Jan Pieńczykowski

Jan Pieńczykowski
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1896 ; Sosnowiec
Data i miejsce śmierci	20-22 kwietnia 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1918–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	36 Pułk Piechoty; 5 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Pieńczykowski (ur. 4 marca 1896 w Sosnowcu, zm. 20-22 kwietnia 1940 w Katyniu) – porucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, adwokat, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Sosnowcu, w rodzinie Jana i Anny z Pieńczykowskich^[1]. Absolwent szkoły realnej w Skierniewicach oraz Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego^[2]. Od 1918 w Wojsku Polskim, w 36 pułku piechoty. Po ukończeniu szkoły podchorążych jako podporucznik w 55 pułku piechoty^[2]. Brał udział w wojnie 1920 r. W 1922 w rezerwie, przydzielony do 1 pułku piechoty Legionów.

W okresie międzywojennym ukończył aplikację i zdał egzamin sędziowski i adwokacki^[2]. 29 stycznia 1932 został mianowany porucznikiem ze starszerństwem z 2 stycznia 1932 i 177. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty. W dalszym ciągu posiadał przydział w rezerwie do 1 pp Leg.^[3]

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany między 20 a 22 kwietnia 1940 w lesie katyńskim^[4]^[5].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana^[6]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

24 marca 2009 minister obrony narodowej Bogdan Klich zmienił decyzję swojego poprzednika z dnia 5 października 2007 w ten sposób, że uchylił pkt. 3444 i nadał mu nowe brzmienie: „3444. por. Pienczykowski Jan s. Jana r. 1896 †Katyń”^[7].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4661
Krzyż Walecznych

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 478.
↑ ^a ^b ^c Kolekcja VM ↓, s. 4.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 1 lutego 1932 roku, s. 106.
↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 582.
↑ Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 221.
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Decyzja Nr 95 Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 marca 2009 roku zmieniająca decyzję w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON. Decyzja weszła w życie z dniem podpisania.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Kazimierz Banaszek, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Warszawa: Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Pieńczykowski Jan. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.44-3403 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-08].
Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Kozielskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Katynia2000478-1] Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 478.

[CITEREFKolekcja_VMs._4-2] Kolekcja VM ↓, s. 4.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_1_lutego_1932_roku,_s._106-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 1 lutego 1932 roku, s. 106.

[CITEREFУбиты_в_Катыни2015582-4] Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 582.

[CITEREFBanaszekRomanSawicki2000221-5] Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 221.

[6] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[7] Decyzja Nr 95 Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 marca 2009 roku zmieniająca decyzję w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON. Decyzja weszła w życie z dniem podpisania.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]