Jerzy Chromik (dziennikarz)
| Data i miejsce urodzenia |
1 września 1956 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater |
Jerzy Chromik (ur. 1 września 1956 w Radzyniu Podlaskim[1]) – polski dziennikarz sportowy i publicysta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia na Uniwersytecie Wrocławskim[2] i pomagisterskie studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim[3]. Dyplomowy reportaż obronił w pracowni Krzysztofa Kąkolewskiego[4].
Po studiach dziennikarskich został dziennikarzem tygodnika Sportowiec[3]. Rozgłos przyniósł mu opublikowany w grudniu 1984 wywiad z Dariuszem Dziekanowskim Spowiedź napastnika, w którym piłkarz z niespotykaną wówczas w prasie szczerością opisał swoją sytuację w Widzewie Łódź[5]. Po 1989 pracował krótko w efemerycznym piśmie Mecz, który stworzył Marek Wielgus[3], był kierownikiem działu sportowego Expressu Wieczornego, publikował też w Przeglądzie Sportowym[6], a w 2004 został redaktorem naczelnym reaktywowanego na krótko pisma Sportowiec[7]. W latach 2006–2020 pracował w TVP Sport, gdzie był sekretarzem redakcji[8]. W 2021 przeszedł na emeryturę[9].
Był jednym z najbardziej uznanych dziennikarzy piłkarskich piszących o piłce nożnej w latach 80. i 90. XX wieku[10]. Poruszał m.in. problem korupcji w tej dyscyplinie sportu[10], był konsultantem Janusza Zaorskiego przy filmie Piłkarski poker[11], pisał też o możliwym dopingu piłkarzy reprezentacji olimpijskiej Janusza Wójcika przed igrzyskami olimpijskimi w Barcelonie 1992[12].
W 2019[6] i 2021[13] został nominowany do Nagrody im. Bohdana Tomaszewskiego przyznawanej przez pismo Press.
W 2019 opublikował książkę w formie wywiadu rzeki z Andrzejem Strejlauem, pt. On, Strejlau. Książka w głosowaniu czytelników znalazła się na podium plebiscytu Sportowa Książka Roku 2018[14]. Strejlau i Chromik odbyli trasę autorską promującą książkę, a ich liczne spotkania z czytelnikami cieszyły się dużą popularnością[15].
Zbiór jego reportaży został wydany w 2021 pt. Remanent. Teksty wybrane z tygodnika Sportowiec i innych[16].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- On, Strejlau (Kraków, SQN, 2018, ISBN 978-83-8129-304-4)[17]
- Remanent. Teksty wybrane z tygodnika Sportowiec i innych (Kraków, SQN, 2021, ISBN 978-83-8210-506-3)[18]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bogdan Tuszyński, Bardowie sportu, wyd. Fundacja Dobrej Książki, Warszawa 2009, s. 306.
- ↑ Jerzy Chromik
- ↑ a b c Wywiad: Jerzy Chromik
- ↑ Aleksandra Achtelik, Reportaż jako narzędzie w przekazie wiedzy o kulturze polskiej ., University of Warsaw Press, 2020, DOI: 10.31338/uw.9788323546597.pp.123-133 [dostęp 2021-12-01].
- ↑ Marek Wawrzynowski, Wielki Widzew. Historia polskiej drużyny wszech czasów, wyd. QSB, Warszawa 2013, s. 254-256, 326
- ↑ a b Jerzy Chromik nominowany do nagrody im. Bohdana Tomaszewskiego
- ↑ Paweł Fleszar Grzejąc ławę
- ↑ Likwidacja redakcji sportowych w TVP
- ↑ "Remanent" Jerzego Chromika za miesiąc w księgarniach
- ↑ a b Konrad Niciński Transformacje piłki nożnej 1989-1993. Niedziela cudów jako studium przypadku, w: Kultura współczesna, 1 (94)/2017
- ↑ Jerzy Chromik w bazie filmpolski.pl
- ↑ Piotr Żelazny, Puścili czystych, w: Kopalnia. Sztuka futbolu, nr 5, wyd. SQN, Kraków 2020, s. 43
- ↑ Chromik, Leniarski, Okoński nominowani do Nagrody im. Bohdana Tomaszewskiego
- ↑ Głosowanie czytelników - edycja 2018 | Książki sportowe [online], Sportowa Książka Roku [dostęp 2021-12-01] (pol.).
- ↑ ANDRZEJ STREJLAU - SPOTKANIE AUTORSKIE - ŁÓDŹ - Centrum PRasowe [online], centrumpr.pl [dostęp 2021-12-01].
- ↑ "Remanent" Jerzego Chromika za miesiąc w księgarniach [online], Press.pl [dostęp 2022-12-18] (pol.).
- ↑ On, Strejlau | Jerzy Chromik, Andrzej Strejlau [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2021-12-01] (pol.).
- ↑ Remanent. Teksty wybrane nie tylko z magazynu Sportowiec | Książka w SQN Store [online], SQN Store [dostęp 2021-12-01] (pol.).