Józef Miąso

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Miąso
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1930
Witkowice

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia wychowania
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1959

Habilitacja

1966

Profesura

19 kwietnia 1990

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Instytut Historii Nauki PAN

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Józef Miąso (ur. 10 lutego 1930 w Witkowicach) – historyk, historyk wychowania. Specjalizuje się w zakresie badań historii oświaty polskiej XIX i XX w., w tym w zagadnieniach historii szkolnictwa zawodowego, szkolnictwa polonijnego i dziejów uniwersytetów, a także biografiach wybitnych polskich filozofów i pedagogów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1955. Został zatrudniony w Pracowni Historii Oświaty PAN. Doktorat uzyskał w 1959, habilitował się w 1966. W latach 1968-1974 kierownik Pracowni Dziejów Oświaty, od 1972 profesor PAN, od 1973 profesor UW. Od 1974 do 1989 kierownik, a następnie – od 1977 – dyrektor Instytutu Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN.

Od 1955 należał do PZPR[1][2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W czasach PRL był odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Uniwersytet dla wszystkich, Warszawa 1960,
  • Ludwik Krzywicki, Warszawa 1964,
  • Szkolnictwo zawodowe w Królestwie Polskim w latach 1815-1915, Wrocław 1966,
  • Dzieje oświaty polonijnej w Stanach Zjednoczonych, Warszawa 1970,
  • The History of the education of Polish immigrants in the United States, New York 1977,
  • Szkoły zawodowe w Polsce w latach 1918-1939: ich rozwój, organizacja i funkcje społeczne, Wrocław 1988,
  • Wybrane prace z historii wychowania XIX-XX w., Warszawa 1997,
  • Łukasz Kurdybacha, Pisma wybrane, pod redakcją J. Miąso, t. I-II, Warszawa 1976,
  • Historia wychowania. Wiek XX, tomy I-II, pod redakcją J. Miąso, Warszawa 1980 i następne wydania.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 611. ISBN 83-223-2073-6.
  2. Spętana akademia, Polska Akademia Nauk w dokumentach władz PRL, materiały Służby Bezpieczeństwa (1967–1987), wybór, wstęp i opracowanie: Patryk Pleskot, Tadeusz Paweł Rutkowski, t. I, Warszawa 2009, s. 329.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]