miejsce w II lidze. Awans do I ligi.
- 1976: 10. miejsce w I lidze. Spadek do II ligi.
- 1977: 1. miejsce w II lidze. Awans do I ligi.
- 1978: 7. miejsce w I lidze.
- 1979: 3. miejsce w I lidze.
- 1980: 7. miejsce w I lidze.
- 1981: Mistrzostwo Polski.
- 1982: Mistrzostwo Polski.
- 1983: 4. miejsce w I lidze.
- 1984: 3. miejsce w I lidze.
- 1985: Mistrzostwo Polski.
- 1986: 4. miejsce w I lidze.
- 1987: 5. miejsce w I lidze.
- 1988: 4. miejsce w I lidze.
- 1989: 2. miejsce w I lidze.
- 1990: 7. miejsce w I lidze.
- 1991: Mistrzostwo Polski.
- 1992: 4. miejsce w I lidze.
- 1993: 6. miejsce w I lidze.
- 1994: 10. miejsce w I lidze. Spadek do II ligi.
- 1995: 4. miejsce w II lidze.
- 1996: 2. miejsce w II lidze. Awans do I ligi.
- 1997: 6. miejsce w I lidze.
- 1998: 9. miejsce w I lidze. Spadek do II ligi.
- 1999: 2. miejsce w II lidze.
- 2000: 1. miejsce w I lidze. Awans do Ekstraligi.
- 2001: 8. miejsce w Ekstralidze. Spadek do I ligi.
- 2002: 1. miejsce w I lidze. Awans do Ekstraligi.
- 2003: 5. miejsce w Ekstralidze.
- 2004: 7. miejsce w Ekstralidze.
- 2005: 8. miejsce w Ekstralidze. Spadek do I ligi.
- 2006: 1. miejsce w I lidze. Awans do Ekstraligi.
- 2007: 7. miejsce w Ekstralidze.
- 2008: 3. miejsce w Ekstralidze.
- 2009: Mistrzostwo Polski.
- 2010: 2. miejsce w Ekstralidze.
- 2011: Mistrzostwo Polski.
- 2012: 4. miejsce w Ekstralidze.
- 2013: Mistrzostwo Polski.
- 2014: 4. miejsce w Ekstralidze.
- 2015: 5. miejsce w Ekstralidze.
- 2016: 3. miejsce w Ekstralidze.
- 2017: 4. miejsce w Ekstralidze.
- 2018: 7. miejsce w Ekstralidze.
- 2019: 4. miejsce w Ekstralidze.
|
Stadion klubu znajduje się przy drodze wylotowej na Wrocław. Stadion może pomieścić 15 tysięcy widzów. Nawierzchnia toru jest sjenitowa, długość wynosi 340,25 m. Od 4 maja 2006 roku stadion jest wyposażony w dmuchane bandy.
Wybudowany już został nowy budynek klubowy (w tym nowa trybuna dla VIP-ów), gdzie przeniesiono siedzibie klubu z ul.Dworcowej. Wymieniana na krzesełka jest część ławek na stadionie. Tor na łukach został poszerzony. Zakończono budowę oświetlenia. Zmodernizowane zostały kasy i ogrodzenie.
Na rok 2008 miasto Zielona Góra przyznało 3 mln złotych na kolejne etapy rozbudowy. Zamontowany został telebim oraz elektroniczne kasy, dokończony dolny parking dla kibiców, uruchomione wejścia od strony ul. Wrocławskiej i zamontowane krzesełka na drugim łuku.
Na początku listopada 2009 miasto Zielona Góra przeznaczyło 11 mln złotych na przebudowę pierwszego łuku stadionu, co ma rozpocząć gruntowną przebudowę całego obiektu. Pierwszy łuk został ukończony wiosną 2010, a zimą 2011 roku przeprowadzona została zmiana geometrii i nawierzchni toru oraz podwyższenie wysokości łuków.
