Język jingpo
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
940 tys. (2001) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Mjanma | ||
| Ethnologue | 3 środek szerszej komunikacji↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-2↗ | kac | ||
| Kod ISO 639-3↗ | kac | ||
| IETF | kac | ||
| Glottolog | kach1280 | ||
| Ethnologue | kac | ||
| GOST 7.75–97 | кач 293 | ||
| WALS | jng | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język jingpo (inne nazwy: jinghpaw, chingp’o, kachin, marip) – język z podgrupy jinghpo-bodo-konyak (kaczińskiej) języków tybeto-birmańskich, używany przez ok. 940 tys. osób z grupy etnicznej Jingpo, głównie w stanie Kaczin w Mjanmie, poza tym w prowincji Junnan w ChRL oraz w stanie Asam w Indiach. Dialekt singpho, używany w Asamie, wykazuje podobieństwo leksykalne 50% do jingpo[1] (zawiera sporo leksyki tajskiej).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jingpho, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], Dallas: SIL International [dostęp 2011-04-29] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).