Józef Wetula

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Józef Wetula (ur. 2 stycznia 1894 w Witowie, zm. 4/7 kwietnia 1940 w Katyniu) – major sanitarny Wojska Polskiego.

Józef Wetula
major sanitarny major sanitarny
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1894
Witów

Data i miejsce śmierci

4/7 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 Pułk Strzelców Podhalańskich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 stycznia 1894 w Witowie, w ówczesnym powiecie nowotarskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Macieja[1] lub Mateusza[2]. Po rozpoczęciu I wojny światowej, jako uczeń VIII klasy c. k. Gimnazjum w Nowym Targu wstąpił do Legionów Polskich. Walczył w szeregach III batalionu 3 Pułku Piechoty[1]. Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego[1]. 20 maja 1919, jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 maja 1919 podporucznikiem w piechocie. Pełnił wówczas służbę w 1 Pułku Strzelców Podhalańskich[3].

1 czerwca 1921 pełnił służbę w Delegaturze Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych przy Polskim Towarzystwie Czerwonego Krzyża, a jego oddziałem macierzystym była Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 2[4]. W 1928 służył w Departamencie Sanitarnym MSWojsk. w Warszawie[5]. 2 grudnia 1930 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 i 2. lokatą w korpusie oficerów administracji (dział sanitarny)[6]. W listopadzie 1928 został przeniesiony do Kadry 4 Batalionu Sanitarnego w Łodzi na stanowisko komendanta kadry[7]. W marcu 1931 został przeniesiony do Sanatorium Wojskowego w Zakopanem na stanowisko kwatermistrza[8]. W marcu następnego roku został przeniesiony do Wojskowego Zakładu Zaopatrzenia Sanitarnego w Warszawie[9][10]. 1 lutego 1934 został wcielony do korpusu oficerów sanitarnych, w tym samym stopniu i starszeństwie ale z 23. lokatą. Pełnił wówczas służbę w Kierownictwie Zaopatrzenia Sanitarnego w Warszawie[11]. W marcu 1939, w tym samym stopniu i starszeństwie, zajmował 1. lokatę w korpusie oficerów zdrowia, grupa sanitarna[12]. Był wówczas kierownikiem referatu ogólnego w Wydziale Administracyjnym Kierownictwa Zaopatrzenia Sanitarnego[13].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Między 4 a 7 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany[14]. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[15]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Józef Wetula był żonaty z Heleną z Flaszczyńskich, z którą miał syna Mirosława[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Żołnierze Niepodległości ↓.
  2. ↑ a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 678.
  3. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 59 z 29 maja 1919 roku, poz. 1862.
  4. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 439.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 721, 752.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 331.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 347.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 110.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 246.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 868.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 31 stycznia 1934 roku, s. 60.
  12. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 387.
  13. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 509.
  14. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 215.
  15. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  16. ↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  17. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 387, „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921” - tu podano, że był odznaczony dwukrotnie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Wetula&oldid=66577635”