Rozgrywki mistrzostw Polski
|
Złote medale
|
Srebrne medale
|
Brązowe medale
|
Suma
|
Lata
|
Suma
|
Lata
|
Suma
|
Lata
|
Drużynowe mistrzostwa Polski
|
7
|
1981, 1982, 1985, 1991, 2009, 2011, 2013
|
2
|
1989, 2010
|
5
|
1973, 1979, 1984, 2008, 2016
|
Drużynowe mistrzostwa Polski juniorów
|
4
|
1980, 1987, 1988, 2019
|
0
|
|
7
|
1979, 1986, 2000, 2003, 2005, 2010, 2014
|
Indywidualne mistrzostwa Polski
|
3
|
1982, 1986, 2016
|
2
|
1980, 1992
|
9
|
1980, 1983, 1984, 1985, 1991, 2008, 2010, 2011, 2017
|
Młodzieżowe indywidualne mistrzostwa Polski
|
7
|
1973, 1975, 1982, 1985, 1997, 2009, 2013
|
3
|
1971, 1978, 1989
|
7
|
1977, 1981, 1984, 1992, 2008, 2011, 2015
|
Mistrzostwa Polski par klubowych
|
4
|
1979, 1982, 1983, 2009
|
6
|
1993, 2003, 2011, 2012, 2017, 2018
|
2
|
1986, 2008
|
Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych
|
3
|
1998, 2001, 2019
|
2
|
2009, 2011
|
6
|
1985, 1989, 1991, 1992, 2002, 2015
|
Łączny dorobek medalowy: 79
|
złotych: 28
|
srebrnych: 15
|
brązowych: 36
|
Pozostałe rozgrywki krajowe
|
Złote medale
|
Srebrne medale
|
Brązowe medale
|
Suma
|
Lata
|
Suma
|
Lata
|
Suma
|
Lata
|
Złoty Kask
|
4
|
1983, 2003, 2007, 2016
|
4
|
1989, 1991, 2009[a], 2011
|
8
|
1978, 1983, 1985, 1986, 2000, 2010, 2013, 2019
|
Srebrny Kask
|
11
|
1970, 1971, 1973, 1975, 1977, 1978, 1980, 1982, 1993, 2009, 2016
|
10
|
1970, 1978, 1985, 1990, 1991, 2002, 2004, 2007, 2008, 2013
|
7
|
1976, 1979, 1981, 1989, 1997, 2001, 2011
|
Brązowy Kask
|
3
|
1985, 2010, 2011
|
3
|
1976, 1986, 2009
|
6
|
1978, 1986, 1987, 1995, 2000, 2016
|
Drużynowy Puchar Polski
|
1
|
1992
|
0
|
|
0
|
|
Indywidualny Puchar Polski
|
1
|
1988
|
1
|
1986
|
0
|
|
Drużynowe mistrzostwa Ligi Juniorów
|
1
|
2011
|
1
|
2009
|
2
|
2014, 2016
|
Indywidualne mistrzostwa Ligi Juniorów
|
1
|
2011
|
1
|
2009
|
1
|
2009
|
Indywidualne międzynarodowe mistrzostwa Ekstraligi
|
2
|
2016, 2018
|
0
|
|
2
|
2016, 2019
|
Łączny dorobek medalowy: 70
|
złotych: 24
|
srebrnych: 20
|
brązowych: 26
|
Rozgrywki mistrzostw świata i Europy
|
Złote medale
|
Srebrne medale
|
Brązowe medale
|
Suma
|
Lata
|
Suma
|
Lata
|
Suma
|
Lata
|
Drużynowe mistrzostwa świata
|
6
|
2007, 2009, 2011, 2013, 2016, 2017
|
3
|
2008, 2014, 2019
|
3
|
1978, 1980, 2018
|
Drużynowe mistrzostwa świata juniorów
|
4
|
2008, 2009, 2012, 2016
|
1
|
2013
|
1
|
2010
|
Indywidualne mistrzostwa świata
|
0
|
|
2
|
2013, 2017
|
0
|
|
Indywidualne mistrzostwa świata juniorów
|
2
|
2001, 2013
|
1
|
2016
|
0
|
|
Mistrzostwa świata par
|
0
|
|
0
|
|
1
|
1973
|
Drużynowe mistrzostwa Europy juniorów
|
3
|
2009, 2010, 2015
|
0
|
|
0
|
|
Indywidualne mistrzostwa Europy
|
0
|
|
1
|
2006
|
0
|
|
Indywidualne mistrzostwa Europy juniorów
|
0
|
|
1
|
2001
|
1
|
2010
|
Mistrzostwa Europy par
|
1
|
2018
|
0
|
|
0
|
|
Łączny dorobek medalowy: 31
|
złotych: 16
|
srebrnych: 9
|
brązowych: 6
|
Pozostałe rozgrywki międzynarodowe
|
Złote medale
|
Srebrne medale
|
Brązowe medale
|
Suma
|
Lata
|
Suma
|
Lata
|
Suma
|
Lata
|
World Games
|
1
|
2017
|
0
|
|
0
|
|
Klubowy Puchar Europy
|
0
|
|
0
|
|
1
|
2010
|
Liga Światowa
|
0
|
|
0
|
|
1
|
2014
|
Łączny dorobek medalowy: 3
|
złotych: 1
|
srebrnych: 0
|
brązowych: 2
|
Stan na 14 listopada 2019
- ↑ Turniej o Złoty Kask 2009 rozegrano w roku 2010.
