Jezioro Berzyńskie

Jezioro Berzyńskie
	Położenie
Państwo	Polska
Miejscowości nadbrzeżne	Wolsztyn
Region	Równina Nowotomyska
Wysokość lustra	57,8-58,6 m n.p.m.
	Morfometria
Powierzchnia	316,5-330,8 ha
Głębokość; • średnia; • maksymalna	; 2,4 m ; 4,5 m
Objętość	7839,9 tys. m³
	Hydrologia
Klasa czystości wody	non (w roku 2003)
Rzeki zasilające	Dojca (rzeka)
Rzeki wypływające	Dojca (rzeka)
	Położenie na mapie gminy Wolsztyn Jezioro Berzyńskie
	Położenie na mapie Polski Jezioro Berzyńskie
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Jezioro Berzyńskie
	Położenie na mapie powiatu wolsztyńskiego Jezioro Berzyńskie
	52°05′36″N 16°05′20″E/52,093333 16,088889
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jezioro Berzyńskie – jezioro w woj. wielkopolskim, w pow. wolsztyńskim, w gminie Wolsztyn, leżące na terenie Równiny Nowotomyskiej^[2].

Morfologia

Leży w południowo-zachodniej części miasta Wolsztyn. Przez jezioro przepływa rzeka Dojca.

Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 316,5 ha^[1] do 330,8 ha^[3]^[4]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 57,8 m n.p.m.^[1] lub 58,6 m n.p.m.^[4] Średnia głębokość jeziora wynosi 2,4 m^[3]^[4], natomiast głębokość maksymalna 4,5 m^[3]^[4].

Powierzchnia zlewni całkowitej jeziora wynosi 210,9 km².^[3]

Czystość wód

W oparciu o badania przeprowadzone w 2003 roku wody jeziora zaliczono do wód pozaklasowych^[1]^[3] i poza kategorią podatności na degradację^[3]. W 1998 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości^[3].

Przyroda

Nad jeziorem gniazdują następujące gatunki ptaków: bąk zwyczajny, bączek zwyczajny, gęś gęgawa, perkoz dwuczuby, łyska, perkozek, kokoszka, wodnik zwyczajny, kropiatka, kaczka krzyżówka, zielonka, głowienka zwyczajna, błotniak stawowy, dzięcioł duży, dzięciołek, remiz, rudzik, słowik rdzawy, sikora modra, sikora bogatka, wąsatka, trzciniak, łozówka, kukułka, zimorodek, raniuszek, łabędź niemy i trzcinniczek zwyczajny. Z ryb w jeziorze żyją: okoń, płoć, wzdręga, ukleja, lin, karp, sandacz, szczupak, węgorz, krąp, leszcz, sum i piskorz. Na połów niektórych ryb obowiązują limity, a w ogóle nie wolno łowić różanki pospolitej, piskorza, kozy pospolitej i śliza^[5].

Galeria

Przystań żeglarska w Niałku Wielkim

Pomost wędkarski (zachodni brzeg)

Jaz na wypływie Dojcy

Roślinność: psianka słodkogórz

dziewanna

trzmielina

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 555. ISBN 83-232-1732-7.
↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Raport o stanie środowiska w Wielkopolsce w roku 2003. s. 1,19. [dostęp 2021-10-24].
↑ ^a ^b ^c ^d Według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 555. ISBN 83-232-1732-7.
↑ PZW, tablica informacyjna w Niałku Wielkim

Bibliografia

PiotrP. Maluśkiewicz PiotrP., Słownik Krajoznawczy Wielkopolski, Warszawa-Poznań: PWN, 1992 .
J.J. Kondracki J.J., Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 2002, ISBN 83-01-13897-1 .
Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12677-9 .
MarekM. Lityński MarekM., Obra - przewodnik dla kajakarzy, Pascal, 2005, ISBN 83-7304-444-2, ISBN 978-83-7304-444-9 .

[Choiński2006-1] Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 555. ISBN 83-232-1732-7.

[2] Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).

[Raport-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Raport o stanie środowiska w Wielkopolsce w roku 2003. s. 1,19. [dostęp 2021-10-24].

[IRS-4] Według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 555. ISBN 83-232-1732-7.

[5] PZW, tablica informacyjna w Niałku Wielkim

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]