Przejdź do zawartości

Jarosław Ziętara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jarosław Ziętara
Data i miejsce urodzenia

16 września 1968
Bydgoszcz[1]

Data i miejsce śmierci

1 września 1992
(zaginięcie, uznany za zmarłego w 1999)
Poznań

Przyczyna śmierci

nieznana (prawdopodobnie zabójstwo)

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Symboliczny grób dziennikarza na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Wiślanej w Bydgoszczy

Jarosław Ziętara (ur. 16 września 1968 w Bydgoszczy, zaginął 1 września 1992 w Poznaniu) – polski dziennikarz, prawdopodobnie uprowadzony i zamordowany w 1992 roku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Instytutu Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[2].

Był dziennikarzem Gazety Poznańskiej (wcześniej pracował w tygodniku Wprost i Gazecie Wyborczej), gdzie zajmował się m.in. dziennikarstwem śledczym, badał afery gospodarcze. 1 września 1992 roku Jarosław Ziętara zaginął bez śladu w drodze do pracy[3]. Według relacji jednego ze świadków był przetrzymywany przez kilka dni w magazynach Elektromisu, po czym został zamordowany, a jego zwłoki rozpuszczono w kwasie[4][5]. Na Cmentarzu Komunalnym w Bydgoszczy znajduje się symboliczny grób dziennikarza[6].

W 1999 roku został uznany za zmarłego[7].

Śledztwo

[edytuj | edytuj kod]

Według ustaleń poczynionych przez śledczych z prokuratury z 1998 roku[8] został uprowadzony i zamordowany. Śledztwo w sprawie dziennikarza zostało jednak umorzone w 1999 roku z powodu nieodnalezienia jego zwłok. Wielokrotnie krytykowano nieudolny sposób działań prowadzonych przez policję i prokuraturę.

W kwietniu 2011 roku redaktorzy naczelni dzienników Fakt, Gazeta Wyborcza, Polska, Rzeczpospolita i Super Express skierowali apel do premiera RP Donalda Tuska o odtajnienie informacji dotyczących Jarosława Ziętary, które w czasie działań operacyjnych gromadzili funkcjonariusze Urzędu Ochrony Państwa, oraz do Prokuratora Generalnego Andrzeja Seremeta o wznowienie śledztwa w sprawie zaginięcia Jarosława Ziętary[9][10][11].

W styczniu 2012 roku śledztwo zostało wznowione, tym razem w sprawie zabójstwa, a nie zaginięcia[12][13]. 31 grudnia 2013 roku Prokurator Generalny na wniosek wystosowany przez śledczych z Prokuratury Apelacyjnej w Krakowie przedłużył trwające śledztwo w sprawie zabójstwa Jarosława Ziętary do 30 czerwca 2014 roku[14]. W 2014 roku pod zarzutem podżegania do zabójstwa Jarosława Ziętary zatrzymano byłego senatora Aleksandra Gawronika[15][16].

W styczniu 2024 poznański Sąd Apelacyjny prawomocnie uniewinnił Gawronika od zarzutu podżegania do zabójstwa Ziętary[17].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Od września 2016 roku jest patronem niewielkiej ulicy w Poznaniu (dzielnica Grunwald), wydzielonej z części ulicy Marcelińskiej[18].

Został także upamiętniony tablicami pamiątkowymi na ścianach: kamienicy mieszczącej się przy ul. Kolejowej w Poznaniu, gdzie zamieszkiwał dziennikarz (2016)[19] i Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (2022)[2].

W 2022 odznaczony pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[20].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ O Jarku | Jarosław Ziętara - kronika niewyjaśnionej zbrodni
  2. ↑ a b Odsłonięcie tablicy upamiętniającej Jarosława Ziętarę. wnpid.amu.edu.pl, 2022-10-11. [dostęp 2022-10-15].
  3. ↑ Zaginięcie redaktora Jarosława Ziętary z Poznania w dniu 1 września 1992 r.. Magazyn Kryminalny 997, 4 marca 1999. [dostęp 2008-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-24)].
  4. ↑ https://www.bankier.pl/wiadomosc/Smierc-Jaroslawa-Zietary-Zabito-go-i-rozpuszczono-jego-cialo-7952253.html
  5. ↑ https://tvn24.pl/poznan/poznan-wyszedl-z-domu-do-redakcji-i-zniknal-rocznica-zaginiecia-jaroslawa-zietary-st8066641
  6. ↑ Spalone śledztwo w sprawie Ziętary. Głos Wielkopolski, 8 marca 2011.
  7. ↑ Sprawa Ziętary. Kluczowy świadek: Zwłoki Ziętary rozpuszczono w kwasie. dziennik.pl, 2019-09-27. [dostęp 2019-10-03]. (pol.).
  8. ↑ Zamordowany na zlecenie. Gazeta Poznańska, grudzień 1998.
  9. ↑ Krzysztof M. Kaźmierczak: Policja tylko pozorowała działania w sprawie Ziętary. Polska Times, 30 października 2008.
  10. ↑ Katarzyna Handerek: Jarosław Ziętara - dziennikarz, któremu zamknięto usta. Dziennik Polski, 1 września 2010.
  11. ↑ ZW: Apel naczelnych największych gazet - wznówcie śledztwo. Gazeta.pl, 29 kwietnia 2011.
  12. ↑ Jarosław Ziętara został zabity – uważa prokurator [online], polskieradio24.pl, 3 stycznia 2012 [dostęp 2022-01-25].
  13. ↑ Redakcja: Myślał, że w demokratycznym kraju dziennikarz jest bezpieczny. Wywiad z prokuratorem Piotrem Kosmatym z Prokuratury Apelacyjnej w Krakowie. Dziennik Polski, 2013-05-28.
  14. ↑ Śledztwo w sprawie zaginięcia dziennikarza Jarosława Ziętary przedłużone. Dziennik Gazeta Prawna, 31 grudnia 2013. [dostęp 2014-11-04].
  15. ↑ Piotr Żytnicki, Były senator zatrzymany w związku z zabójstwem dziennikarza Jarosława Ziętary [online], Wyborcza.pl, 4 listopada 2014 [zarchiwizowane z adresu 2014-11-06].
  16. ↑ Krzysztof M. Kaźmierczak: Aleksander G. aresztowany w sprawie zabójstwa Jarosława Ziętary [ZDJĘCIA]. [w:] Głos Wielkopolski [on-line]. 11 2014. [dostęp 2014-11-09]. (pol.).
  17. ↑ Koniec sprawy Jarosława Ziętary? Uniewinniony były senator. Co dalej [online], Onet Wiadomości, 19 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-19] (pol.).
  18. ↑ Janusz Ludwiczak, Powstała ulica Jarosława Ziętary [online], www.lazarz.pl [dostęp 2016-09-26].
  19. ↑ Łukasz Cieśla. Jarosław Ziętara ma tablicę pamiątkową. „Głos Wielkopolski”, s. 5, 12-13.11.2016. 
  20. ↑ M.P. z 2022 r. poz. 456

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jarosław_Ziętara&oldid=74668635”