Józef Kossecki (1896–1940)
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
10 grudnia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
przed 1918–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
       .jpg){kind=small}
| |
Józef Kossecki[a] (ur. 10 grudnia 1896 w Wądole, pow. tucholski, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Legii Honorowej[3], ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Józefa i Marianny z Pokrzewińskich. Żołnierz armii gen. Hallera we Francji. Następnie tłumacz francuskiej misji wojskowej w Grudziądzu[3]. 1 listopada 1921 został awansowany do stopnia podporucznika.
W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. W 1921 był oficerem łącznikowym przy Francuskiej Misji Morskiej[4]. W 1923 w stopniu porucznika (starszeństwo z dniem 1 czerwca 1921 i 72 lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty) służył w 64 pułku piechoty[5]. W 1930 w stopniu porucznika służył w 77 pułku piechoty[6][7]. Działał w LOPP. Był przewodniczącym sekcji gazowej Komitetu Powiatowego LOPP w Lidzie[8]. W 1931 został inspektorem wyszkolenia gazowego LOPP[9]. 15 kwietnia 1932 został przeniesiony z 77 pp do Szkoły Podchorążych Piechoty[10]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 96. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11][12]. 20 października 1938 został przeniesiony do 64 pułku piechoty, a następnego dnia przydzielony do Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy 16 DP przy 65 pp w Grudziądzu[13]. W marcu 1939 przebywał na kursie[14].
11 września 1939 w Okręgowym Punkcie Zbornym w Lublinie razem z kpt. łącz. rez. inż. Stefanem Sienickim i ppor. adm. Wincentym Ogrodzińskim otrzymał z Komendy Garnizonu i Miasta rozkaz wyjazdu do Łucka[13]. 16 września wysłany z garnizonu Równe do punktu zbornego w Dubnie[15]. Wzięty do niewoli radzieckiej. Według stanu na grudzień 1939 był jeńcem obozu w Kozielsku. 5 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[15] – lista wywózkowa bez numeru, poz. 35 z 2.04.1940[16]. Został zamordowany 7 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 15.05.1943. Przy szczątkach znaleziono legitymację osobistą, rozkaz wyjazdu i świadectwo szczepienia[17][18]. Figuruje na liście AM-224-2130 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem: GARF 76-02130. W spisie AM figuruje pod nazwiskiem Kosiecki[17]. Nazwisko Kosseckiego znajduje się na liście ofiar (pod nr 2130) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 133, w Nowym Kurierze Warszawskim nr 138 i w Wieściach Polskich nr 575[19] z 1943. Krewni do 1946 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie. W Archiwum Robla (pakiet 01970-17) w dokumentach znalezionych przy szczątkach por. Jana Kazimierza Kamieńskiego, kapitan Kossecki jest wymieniony pod datą 4 kwietnia 1940.
Był żonaty z Martą z Borowiczów, z którą miał córkę Ewę[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Medal Niepodległości (20 lipca 1932)[20][21]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[22]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[22]
- Krzyż Kampanii Wrześniowej (pośmiertnie, 1 stycznia 1986)
- Odznaka pamiątkowa 64 pułku piechoty[23]
- Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja, 1929)[24]
- Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja, 1928)[4]
- Medal Zwycięstwa (Médaille Interalliée) (1925)[25]
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
- Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[26].
- Tablicą epitafijną na Pomniku Katyńskim na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie[27]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W 1928 w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Józef II Kosecki”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie „Józefa I Koseckiego (ur. 5 września 1881)”, kapitana kapelmistrza 15 pułku piechoty[1]. W 1932 w ewidencji WP figurował „Józef II Kossecki”, natomiast jego imiennik, jako „Józef Kosecki”[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 31, 91, 157, 254, 835, 1091, 1094, 1096, 1100, 1107.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 91, 387, 545, 605.
- ↑ a b c Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000, s. 290.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 20 lutego 1928, s. 41.
- ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1923, s. 308, 454.
- ↑ „Polska Zbrojna” (R. 10, nr 87), 29 marca 1930, s. 10.
- ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1928, s. 91.
- ↑ „Kurjer Wileński” (R. 7, Nr 15), 19 stycznia 1930, s. 3.
- ↑ „Słowo” (R. 10, nr 52), 5 marca 1931, s. 2.
- ↑ „Dziennik Personalny” (R. 13, Nr 13), Warszawa: MSWojsk., 9 grudnia 1932, s. 418.
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 350.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 47.
- ↑ a b Dokumenty z dołów śmierci : Kosecki Józef. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-03-08]..
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 624.
- ↑ a b УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 413.
- ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, Warszawa 1991, s. 593.
- ↑ a b Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 224.
- ↑ Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online], lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-02-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).
- ↑ „Wieści Polskie : półtygodnik uchodźstwa polskiego” (R. 1, Nr 23), Budapeszt, 29 sierpnia 1943, s. 7.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 11 listopada 1932 roku, s. 385.
- ↑ a b Na podstawie fotografii z http://www.muzeumkatynskie.pl/pl/165/13443/mediateka.html
- ↑ Na podstawie fotografii [1].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 6 sierpnia 1929 roku, s. 237.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 128 z 27 listopada 1925, s. 693.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Administrator, Pomnik Katyń 1940 z nazwiskami [online], www.cmentarzcentralny.szczecin.pl [dostęp 2018-02-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-14] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (kampania wrześniowa)
- Żołnierze Armii Polskiej we Francji 1917–1919
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Oficerowie 77 Pułku Piechoty (II RP)
- Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polacy odznaczeni Medalem Pamiątkowym Wielkiej Wojny
- Odznaczeni Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu
- Urodzeni w 1899
- Zmarli w 1940