Józef Chlipała

Józef Chlipała

„Lubański”

Józef Chlipała w mundurze podporucznika 2 pp Leg.
kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1907 Ochotnica Dolna, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	22 maja 1944 Warszawa, Polska pod okupacją III Rzeszy
Przebieg służby
Lata służby	1928–1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Wojsko Polskie we Francji Armia Krajowa
Jednostki	2 pułk piechoty Legionów pułk strzelców pieszych pułk AK „Baszta”
Stanowiska	dowódca plutonu dowódca kompanii
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Józef Chlipała, ps. „Lubański” (ur. 12 lutego 1907 w Ochotnicy Dolnej, zm. 22 maja 1944 w Warszawie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

17 listopada 1928 roku rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej . 15 sierpnia 1931 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1931 roku i 36. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 2 pułku piechoty Legionów w Sandomierzu, w którym 1 września tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu.

W kampanii wrześniowej 1939 był dowódcą kompanii karabinów maszynowych i broni towarzyszącej pułku strzelców pieszych w składzie Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej. Walczył w województwie warszawskim i lubelskim, po bitwie pod Tomaszowem Lubelskim dostał się do niewoli koło Zamościa, uciekł i przez Słowację dotarł do Budapesztu. Tam został aresztowany i osadzony w obozie internowania, ponownie uciekł i przez Jugosławię i Włochy dotarł w listopadzie 1939 roku do Francji.

Tablica Na Lubaniu w Gorcach

Walczył w szeregach Wojska Polskiego w kampanii francuskiej, po upadku Francji, jako jeniec został osadzony w obozie Oflag XVII A w Edelbach w Austrii. Razem z oficerami francuskimi uciekł z obozu podkopem 20 września 1943 roku i przedostał się na teren okupowanej Polski. Zgłosił się do dyspozycji Komendy Głównej Armii Krajowej w Warszawie. Pod pseudonimem „Lubański” objął dowództwo kompanii batalionu „Karpaty” pułku dyspozycyjnego KG AK „Baszta”. 22 maja 1944 roku poległ w starciu z niemiecką policją.

Kapitan Józef Chlipała został pośmiertnie mianowany majorem i odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Bartelski, Lesław, M., "Mokotów 1944", Wyd. MON, Warszawa 1944, s. 162, 163, 168, 169, 173.
• Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
• Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
• Waresiak, Władysława, "Major piechoty "Lubański" - Chlipała Józef"