Przejdź do zawartości

Janusz Okrzesik

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Okrzesik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1964
Bielsko-Biała

Zawód, zajęcie

polityk, nauczyciel akademicki, ekolog

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

poseł na Sejm kontraktowy (1989–1991), senator III i IV kadencji (1993–2001)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności
Multimedia w Wikimedia Commons

Janusz Władysław Okrzesik (ur. 27 czerwca 1964 w Bielsku-Białej) – polski polityk, samorządowiec, nauczyciel akademicki, politolog i działacz ekologiczny, poseł na Sejm X kadencji, senator III i IV kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1983 ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Bielsku-Białej. Studiował następnie nauki polityczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, socjologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. W 2005 na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych (specjalność nauki o polityce) na podstawie pracy pt. Polityczna i legislacyjna rola Senatu RP w latach 1989–2001[1]. Autor licznych publikacji, m.in. podręcznika akademickiego Ustrój polityczny RP. Wprowadzenie (wraz z Rafałem Glajcarem i Waldemarem Wojtasikiem) oraz książki Polski Senat. Studium politologiczne.

W latach 80. związany z podziemiem solidarnościowym[2], Ruchem Wolność i Pokój i Solidarnością Polsko-Czesko-Słowacką. Był posłem na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego[3] (najmłodszym parlamentarzystą KO). Zasiadał w radzie naczelnej Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna. W pierwszej połowie lat 90. pełnił funkcję redaktora tygodnika „Gazeta Prowincjonalna” i zastępcy dyrektora ds. reklamy i wydawnictw w prywatnej spółce. Dwukrotnie wygrywał wybory do Senatu w województwie bielskim, sprawując mandat w izbie wyższej III kadencji z rekomendacji Unii Demokratycznej i IV kadencji z ramienia Unii Wolności[4]. W trakcie działalności w parlamencie zainicjował m.in. akcję „Ekologia w Konstytucji”. W 2001 kandydował do Sejmu, gdy UW nie osiągnęła progu wyborczego.

Pracował w Wyższej Szkole Bankowości i Finansów w Bielsku-Białej, w której w 2001 objął stanowisko prodziekana ds. studentów. Wykładał również na Uniwersytecie Śląskim oraz Akademii Ignatianum w Krakowie. Objął stanowisko adiunkta na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej[1]. Od 1994 do 2009 nieprzerwanie zasiadał w radzie miasta Bielska-Białej – w tym jako przewodniczący lokalnego stowarzyszenia Unia dla Bielska-Białej, w 2006 wybrany z ramienia Platformy Obywatelskiej). W latach 1998–1999 był przewodniczącym tego organu[5].

Działacz różnych organizacji pozarządowych w tym ekologicznych, był członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej, a także wiceprezesem i przewodniczącym rady patronackiej klubu sportowego Podbeskidzie Bielsko-Biała. W 2009 został prezesem Towarzystwa Sportowego Podbeskidzie Bielsko-Biała[6], rezygnując z mandatu radnego w związku z zakazem łączenia funkcji. W 2011, po awansie tego klubu do ekstraklasy[7] i przekształceniu go w spółkę akcyjną[8], zrezygnował z funkcji prezesa TSP.

W wyborach samorządowych w 2014 bezskutecznie ubiegał się jako kandydat niezależny o stanowisko prezydenta Bielska-Białej – w I turze głosowania zajął 2. miejsce (23,32% głosów) za walczącym o reelekcję Jackiem Krywultem[9], przegrał z nim również w II turze (40,12%)[10]. Nie zdobył również mandatu w sejmiku śląskim (jego Komitet Wyborczy Wyborców Niezależny Samorząd Województwa Śląskiego nie przekroczył progu wyborczego)[11]. W 2018 ponownie kandydował na prezydenta miasta (zajmując 3. miejsce z wynikiem 22,98%). Uzyskał wówczas mandat radnego miejskiego[12], po czym został wybrany na przewodniczącego tego gremium[13]. Zrezygnował z tej funkcji w 2022[14]. W 2024 nie utrzymał mandatu radnego na kolejną kadencję[15].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[16]. W 2019 udekorowany Krzyżem Wolności i Solidarności[17].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Dr Janusz Okrzesik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-10-06].
  2. ↑ Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2019-02-11].
  3. ↑ Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2011-09-30].
  4. ↑ Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2011-09-30].
  5. ↑ Wybory samorządowe 2014: Janusz Okrzesik będzie się ubiegał o fotel prezydenta Bielska-Białej. Dziennik Zachodni, 2014-10-16. [dostęp 2011-09-30].
  6. ↑ Towarzystwo Sportowe Podbeskidzie Bielsko-Biała. 90minut.pl. [dostęp 2011-09-30].
  7. ↑ Jacek Drost, Maurycy Marek: Bielsko-Biała świętuje awans Podbeskidzia do ekstraklasy. dziennikzachodni.pl, 4 czerwca 2011. [dostęp 2017-02-09].
  8. ↑ Łukasz Klimaniec: Miasto utworzy spółkę akcyjną TS Podbeskidzie. naszemiasto.pl, 7 czerwca 2011. [dostęp 2017-02-09].
  9. ↑ Wybory samorządowe 2014. Oficjalne wyniki. Urząd Miejski w Bielsku-Białej, 2014-11-19. [dostęp 2014-12-01].
  10. ↑ Jacek Krywult znów prezydentem!. bielsko.info, 2014-12-01. [dostęp 2014-12-01].
  11. ↑ W sejmiku bez bielszczan. bielsko.biala.pl, 2014-11-23. [dostęp 2014-12-01].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-22].
  13. ↑ Okrzesik przewodniczącym! Klimaszewski zaprzysiężony. bielsko.biala.pl, 2018-11-21. [dostęp 2018-11-21].
  14. ↑ Zmiany w Radzie Miasta. Zrezygnował przewodniczący. radio.katowice.pl, 24 marca 2022. [dostęp 2024-01-24].
  15. ↑ Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-09].
  16. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 394
  17. ↑ Odznaczenia dla opozycjonistów. bielsko.biala.pl, 6 lutego 2019. [dostęp 2019-02-11].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janusz_Okrzesik&oldid=73468880”