Jan Rymsza
 major piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 marca 1896 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant PKU |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Jan Albin Rymsza (ur. 1 marca 1896 w Bakałarzewie, zm. po 1940) – major piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 1 marca 1896 w Bakałarzewie, w rodzinie Mateusza i Anny z domu Kapelko[1][2][3]. Był bratem Aleksandra (ur. 1887), porucznika aptekarza Wojska Polskiego, działacza niepodległościowego, 18 października 1932 odznaczonego Krzyżem Niepodległości[4][5][6][7][8], magistra farmacji w Borysławiu[9].
19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Służył wówczas w 28 Pułku Strzelców Kaniowskich[10].
W marcu 1921 p.o. szefa Oddziału IV (materiałowego) w Wojsku Litwy Środkowej. W czerwcu 1921 był przydzielony do Grupy Bieniakonie, a jego oddziałem macierzystym był 85 Pułk Piechoty[11]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 443. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12]. Później został przeniesiony do 35 Pułku Piechoty w Łukowie (od września 1925 w Brześciu nad Bugiem)[13][14]. 12 kwietnia 1927 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 5. lokatą w korpusie oficerów piechoty[15]. W maju tego roku został przeniesiony do 82 Syberyjskiego Pułku Piechoty w Brześciu nad Bugiem na stanowisko dowódcy II batalionu[16], a w kwietniu 1928 przesunięty na stanowisko kwatermistrza[17][18].
We wrześniu 1930 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Łańcut na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta[19]. W marcu 1932 został zatwierdzony na stanowisku komendanta[20][21]. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X[22], a z dniem 31 sierpnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[23].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości – 25 stycznia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[24][25][1][26]
- Złoty Krzyż Zasługi – 7 czerwca 1939 „za zasługi na polu pracy społecznej”[27]
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej – 3 marca 1926[28]
- Medal Zwycięstwa[29]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-28]..
- ↑ Kolekcja akt ujawnionych członków AK i BCh - Jan Rymsza Wojskowe Biuro Historyczne [dostęp 2022-01-12].
- ↑ Kolekcja akt personalnych i odznaczeniowych - Jan Rymsza Wojskowe Biuro Historyczne [dostęp 2022-01-12].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 245, poz. 270.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-28]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-28]..
- ↑ Żołnierze Niepodległości : Rymsza Aleksander. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-11-28].
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 231, 781.
- ↑ Spis urzędowy 1939 ↓, s. 71.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 782.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 219, 855.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 44.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 227, 408.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 211, 353.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 118.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 148.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 174.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 96, 179.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 296.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 227.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29, 517.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 283.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 33.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 19 marca 1933 roku, s. 57.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-28]..
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 131, poz. 307.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 3 marca 1926, s. 70.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 96.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Farmaceuci. W: Urzędowy spis: lekarzy, lekarzy dentystów, farmaceutów, felczerów, pielęgniarek, położnych, uprawnionych i samodzielnych techników dentystycznych oraz wykazy : aptek, szpitali, ubezpieczalni społecz., ośrodków zdrowia, przychodni samodzielnych oraz centrali i filii Państwowej Szkoły Higieny. Warszawa: Ministerstwo Opieki Społecznej, 1939.
- Komendanci uzupełnień II Rzeczypospolitej
- Kwatermistrzowie 82 Syberyjskiego Pułku Piechoty
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 28 Pułku Strzelców Kaniowskich
- Oficerowie 35 Pułku Piechoty (II RP)
- Oficerowie 85 Pułku Strzelców Wileńskich
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w XX wieku
- Ludzie urodzeni w Bakałarzewie