Zwycięzcy poszczególnych rozgrywek |
---|
|
Mistrzostwa Polski par klubowych – edycje i zwycięzcy |
---|
- 1974: Polonia Bydgoszcz (Glücklich, Kasa)
- 1975: Stal Gorzów Wielkopolski (Rembas, Nowak)
- 1976: Stal Gorzów Wielkopolski (Jancarz, Rembas)
- 1977: Stal Gorzów Wielkopolski (Rembas, Nowak)
- 1978: Stal Gorzów Wielkopolski (Proch, Jancarz)
- 1979: Falubaz Zielona Góra (Huszcza, Olszak)
- 1980: Unia Leszno (Jąder, Piwosz)
- 1981: Stal Gorzów Wielkopolski (Rembas, Towalski)
- 1982: Falubaz Zielona Góra (Huszcza, Krzystyniak)
- 1983: Falubaz Zielona Góra (Huszcza, Krzystyniak, Jaworek)
- 1984: Unia Leszno (Jankowski, Kasprzak, Heliński)
- 1985: GKS Wybrzeże Gdańsk (Plech, Dzikowski, Berliński)
- 1986: Apator Toruń (Żabiałowicz, Śniegowski, Miedziński)
- 1987: Unia Leszno (Jankowski, Kasprzak, Krzystyniak)
- 1988: Unia Leszno (Jankowski, Krzystyniak, Baliński)
- 1989: Unia Leszno (Jankowski, Kasprzak, Pawlicki)
- 1990: Polonia Bydgoszcz (Dołomisiewicz, Gollob, Woźniak)
- 1991: Polonia Bydgoszcz (Gollob, Woźniak, Dołomisiewicz)
- 1992: Stal Gorzów Wielkopolski (Świst, Franczyszyn, Paluch)
- 1993: Polonia Bydgoszcz (Gollob, Gollob, Skupień)
- 1994: Polonia Bydgoszcz (Gollob, Gollob, Cieślewicz)
- 1995: Polonia Bydgoszcz (Gollob, Gollob, Malak)
- 1996: Polonia Bydgoszcz (Gollob, Gollob, Tudzież)
- 1997: Polonia Bydgoszcz (Gollob, Protasiewicz, Gollob)
- 1998: Pergo Gorzów Wielkopolski (Bajerski, Cegielski, Paluch)
- 1999: Polonia Bydgoszcz (Gollob, Protasiewicz, Tajchert)
- 2000: Polonia Bydgoszcz (Gollob, Protasiewicz, Robacki)
- 2001: WTS Wrocław (Krzyżaniak, Ułamek, Sawina)
- 2002: Polonia Bydgoszcz (Gollob, Protasiewicz, Gollob)
- 2003: Unia Leszno (Dobrucki, Kasprzak, Baliński)
- 2004: Apator Toruń (Protasiewicz, Jaguś, Miedziński)
- 2005: Stal Rzeszów (Kuciapa, Śledź, Rempała)
- 2006: Włókniarz Częstochowa (Ułamek, Drabik, Szczepaniak)
- 2007: Unia Tarnów (Gollob, Holta, Kołodziej)
- 2008: Unibax Toruń (Jaguś, Kościecha, Miedziński)
- 2009: Falubaz Zielona Góra (Dobrucki, Walasek, Zengota)
- 2010: Unibax Toruń (Jaguś, Miedziński, Pulczyński)
- 2011: Sparta Wrocław (Świderski, Jędrzejak, Janowski)
- 2012: Unia Leszno (Pawlicki, Baliński, Pawlicki)
- 2013: Unia Tarnów (Kołodziej, Janowski, Gomólski)
- 2014: Stal Gorzów Wielkopolski (Kasprzak, Zmarzlik, Cyfer)
- 2015: Unia Leszno (Pawlicki, Musielak, Zengota)
