Jacek Dubois

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Dubois
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1962
Warszawa

Zawód, zajęcie

prawnik, pisarz

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

wiceprzewodniczący Trybunału Stanu (2012–2015, od 2023)

Rodzice

Maciej Dubois

Jacek Dubois (ur. 17 maja 1962 w Warszawie[1]) – polski prawnik i pisarz, adwokat, członek Trybunału Stanu, w latach 2012–2015 i od 2023 zastępca przewodniczącego TS.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1986 ukończył studia na kierunku prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Był działaczem Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Odbył po studiach aplikację adwokacką, w 1990 zdał egzamin adwokacki. Początkowo praktykował w jednym z zespołów adwokackich w Warszawie, w 1995 został wspólnikiem w kancelarii adwokackiej prowadzonej m.in. z Aleksandrem Pociejem. Pełnił funkcję zastępcy rzecznika dyscyplinarnego przy Okręgowej Radzie Adwokackiej (2000–2005). Zajmuje się sprawami głównie z zakresu prawa karnego i ochrony dóbr osobistych. Został członkiem rady Fundacji im. Profesora Bronisława Geremka oraz publicystą branżowych periodyków, tj. „Na wokandzie”, „Edukacja Prawnicza” i inne[1].

Występował m.in. jako obrońca oskarżanej o przestępstwa korupcyjne posłanki Beaty Sawickiej, a także pełnomocnik procesowy polityków Platformy Obywatelskiej – Donalda Tuska i Bronisława Komorowskiego[2]. W 2005 prokurator oskarżył go o rzekome utrudnianie postępowania przygotowawczego oraz ujawnienie tajemnicy służbowej, sprawa dotyczyła udzielania porad prawnych i stała się precedensem w określaniu prawa do obrony[3]. Jacek Dubois w 2011 został prawomocnie uniewinniony od popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów[2].

W 2012 po śmierci Józefa Medyka Platforma Obywatelska zgłosiła jego kandydaturę na zastępcę przewodniczącego Trybunału Stanu. Został wybrany na to stanowisko przez Sejm 14 grudnia 2012[2]. 18 listopada 2015 wybrany przez Sejm VIII kadencji na członka Trybunału Stanu kolejnej kadencji[4]. W 2017 został członkiem rady programowej Archiwum im. Wiktora Osiatyńskiego[5]. 21 listopada 2019 Sejm IX kadencji ponownie powołał go w skład Trybunału Stanu[6]. Został też felietonistą internetowej rozgłośni Halo.Radio[7]. 21 listopada 2023 Sejm X kadencji wybrał go na funkcję wiceprzewodniczącego TS[8].

Twórczość literacka[edytuj | edytuj kod]

Jacek Dubois zajął się także pisarstwem, tworząc głównie literaturę dla dzieci. Wydał również zbiory felietonów Koktajl z paragrafów oraz Mordowanie na ekranie, a także zbiory opowiadań Nieład, czyli iluzje sprawiedliwości[9][10][11] oraz Linia obrony i inne opowiadania kryminalne[12].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest wnukiem Stanisława Dubois[13], parlamentarzysty z okresu II Rzeczypospolitej. Jego ojciec Maciej Dubois również zasiadał w Trybunale Stanu[2].

Był mężem prawniczki Marii Ejchart[13][14]. Ma troje dzieci[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Druk sejmowy nr 932 z biogramem kandydata do Trybunału Stanu z 4 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-14].
  2. ↑ a b c d Sejm wybrał Jacka Dubois na wiceszefa Trybunału Stanu. rp.pl, 14 grudnia 2012. [dostęp 2012-12-14].
  3. ↑ Sprawa mec. Jacka Dubois – mowy końcowe. hfhrpol.waw.pl, 15 marca 2012. [dostęp 2012-12-14].
  4. ↑ Nominacje dla sędziów Trybunału Stanu. sejm.gov.pl, 11 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-14].
  5. ↑ Prof. Mirosław Wyrzykowski: Pozakonstytucyjna zmiana ustroju staje się faktem. O tym trzeba debatować, panie Prezydencie. oko.press, 26 sierpnia 2017. [dostęp 2017-08-31].
  6. ↑ Sejm powołał nowych członków Trybunału Stanu. onet.pl, 21 listopada 2019. [dostęp 2019-11-21].
  7. ↑ Halo.Radio – Mówi wszystko!: Jacek Dubois – Halo.Felieton. anchor.fm, 28 grudnia 2021. [dostęp 2022-01-08].
  8. ↑ Sejm. Wybrano członków Trybunału Stanu. polsatnews.pl, 21 listopada 2023. [dostęp 2023-11-21].
  9. ↑ Mecenas Jacek Dubois ze swoją najnowszą książką na Wydziale Prawa – zapraszamy!. Uniwersytet w Białymstoku, 13 kwietnia 2017. [dostęp 2021-12-13].
  10. ↑ Mec. Jacek Dubois autorem kolejnej książki dla dzieci. Adwokatura Polska, 15 listopada 2013. [dostęp 2021-12-13].
  11. ↑ Jacek Dubois. Adwokat i autor… książek dla dzieci. tvn.pl, 10 czerwca 2019. [dostęp 2021-12-13].
  12. ↑ Linia obrony i inne opowiadania kryminalne. lubimyczytac.pl. [dostęp 2022-12-10].
  13. ↑ a b c Jacek Dubois. wp.pl. [dostęp 2024-01-10].
  14. ↑ Wiceminister sprawiedliwości o głodówce Mariusza Kamińskiego: „Każdy ma prawo nie jeść i nie pić”. stefczyk.info, 10 stycznia 2023. [dostęp 2024-01-10].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacek_Dubois&oldid=72463252”