Jerzy Jabłoński (związkowiec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Jabłoński
Ilustracja
Jerzy Jabłoński (2011 r.)
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1952
Kunów

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Jerzy Jabłoński (ur. 23 lutego 1952 w Kunowie) – polski związkowiec, działacz opozycji w PRL

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Jabłoński urodził się 23 lutego 1952 r. w Kunowie. W 1971 r., po ukończeniu Technikum Hutniczo-Mechanicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim, podjął pracę na stanowisku elektromontera w Fabryce Maszyn Rolniczyh „Agromet” w Kunowie, a następnie, w 1974 r. w Hucie im. M. Nowotki w Ostrowcu Świętokrzyskim. We wrześniu 1980 r. wziął udział w tworzeniu struktur NSZZ „Solidarność” w Hucie, zostając przewodniczącym jednej z komisji wydziałowych.

W czerwcu 1981 r. Jerzy Jabłoński był delegatem na I Wojewódzki Zjazd Delegatów Regionu Świętokrzyskiego NSZZ „Solidarność”, gdzie został wybrany członkiem Zarządu Regionu. Jednocześnie, od lipca 1981 r. sprawował funkcję wiceprzewodniczącego ostrowieckiej Delegatury Zarządu Regionu NSZZ „Solidarność”. Z ramienia Delegatury redagował oficjalną prasę związkową: „Informację Tygodnia. Serwis” oraz „Biuletyn Informacyjny”[1].

Więzień polityczny PRL[edytuj | edytuj kod]

Strajk w Hucie im. Nowotki[edytuj | edytuj kod]

Zawiadomienie Jerzego Jabłońskiego o rozprawie rewizyjnej

W nocy z 12/13 grudnia 1981 r. Jerzy Jabłoński, ostrzeżony przez Marcelego Czarneckiego, uniknął internowania i udał się na teren Zakładu Metalurgicznego Huty im. M. Nowotki. Tam, rankiem 13 grudnia, współorganizował protest hutników przeciw wprowadzeniu stanu wojennego, zostając przewodniczącym komitetu strajkowego. Był jedną z osób odpowiedzialnych za pokojowe zakończenie strajku w nocy z 14 na 15 grudnia 1981 r.[2]

Proces i więzienie[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu strajku Jerzy Jabłoński otrzymał nakaz stawienia się w Miejskiej Komendzie MO w Ostrowcu Świętokrzyskim, co uczynił 17 grudnia 1981 r. Aresztowany 18 grudnia, został oskarżony o złamanie Dekretu z 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym. 17 stycznia 1982 r. został skazany wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Kielcach na karę 3 lat pozbawienia wolności. W wyniku rewizji wniesionej przez ministra sprawiedliwości, Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 maja 1982 r. podwyższył Jabłońskiemu karę do 4 lat pozbawienia wolności[2].

Jerzy Jabłoński (pierwszy z lewej) wraz z ostrowieckimi działaczami KPN

Osadzony w Zakładzie Karnym w Hrubieszowie, Jerzy Jabłoński wziął udział w kilku głodówkach i akcjach protestacyjnych. Zwolniony w sierpniu 1982 r. na kilkakrotnie przedłużaną przepustkę, ostatecznie uzyskał wolność w wyniku amnestii z 22 lipca 1983 r.[3]

Wykorzystując sieć kontaktów z lat 1980–1981 oraz z pobytu w więzieniu, Jerzy Jabłoński zaangażował się w tworzenie struktur podziemnej „Solidarności” oraz sieci kolportażu prasy niezależnej. Od 1987 r. należał do Konfederacji Polski Niepodległej[1].

W III RP[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Jabłoński wraz z kolegą z podziemia, przywódcą „Solidarności Walczącej” Kornelem Morawieckim (2011)

2 września 1989 r. Jerzy Jabłoński został przewodniczącym Delegatury Zarządu Regionu Świętokrzyskiego NSZZ „Solidarność” w Ostrowcu Świętokrzyskim. Funkcję tę pełnił do 1992 r[4].

W latach 90. Jerzy Jabłoński należał do partii politycznej Liga Miejska, aktualnie przynależy do Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach samorządowych 1994, 2002[5], 2006[6] i 2010[7] bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego Rady Miasta Ostrowca Świętokrzyskiego

Jerzy Jabłoński czynnie angażuje się w życie społeczne i kulturalne w Ostrowcu Świętokrzyskim. W latach 2006–2010 był członkiem, a następnie wiceprezesem Stowarzyszenia Działaczy NSZZ „Solidarność” 1980–1989 w Ostrowcu Świętokrzyskim, od 2009 pełni funkcję wiceprezesa Ostrowieckiego Stowarzyszenia Historycznego „Solidarność i Pamięć”. Występuje jako prelegent na sympozjach i konferencjach naukowych poświęconych tematyce NSZZ „Solidarność”[8].

W 2006 r. został odznaczony przez Prezydenta RP Złotym Krzyżem Zasługi[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jerzy Jabłoński, W: Encyklopedia Solidarności (wersja internetowa). [dostęp 2011-12-20].
  2. a b Por. Paweł Gotowiecki. Strajk w Hucie im. Marcelego Nowotki w Ostrowcu Świętokrzyskim 13–15 grudnia 1981 r.. „Studia Muzealno-Historyczne”. tom 1, r. 2009. ISSN 2080-2420. 
  3. „Solidarność za kratami”. Rzeczywistość społeczno-polityczna w odbiorze więźniów zakładu karnego w Hrubieszowie 1981–1982, Referat wygłoszony na konferencji: Stan wojenny w Regionie Świętokrzyskim 13 grudnia 1981 – 22 lipca 1983 w dniu 2 grudnia 2011 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim (mps) W: Archiwum Ostrowieckiego Stowarzyszenia Historycznego „Solidarność i Pamięć”.
  4. Por. Wybory w 'Solidarności'. „Walczymy o Stal”. nr 33, 1989-09-15. 
  5. Strona PKW. [dostęp 2011-12-20].
  6. Strona PKW. [dostęp 2011-12-20].
  7. Strona PKW. [dostęp 2011-12-20].
  8. Mówili o mrokach stanu wojennego. [dostęp 2011-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-08)].
  9. Monitor Polski 2007, nr 12, poz. 118. [dostęp 2011-10-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]