Fakt (gazeta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Fakt
Fakt-Logo.png
Częstotliwość dziennik
Adres ul. Domaniewska 52
02-672 Warszawa
Wydawca Ringier Axel Springer Polska[1]
Rodzaj czasopisma społeczno-polityczno-obyczajowe
Pierwsze wydanie 22 października 2003
Redaktor naczelny Katarzyna Kozłowska
Średni nakład 352 290 egz.
Średnia sprzedaż (grudzień 2018) 212 610[2] egz.
Format tabloid
Liczba stron 24
ISSN 1731-7118
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

„Fakt” – ogólnopolski dziennik wydawany od 2003 w Warszawie przez niemiecko-szwajcarskie wydawnictwo Ringier Axel Springer Polska, część koncernu mediowego Axel Springer SE; lider rynku polskiej prasy codziennej.

Gazeta wzorowana jest na niemieckim „Bild” i należy do gazet typu tabloid. Od początku istnienia gazety jej redaktorem naczelnym był Grzegorz Jankowski[1], zaś od 1 czerwca 2014 do 3 września 2018 tę funkcję pełnił Robert Feluś[3][1].

„Fakt” dla Wielkiej Brytanii i Fakt dla Irlandii[edytuj | edytuj kod]

Od września 2008 gazeta ukazywała się także na terenie Wielkiej Brytanii i Irlandii. Wychodziła tam jako tygodnik w każdy czwartek. Redaktorem naczelnym „Faktu” dla Wielkiej Brytanii i Irlandii był Jan Domaniewski. Projekt został zamknięty w 2009 decyzją Grzegorza Jankowskiego.

Krytyka[edytuj | edytuj kod]

W 2004 i 2005 Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich przyznało „Faktowi” tytuł „Hieny Roku” za wyróżnienie się szczególną nierzetelnością i lekceważeniem zasad etyki dziennikarskiej. Przyznanie tej „nagrody” Faktowi zagwarantował krzykliwy, często obraźliwy styl artykułów oraz powszechne celowe wprowadzanie czytelników w błąd[4].

„Fakt” wielokrotnie oskarżany był w innych mediach o podawanie nieprawdy i tworzenie materiałów fikcyjnych. Słynnym przykładem jest seria artykułów o rzekomym wielorybie płynącym Wisłą[5].

Artykuły w dzienniku są często oparte na niesprawdzonych spekulacjach. Przykładem jest artykuł z pierwszej strony „Faktu” o rzekomym nadużyciu ministra edukacji Romana Giertycha „Dał rodzicom rządowe auto”[6]. Sprawa zakończyła się przeprosinami redaktora naczelnego Faktu.

Po publikacji przez „Fakt” rzekomego listu samobójczego byłych sióstr z zakonu betanek z Kazimierza Dolnego sprawą zajęła się prokuratura. Tekst okazał się w całości sfingowany, a „Fakt” przeprosił na 11 stronie za publikację informacji, które „okazały się nieprawdziwe”. Rada Etyki Mediów skrytykowała Fakt za „kolejne rażące nadużycie”[7].

We wrześniu 2013 „Gazeta Wyborcza” skrytykowała w swoim artykule prowokację „Faktu” dotyczącą jednego z opolskich urzędników, który w wyniku prowokacji „Faktu” stracił pracę. Prowokacja miała miejsce, natomiast materiał nie został opublikowany[8].

Michał Karnowski, były dziennikarz gazet „Dziennik” oraz „Newsweek”, zarzucił „Faktowi” brak ambicji oraz rezygnowanie z rzetelnego dziennikarstwa na rzecz artykułów nastawionych „na krew oraz goliznę”, obwiniając za to mało ambitną politykę Ringier Axel Springer Polska, na którą redaktor naczelny nie ma żadnego wpływu[9].

20 sierpnia 2015 „Fakt” opublikował zdjęcie twarzy umierającej, 10-letniej dziewczynki zamordowanej uderzeniem siekierą w głowę po wyjściu z księgarni w Kamiennej Górze. Publikacja wywołała duże oburzenie i spotkała się z krytyką ze strony innych mediów[10][11].

W weekendowym wydaniu dziennika „Fakt na weekend" z 1-2 września 2018 opublikowany został kontrowersyjny artykuł zatytułowany Ojciec wybrał politykę, a syn sznur opisujący śmierć syna Leszka Millera. Polityk poinformował o wytoczeniu procesu sądowego za naruszenie dóbr osobistych przeciwko wydawcy gazety oraz redaktorowi naczelnemu, Robertowi Felusiowi[12]. Niedługo potem w związku ze sprawą Feluś zrezygnował z funkcji redaktora naczelnego[13].

