Języki salisz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Języki salisz
Obszar

zachodnia Kanada, północno-zachodnie Stany Zjednoczone

Kody rodziny językowej
ISO 639-5 sal
Glottolog sali1255
Występowanie
Ilustracja
Zasięg języków salisz w Ameryce Płn. przed kolonizacją europejską
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Języki salisz (ang. Salish) – grupa języków używanych przez Indian w zachodniej Kanadzie i północno-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Większość języków z tej grupy jest zagrożona przez ekspansję języka angielskiego. Posługują się nimi głównie starsi ludzie, niektóre języki zna tylko kilka osób.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Języki salisz reprezentują typ aglutynacyjny. Charakteryzują się również dużą liczbą zbitek spółgłoskowych. Możliwe są całe zdania złożone z samych tylko spółgłosek, jak np. xłp̓x̣ʷłtłpłłskʷc̓ (wym. [xɬχʷɬpɬːskʷʦʼ]), co oznacza w języku nuxálk „on miał krzak jeżyny”.

Niektóre języki z rodziny salisz, jak lushootseed znad Zatoki Pugeta nie mają w ogóle nosówek, co jest wielką rzadkością w językach świata.

Inną ciekawą właściwością jest struktura zdania. Podmiot wyrażany jest przez rzeczownik w dopełniaczu, a dopełnienie – przez rzeczownik w mianowniku.

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Nie wiadomo, czy języki salisz są spokrewnione z innymi językami Indian. Najbardziej prawdopodobne jest pokrewieństwo z językiem kutenai, a także – według Edwarda Sapira – z językami wakaskimi i czimakuan.

Podział[edytuj | edytuj kod]

  • gałąź bella coola