Jim Cornette
 Jim Cornette w 2015 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 września 1961 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
menadżer i komentator wrestlingu, zarządca organizacji Smokey Mountain Wrestling i Ohio Valley Wrestling |
Jim Cornette, właśc. James Mark Cornette (ur. 17 września 1961 w Louisville) – amerykański menadżer wrestlerów, komentator gal wrestlingu i podcaster, wieloletni menadżer Midnight Express założyciel organizacji Smokey Mountain Wrestling i współzałożyciel Ohio Valley Wrestling.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
James Mark Cornette urodził się 17 września 1961 roku w Louisville w stanie Kentucky[1].
Interesował się pro wrestlingiem od dziewiątego roku życia, kiedy po raz pierwszy zobaczył w telewizji galę pro wrestlerską[2]. Wspominał, że brali w niej udział między innymi Bruiser i Crusher[2]. Czytał czasopisma o pro wrestlingu, takie jak The Wrestler i Inside Wrestling[2]. Przychodził jako widz na gale organizowane przez Christine'a Jarretta na arenie Louisville Gardens w Louisville[2]. W wieku 14 zatrudnił się tam jako fotograf, a z czasem zaczął wykonywać inne zadania związane z pokazami wrestlingu[3]. Przed 1983 rokiem zdobył już lokalne uznanie jako keyfabe'owy menedżer wrestlerów[3].
Do 1984 roku pracował w Mid-South Wrestling[4]. Był menedżerem tag teamu The Galaxians (Ken Wayne i Danny Davis), a później Midnight Express (Bobby Eaton i Dennis Condrey), z którym związany był przez dużą część swojej kariery[4]. Wielokrotnie był też komentatorem[5].
W czasie pracy w Mid-South Wrestling wyrobił swój unikatowy styl i osobowość heela[6]. Starał się być nieznośny dla publiczności[6]. Początkowo nosił jaskrawo różowe lub purpurowe garnitury[6]. Jego charakterystycznym atrybutem stała się rakieta tenisowa[6]. Oszukiwał w czasie walk na korzyść Midnight Express[6] i szydził werbalnie z przeciwników[7]. Został mu nadany pseudonim The Louisville Slugger[6].
W grudniu 1984 roku razem z Midnight Express przeniósł się do organizacji World Class Championship Wrestling i poprowadził drużynę do wygrania mistrzostwa NWA World Tag Team Championship[4].
W 1991 roku założył własną organizację wrestlingu Smokey Mountain Wrestling[3]. Istniała ona 2 lata i w tym czasie wypromowała takich wrestlerów jak Chris Jericho, Lance Storm, Bob Holly, czy Glenn Jacobs[3].
W 1993 roku zaczął pracować w World Wrestling Federation (WWF)[4]. Wciąż był menadżerem Midnight Express, ale pod jego opieką w różnych okresach byli także między innymi Yokozuna, British Bulldog, Owen Hart, Big Van Vader[6]. W 1996 roku został wprowadzony do Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame[8]. W 1997 roku został konferansjerem w WWF[6].
W 1999 roku pomógł założyć Ohio Valley Wrestling - organizację wrestlingu, która stała się terytorium rozwojowym World Wrestling Entertainment (WWE)[6]. Pracował w niej jako booker[6], a w czerwcu 2007 roku sprzedał swoje 50% udziałów Vince'owi McMahonowi[4], właścicielowi WWE[9].
Po 2005 roku pracował, odtwarzając swoją postać na galach organizacji Ring of Honor i Total Nonstop Action, w której wcielał się w postać przedstawiciela zarządu organizacji[4]. Również w 2005 roku został wprowadzony do National Wrestling Alliance[10].
W 2012 roku został wprowadzony do Professional Wrestling Hall of Fame and Museum[11].
W czasie swojej kariery wielokrotnie sam brał udział w walkach wrestlierskich, choć nigdy nie był traktowany jako profesjonalny wrestler[4]. Swoje ostatnie dwie walki stoczył 27 lutego i 26 marca 2016 roku w Big Time Wrestling, obie przegrał i obie były przeciwko Baby Doll[4], z którą rywalizował już w latach 80. XX wieku[12].
Pod koniec 2017 roku ogłosił, że nie zamierza już pracować jako menadżer wrestlerów[13]. W tym samym roku wprowadził The Rock 'n' Roll Express do WWE Hall of Fame[14].
W listopadzie 2018 roku uruchomił swój podcast na temat pro wrestlingu, który na portalu YouTube zdobył ponad 400 tysięcy subskrypcji[15].
W 2019 roku został zatrudniony jako komentator w National Wrestling Alliance[16]. 20 listopada 2019 roku został zwolniony[17]. Jako powód organizacja podała obraźliwe uwagi w czasie walki Nicka Aldisa i Trevora Murdocha[17].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Raj Giri, Jim Cornette [online], Wrestling Inc., 2 grudnia 2020 [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ a b c d Ryan Nation, Jimmy remembers Mama Cornette [online], Slam Wrestling, 8 lipca 2007 [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ a b c d #2. Jim Cornette, [w:] Kevin Christopher Sullivan, 4 WWE legends who could still join 2023 Hall of fame class, Sportskeeda, 28 marca 2023 (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Jim Cornette [online], Online World of Wrestling [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ Commentary Career, [w:] Jim Cornette, Cagematch (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Jim Cornette [online], WWE [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ Will J. Baker, WWE: 15 Greatest Mic Workers of All Time [online], Bleacher Report [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ Wrestling Observer Hall of Fame [online], [[Pro Wrestling Illustrated ]] [dostęp 2024-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2008-07-14] (ang.).
- ↑ Vincent McMahon [online], Forbes [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ NWA Hall of Fame, 2005 [online], The Internet Wrestling Database [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ Jim Cornette [online], Professional Wrestling Hall of Fame, 20 maja 2012 [dostęp 2024-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-20] (ang.).
- ↑ Kieran Fisher, Baby Doll Calls Jim Cornette The 'Ultimate Professional' Despite Some Animosity [online], Wrestling Inc., 3 maja 2023 [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ Mike Johnson, JIM CORNETTE COMMENTS ON HIS RETIREMENT FROM MANAGING [online], PWInsider.com, 2 grudnia 2017 [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ The Rock ’n’ Roll Express gets inducted into the WWE Hall of Fame [online], WWE [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ Official Jim Cornette [online], YouTube [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ Andy Datson, Jim Cornette Hired As NWA Colour Commentator [online], WrestleTalk, 11 września 2019 [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- ↑ a b Jim Cornette resigns from the National Wrestling Alliance [online], National Wrestling Alliance, 20 listopada 2019 [dostęp 2024-02-21] (ang.).