Procesy sądowe[edytuj | edytuj kod]

  • W kwietniu 2006 po tym, jak w październiku 2005 „Fakt” opublikował tekst „Ten zboczeniec jest wolny” na temat pedofilii, ilustrując go prawie 30 cm zdjęciem powszechnie znanego w Koninie redaktora naczelnego „Przeglądu Konińskiego” Stanisława Piguły, Sąd Okręgowy w Warszawie nakazał redaktorowi naczelnemu „Faktu” przeproszenie mężczyzny za naruszenie jego dobrego imienia oraz zasądził zadośćuczynienie w kwocie 100 tysięcy złotych. Stanisław Piguła postanowił przekazać całą kwotę zadośćuczynienia na opiekę paliatywną w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Koninie[14]. Wyrok sądu I instancji został następnie podtrzymany przez sąd apelacyjny i Sąd Najwyższy, które nie znalazły podstaw do obniżenia zadośćuczynienia (czego domagał się Jankowski), bowiem wynagrodzenie redaktora naczelnego „Faktu” wynosiło wówczas 65 tysięcy złotych miesięcznie[15].
  • Z dziennikiem procesowały się także osobowości medialne: Anna Mucha[16], Kayah[17], Joanna Brodzik[18] oraz Edyta Górniak[19]. Wszystkie cztery wygrały procesy i wywalczyły zadośćuczynienie od gazety.
  • W maju 2010 „Fakt” przegrał pozew sądowy jaki wytoczył gazecie dziennikarz Mariusz Max Kolonko za serię artykułów z 2006 na temat jego związku z aktorką Weroniką Rosati. Sąd Okręgowy w Warszawie uznał gazetę winną naruszenia dóbr osobistych i nakazał opublikowanie przeprosin i wypłatę 50 tys. złotych na rzecz powoda.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Łukasz Szewczyk: Robert Feluś nowym redaktorem naczelnym Faktu (pol.). W: Media2 [on-line]. 2014-05-29 (13:52). [dostęp 2014-05-31].
  2. ↑ „Gazeta Polska Codziennie” z największym spadkiem sprzedaży w 2018 roku. „Fakt” najchętniej kupowany, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-02-08] (pol.).
  3. ↑ Patryk Pallus: Grzegorz Jankowski nie jest już naczelnym „Faktu” (pol.). 29 maja 2014. [dostęp 2014-05-29].
  4. ↑ Wieloryb z Wisły wyjęty, miesięcznik Press.
  5. ↑ Wieloryb z Wisły wyjęty, onet.pl, 2006-05-06.
  6. ↑ Olbrzymia wpadka gazety „Fakt”, wirtualnemedia.pl, 02.03.2007.
  7. ↑ REM: Rażące nadużycie „Faktu” ws. listu betanek, gazeta.pl, 2007-06-25.
  8. ↑ Jak „Fakt” wrobił urzędnika w randkę, wyborcza.pl, 2013-09-11.
  9. ↑ Michał Karnowski: „Fakt” czeka seria zwolnień i zmian kadrowych. W: Wirtualne Media [on-line]. 2014-05-30. [dostęp 2014-06-01].
  10. ↑ Wiktoria Beczek: „Fakt” publikuje makabryczne zdjęcia ciężko rannej dziewczynki. To najgorsze, do czego posunął się polski tabloid (pol.). W: Gazeta.pl [on-line]. 2015-08-20. [dostęp 2015-08-21].
  11. ↑ Dominika Węcławek: Redakcjo Faktu, to zaszło za daleko! List otwarty w sprawie publikacji zdjęcia umierającej dziewczynki (pol.). W: Doch.pl [on-line]. 2015-08-20. [dostęp 2015-08-21].
  12. ↑ "Ojciec wybrał politykę, a syn sznur". Miller pozywa "Fakt", „Do Rzeczy”, 3 września 2018 [dostęp 2018-10-31] (pol.).
  13. ↑ Robert Feluś, redaktor naczelny 'Faktu', zrezygnował. Powodem tekst o śmierci syna Leszka Millera, „wyborcza.pl” [dostęp 2018-10-31] (pol.).
  14. ↑ „Fakt” przegrał w sądzie z „Przeglądem Konińskim”, Przegląd Koniński, 2006-05-16.
  15. ↑ Im większa krzywda, tym wyższe zadośćuczynienie, Rzeczpospolita, 31.01.2008.
  16. ↑ Mucha wygrała proces z Faktem: Boję się pomyśleć, jak mnie przeproszą (pol.). W: film.wp.pl [on-line]. Wirtualna Polska, 26 stycznia 2007 09:29. [dostęp 2012-11-27].
  17. ↑ Kayah wygrała z „Faktem” (pol.). W: Bankier.pl [on-line]. 2007-03-02 10:57. [dostęp 2012-11-27].
  18. ↑ Joanna Brodzik wygrywa z „Faktem” (pol.). [dostęp 2012-11-27].
  19. ↑ Łukasz Szewczyk: Edyta Górniak pozwie Fakt za nagie zdjęcia (pol.). W: Media2 [on-line]. [dostęp 2012-11-27].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fakt_(gazeta)&oldid=55847416”