Przejdź do zawartości

Jezioro Berzyńskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Berzyńskie
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Wolsztyn

Region

Równina Nowotomyska

Wysokość lustra

57,8-58,6 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

316,5-330,8 ha

Głębokość
• średnia
• maksymalna


2,4 m
4,5 m

Objętość

7839,9 tys. m³

Hydrologia
Klasa czystości wody

non[1] (w roku 2003)

Rzeki zasilające

Dojca (rzeka)

Rzeki wypływające

Dojca (rzeka)

Położenie na mapie gminy Wolsztyn
Mapa konturowa gminy Wolsztyn, blisko centrum na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Berzyńskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Berzyńskie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Berzyńskie”
Położenie na mapie powiatu wolsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu wolsztyńskiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Berzyńskie”
Ziemia52°05′36″N 16°05′20″E/52,093333 16,088889

Jezioro Berzyńskiejezioro w woj. wielkopolskim, w pow. wolsztyńskim, w gminie Wolsztyn, leżące na terenie Równiny Nowotomyskiej[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Leży w południowo-zachodniej części miasta Wolsztyn. Przez jezioro przepływa rzeka Dojca.

Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 316,5 ha[1] do 330,8 ha[3][4]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 57,8 m n.p.m.[1] lub 58,6 m n.p.m.[4] Średnia głębokość jeziora wynosi 2,4 m[3][4], natomiast głębokość maksymalna 4,5 m[3][4].

Powierzchnia zlewni całkowitej jeziora wynosi 210,9 km².[3]

Czystość wód

[edytuj | edytuj kod]

W oparciu o badania przeprowadzone w 2003 roku wody jeziora zaliczono do wód pozaklasowych[1][3] i poza kategorią podatności na degradację[3]. W 1998 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[3].

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

Nad jeziorem gniazdują następujące gatunki ptaków: bąk zwyczajny, bączek zwyczajny, gęś gęgawa, perkoz dwuczuby, łyska, perkozek, kokoszka, wodnik zwyczajny, kropiatka, kaczka krzyżówka, zielonka, głowienka zwyczajna, błotniak stawowy, dzięcioł duży, dzięciołek, remiz, rudzik, słowik rdzawy, sikora modra, sikora bogatka, wąsatka, trzciniak, łozówka, kukułka, zimorodek, raniuszek, łabędź niemy i trzcinniczek zwyczajny. Z ryb w jeziorze żyją: okoń, płoć, wzdręga, ukleja, lin, karp, sandacz, szczupak, węgorz, krąp, leszcz, sum i piskorz. Na połów niektórych ryb obowiązują limity, a w ogóle nie wolno łowić różanki pospolitej, piskorza, kozy pospolitej i śliza[5].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
1
Przystań żeglarska w Niałku Wielkim
2
Pomost wędkarski (zachodni brzeg)
3
Jaz na wypływie Dojcy

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 555. ISBN 83-232-1732-7.
  2. Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
  3. a b c d e f g Raport o stanie środowiska w Wielkopolsce w roku 2003. s. 1,19. [dostęp 2021-10-24].
  4. a b c d Według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 555. ISBN 83-232-1732-7.
  5. PZW, tablica informacyjna w Niałku Wielkim

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Piotr Maluśkiewicz, Słownik Krajoznawczy Wielkopolski, Warszawa-Poznań: PWN, 1992.
  • J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 2002, ISBN 83-01-13897-1.
  • Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12677-9.
  • Marek Lityński, Obra - przewodnik dla kajakarzy, Pascal, 2005, ISBN 83-7304-444-2, ISBN 978-83-7304-444-9.