- 2016: Sparta Wrocław (Woźniak, Jędrzejak)
- 2017: Stal Gorzów Wielkopolski (Zmarzlik, Kasprzak, Szczotka)
- 2018: Sparta Wrocław (Janowski, Drabik, Dróżdż)
- 2019: Unia Leszno (Pawlicki, Hampel)
|
|
Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych – edycje i zwycięzcy |
---|
- 1980: Polonia Bydgoszcz (Głowacki, Bizoń)
- 1983: KS ROW Rybnik (Liszka, Steuer, Korbel)
- 1984: KS Kolejarz Opole (Załuski, Wieczorek, Drozd)
- 1985: Stal Gorzów Wielkopolski (Franczyszyn, Daniszewski, Owiżyc)
- 1986: Stal Gorzów Wielkopolski (Świst, Owiżyc, Gała)
- 1987: Stal Gorzów Wielkopolski (Świst, Owiżyc, Paluch)
- 1988: Falubaz Zielona Góra (Błażejczak, Dudek, Michalak)
- 1989: GKS Wybrzeże Gdańsk (Olszewski, Gollob, Kalinowski)
- 1990: Apator Toruń (Kuczwalski, Sawina, Kowalik)
- 1991: Apator Toruń (Sawina, Derdziński, Walczak)
- 1992: Apator Toruń (Sawina, Bajerski, Derdziński)
- 1993: Apator Toruń (Bajerski, Świątkiewicz, Walczak)
- 1994: Unia Tarnów (Rempała, Cierniak, Mróz)
- 1995: TS Polonia Piła (Walczak, Dobrucki, Kowalski)
- 1996: Unia Leszno (Baliński, Mikołajczak, Skórnicki)
- 1997: Unia Leszno (Skórnicki, Baliński, Szymański)
- 1998: TS Polonia Piła (Pecyna, Okoniewski, Franków)
- 1999: Iskra Ostrów Wielkopolski (Jędrzejak, Malecha, Szczepaniak)
- 2000: TS Polonia Piła (Hampel, Gapiński, Giżycki)
- 2001: ZKŻ Zielona Góra (Kurmański, Kujawa, Smoter)
- 2002: TS Polonia Piła (Hampel, Miśkowiak, Szczepaniak)
- 2003: RKM Rybnik (Szombierski, Romanek, Ryszka)
- 2004: Unia Tarnów (Rempała, Kołodziej, Baran)
- 2005: Unia Leszno (Kasprzak, Kościuch, Kasprzak)
- 2006: Stal Rzeszów (Stachyra, Miesiąc, Leś)
- 2007: Unibax Toruń (Ząbik, Marcinkowski, Stachowiak)
- 2008: RKM Rybnik (Fleger, Mitko, Pawlaszczyk)
- 2009: Unia Leszno (Pawlicki, Musielak, Łukaszewski)
- 2010: Stal Gorzów Wielkopolski (Cyran, Szewczykowski, Zmarzlik)
- 2011: WTS Warszawa (Pawlicki, Pawlicki, Braun)
- 2012: Unia Tarnów (Janowski, Gomólski, Jamróg)
- 2013: Włókniarz Częstochowa (Czaja, Malczewski, Łęgowik)
- 2014: Unia Leszno (Pawlicki, Musielak, Smektała)
- 2015: Stal Gorzów Wielkopolski (Zmarzlik, Cyfer, Karczmarz)
- 2016: Unia Leszno (Smektała, Kubera, Kaczmarek)
- 2017: Unia Leszno (Smektała, Kubera, Szlauderbach)
- 2018: Unia Leszno (Smektała, Kubera, Szlauderbach)
- 2019: Falubaz Zielona Góra (Pawliczak, Krakowiak, Tonder)
|
|
|
|