Jan Górny (duchowny)

Jan Górny
	Protonotariusz apostolski
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1912 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	14 kwietnia 2011 ; Pruszków
	Proboszcz parafii św. Kazimierza w Pruszkowie
Okres sprawowania	1960–1993
	Dziekan dekanatu pruszkowskiego
Okres sprawowania	1973–1993
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	11 czerwca 1938
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Górny (ur. 22 sierpnia 1912 w Warszawie, zm. 14 kwietnia 2011 w Pruszkowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, prałat, protonotariusz apostolski, kaznodzieja, długoletni dziekan dekanatu pruszkowskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w Gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie w 1932, wstąpił do wyższego seminarium duchownego w Warszawie. Święcenia kapłańskie otrzymał 11 czerwca 1938 z rąk arcybiskupa Stanisława Galla. Jako neoprezbiter otrzymał dekret kierujący go do pracy wikariusza w Nowym Dworze Mazowieckim^[1]. Pracował w kilku parafiach na terenie archidiecezji warszawskiej, w Powsinie, w parafii Świętej Trójcy w Warszawie na Solcu, gdzie zastał go wybuch powstania warszawskiego, w Brwinowie i w Żychlinie. Podczas okupacji niemieckiej brał udział w pracach Rady Głównej Opiekuńczej. Wraz z ludnością Warszawy został wysiedlony i znalazł się w obozie przejściowym w Pruszkowie Dulag 121^[2]. W latach 1953–1960 był proboszczem w Lipcach Reymontowskich. W latach 1961–1993 był piątym proboszczem parafii św. Kazimierza w Pruszkowie^[3], zastępując na tym urzędzie księdza prałata Edwarda Tyszkę. W latach 1973–1993 dziekan dekanatu pruszkowskiego^[3]. Od 1974 członek Prymasowskiej Rady Budowy Kościołów.

W 1967 odznaczony przywilejem rokiety i mantoletu. W 1973 otrzymał od papieża Pawła VI godność kapelana Jego Świątobliwości. Od 1979 kanonik prymasowskiej kapituły łowickiej. W 2009 odznaczony przez papieża Benedykta XVI godnością protonotariusza apostolskiego supra numerum.

Posiadał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Pruszkowa.

W momencie poprzedzającym śmierć był najstarszym kapłanem archidiecezji warszawskiej. W pogrzebie duchownego wzięli udział przedstawiciele władz miejskich i powiatowych, a uroczystościom przewodniczył metropolita warszawski kardynał Kazimierz Nycz^[4].

Homilie nowego tysiąclecia (Rachocki i S-ka, cop. Pruszków 2005)
Homilie w Roku Jubileuszowym 2000: homilie od 29 listopada 1998 do 7 stycznia 2001 roku związane z przygotowaniem i przeżyciem Roku Jubileuszowego 2000 (Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa 2001)
Nasze pielgrzymowanie po świętej polskiej ziemi (Rachocki i S-ka, cop. Pruszków 2001)
Ojczyzna to wielki zbiorowy obowiązek (Rachocki i S-ka, cop. Pruszków 2001)
Sługa Boży Prymas Tysiąclecia w życiu jednego kapłana (Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa 2001)

↑ Remigiusz RedR.R. Dąbrowski Remigiusz RedR.R., DrukarniaD. Archidiecezjalna DrukarniaD., Wiadomości Archidiecezjalne Warszawskie : miesięcznik Duchowieństwa Archidiecezji Warszawskiej. R. 28, 1938 nr 7-8 (lipiec-sierpień), Warszawa, 1938 [dostęp 2019-09-19] .
↑ IrenaI. Szymańska-Horban IrenaI., Pożegnanie księdza infułata Jana Górnego, „Przegląd Pruszkowski” (1), 2011, s. 5-10 .
↑ ^a ^b FranciszekF. Kwasiborski FranciszekF., Z dziejów parafii pruszkowskiej (część II), „Przegląd Pruszkowski”, 4, 1984 .
↑ Ksiądz Górny nie żyje [online], www.pruszkow.pl [dostęp 2018-02-25] (pol.).