Jeziorzany (województwo małopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jeziorzany
wieś
Ilustracja
Kościół Miłosierdzia Bożego
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

krakowski

Gmina

Liszki

Liczba ludności (2022)

983[2]

Strefa numeracyjna

12

Kod pocztowy

32-060[3]

Tablice rejestracyjne

KRA

SIMC

0325239

Położenie na mapie gminy Liszki
Mapa konturowa gminy Liszki, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Jeziorzany”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Jeziorzany”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Jeziorzany”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Jeziorzany”
Ziemia49°59′39″N 19°46′34″E/49,994167 19,776111[1]

Jeziorzanywieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Liszki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość leży nad rzeką Wisłą w mezoregionie zwanym Rowem Skawińskim w obrębie makroregionu Brama Krakowska[4]. Wisła jest głównym czynnikiem wpływającym na okoliczną przyrodę. Kilka jeziorek to pozostałość po starorzeczu. Znajduje się tutaj kilka białych wapiennych skałek. Od północy wieś Jeziorzany graniczy z sołectwami Rączna i Ściejowice, od zachodu z wsią Wołowice, południową i zachodnią granice wyznacza rzeka Wisła. Miejscowość wchodzi w skład Aglomeracji krakowskiej.

Wieś połączona jest z Krakowem linią MPK Kraków. W miejscowości znajduje się przeprawa promowa na Wiśle do sąsiedniej Skawiny.

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Jeziorzany[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0325245 Gawora część wsi
0325251 Górskie Domy część wsi
0325268 Kutek część wsi
0325274 Nawsie część wsi
0325280 Olszyna część wsi
0325297 Podskale część wsi
0325305 Podwale część wsi

Opis miejscowości[edytuj | edytuj kod]

W Jeziorzanach znajduje się szkoła podstawowa im. Jana Pawła II, jednostka Ochotniczej straży pożarnej, kościół parafialny parafii Miłosierdzia Bożego oraz cmentarz. W miejscowości działa stowarzyszenie „Sukces”.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W źródłach miejscowość pojawia się po raz pierwszy w latach 1470–1480 pod nazwą Yeszerzani. Przed 1528 rokiem była własnością biskupstwa w Krakowie. W 1528 roku bp Piotr Tomicki zamienia z klasztorem tynieckim Jeziorzany za inne wsie, zamianę potwierdza Zygmunt I Stary. W 1882 roku większa część wsi należała do szpitala św. Łazarza w Krakowie, zamieszkana była przez 402 mieszkańców, trudniących się rolnictwem i wyrobem słomkowych kapeluszy.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

W centrum wsi stoi zabytkowa kapliczka. Znajduje się tutaj również kilka stanowisk archeologicznych.

Sport[edytuj | edytuj kod]

LKS Wisła Jeziorzany:

  • rok założenia: 28 września 1948;
  • barwy: błękitno-białe;
  • stadion: 200 miejsc, 105 × 68 m;
  • trener drużyny: Marcin Królik[7].

Ludzie związani z Jeziorzanami[edytuj | edytuj kod]

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 46817
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 400 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. futbolowo.pl: Wisła Jeziorzany – strona nieoficjalna. 2015.08.02. (pol.).
  8. Zagadka legendarnej polskiej pumy rozwiązana?

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, pod redakcją Filipa Sulimierskiego, Warszawa 1882.
  • Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich, t. V, cz. II pod redakcją Antoniego Gąsiorowskiego Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1989