Józef Kaźmierczyk
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Józef Kaźmierczyk (ur. 14 marca 1926 w Konaszówce, zm. 21 września 1993 we Wrocławiu) – polski archeolog, wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony 14 marca 1926 roku w Konaszówce. Podczas niemieckiej okupacji ukończył gimnazjum w ramach tajnego nauczania i w 1946 roku uzyskał maturę w liceum w Miechowie. Studiował na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, który ukończył w 1951 roku ze stopniem magistra filozofii z zakresu historii[1].
Jeszcze podczas studiów zainteresował się archeologią i w 1949 podjął pracę asystenta przy wykopaliskach na Ślęży, w Niemczy i Opolu u prof. Włodzimierza Hołubowicza. W 1953 roku został pracownikiem nowo powstałego Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN we Wrocławiu i pracował w nim do 1971 roku, gdy przeniósł się na Uniwersytet Wrocławski. Doktoryzował się w 1963 roku, a w 1971 uzyskał habilitację. Prowadził badania nad osadnictwem wczesnego średniowiecza na Śląsku, rozwojem Wrocławia w średniowieczu i górnictwem złota na Śląsku[1].
W latach 1973–1985 był członkiem redakcji „Przeglądu Archeologicznego”[1].
Zmarł 21 września 1993 r. we Wrocławiu[1] i został pochowany na cmentarzu pw. Świętej Rodziny we Wrocławiu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Prof. dr hab. Józef Kaźmierczyk (1926-1993). „Przegląd Archeologiczny”. 42/1994. s. 149–150. (pol.).
- ↑ Uniwersyteckie zaduszki 2016 – nowy przewodnik. Uniwersytet Wrocławski, 2016-10-22. [dostęp 2017-03-20]. (pol.).