Jacek Widło

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Widło
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1970
Jarosław

doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo cywilne
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Doktorat

2001 – prawo
KUL

Habilitacja

2009 – prawo
KUL

profesor nadzwyczajny KUL

Jacek Widło (ur. 15 lutego 1970 w Jarosławiu)[1][2] – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, specjalista w zakresie prawa cywilnego, sędzia Sądu Okręgowego w Lublinie (do 2018), od 2018 sędzia Sądu Najwyższego[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1994 uzyskał tytuł magistra prawa na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, w którym w 1995 został zatrudniony jako asystent w Katedrze Prawa Cywilnego. Tam też w 2001 na podstawie rozprawy pt. Charakter prawny czynności zbycia przedsiębiorstwa otrzymał stopień naukowy doktora nauk prawnych[4]. Na tym samym wydziale w 2009 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Zastaw rejestrowy na prawach uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: prawo cywilne[5]. W 2010 został kierownikiem Katedry Podstaw Prawa Cywilnego i Prawa Międzynarodowego Prywatnego na macierzystym wydziale. W 2013 otrzymał nominację na sędziego Sądu Okręgowego w Lublinie[4]. Został profesorem nadzwyczajnym KUL[5].

W 2011 wszedł w skład Rady ds. Efektywności Wymiaru Sprawiedliwości przy Ministrze Sprawiedliwości oraz Kolegium Redakcyjnego kwartalnika „Na wokandzie”[4].

Do końca 2017 wypromował dwóch doktorów nauk prawnych[4].

W 2018 w trakcie kryzysu wokół Sądu Najwyższego w Polsce zgłosił swoją kandydaturę na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego[6]. W 2018 prezydent Andrzej Duda powołał go do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, gdzie mimo kontrowersji rozpoczął orzekanie[7][8][9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Widło, Jacek (1970- ). bn.org.pl. [dostęp 2017-05-02].
  2. ↑ Uchwała nr 125/2012 Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 18 kwietnia 2012 r.. krs.pl. [dostęp 2018-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-02)].
  3. ↑ Nowi sędziowie Sądu Najwyższego [online], sadnajwyzszy [dostęp 2018-11-02] (pol.).
  4. ↑ a b c d Dr hab. Jacek Widło, prof. KUL - Kierownik Katedry. kul.pl, 22 kwietnia 2018. [dostęp 2018-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-12)].
  5. ↑ a b Dr hab. Jacek Widło, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-05-02].
  6. ↑ Lista kandydatów do Sądu Najwyższego. krs.pl. [dostęp 2018-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-03)].
  7. ↑ Nowa izba Sądu Najwyższego wydała pierwsze orzeczenia i... odrzuciła wszystkie skargi, „wiadomosci.dziennik.pl” [dostęp 2018-11-01].
  8. ↑ Magdalena Gałczyńska: "Dublerzy" w Sądzie Najwyższym dopuszczani do orzekania? Rzecznik SN: faktycznie, to może być trudne do wyjaśnienia. onet.pl, 31 października 2018. [dostęp 2018-10-31].
  9. ↑ Jacek Barcik: Do przyjaciół w Sądzie Najwyższym. monitorkonstytucyjny, 31 października 2018. [dostęp 2018-11-01].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacek_Widło&oldid=73168409”